tag:blogger.com,1999:blog-69305162113038789082024-03-05T18:12:39.157+02:00ιστορική αίγιναιστορία Αίγινα Αφαία Κολώνα Παλιαχώρα Μουσείο Καζαντζάκης Ελλάνιο Historyhttp://www.blogger.com/profile/12718414756256106743noreply@blogger.comBlogger11125tag:blogger.com,1999:blog-6930516211303878908.post-21958072240220791822012-09-25T22:50:00.002+03:002012-09-25T22:59:54.410+03:00ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ TOΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPGEt4UV95NTSIxPqrcSlaFC3Wnlya21mtiVUsmibCt8tE_wnH0Wjfz5QUkDeBzE_BJ7RZhH81j768YlgE3kLuKpBcCxsHHZQdrMcEpyzBCqZ50stcTqk-2iXzFGan9Y-S_1ZEB0H13OI/s1600/sxol_kentriko-Aegina1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" hea="true" height="204" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPGEt4UV95NTSIxPqrcSlaFC3Wnlya21mtiVUsmibCt8tE_wnH0Wjfz5QUkDeBzE_BJ7RZhH81j768YlgE3kLuKpBcCxsHHZQdrMcEpyzBCqZ50stcTqk-2iXzFGan9Y-S_1ZEB0H13OI/s320/sxol_kentriko-Aegina1.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqxc0ef3ntqRFFCMxZea4t_EMnpnkPofWR2JUaQGOhj0R9CVoWaP8XG4Q4lPLfVcwR7gO6bCsZ7zKXQMV4_cjnZPIpHhBckNILhsS4YhsCerD1XFQU6W7KBNLWE23Mg2lkND2U8XfbOL8/s1600/sxol_kentriko-Aegina2.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; height: 177px; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em; width: 264px;"><img border="0" hea="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqxc0ef3ntqRFFCMxZea4t_EMnpnkPofWR2JUaQGOhj0R9CVoWaP8XG4Q4lPLfVcwR7gO6bCsZ7zKXQMV4_cjnZPIpHhBckNILhsS4YhsCerD1XFQU6W7KBNLWE23Mg2lkND2U8XfbOL8/s1600/sxol_kentriko-Aegina2.jpg" /></a> </div>
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlfQQmEszmJ4h44I3UCWJJJFPc4TjoHSef6dT0mJVtiEcfs3NKsiTdvVnZr0PIsLn9RvQXlSxmUu1r4ru2gT4w7gjpJpd3BN7YBhISA1IR_D8JdXN1-90uHmjg_krnRIZAlL-baQssH0A/s1600/sxoleio_arxaio-keimeno.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" hea="true" height="117" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlfQQmEszmJ4h44I3UCWJJJFPc4TjoHSef6dT0mJVtiEcfs3NKsiTdvVnZr0PIsLn9RvQXlSxmUu1r4ru2gT4w7gjpJpd3BN7YBhISA1IR_D8JdXN1-90uHmjg_krnRIZAlL-baQssH0A/s400/sxoleio_arxaio-keimeno.gif" width="400" /></a></div>
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;">
<br /></div>
<div style="background: white; text-align: right;">
<br /></div>
<div style="background: white; text-align: right;">
<span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 10.5pt;"><strong>(1830-1834) ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΚΚΩΝΑΣ <o:p></o:p></strong></span></div>
<div style="background: white;">
<span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 10.5pt;">Παραμονές Χριστουγέννων του 1829 δημοσιεύθηκε στη Γενική Εφημερίδα της Ελλάδος μια κυβερνητική ανακοίνωση σημαντική για τα εκπαιδευτικά πράγματα του νέου ελληνικού κράτους, το όποιο χρειαζόταν επειγόντως σωστά καταρτισμένους διδασκάλους και μορφωμένους υπάλληλους. ο επί των Εκκλησιαστικών και της Δημοσίου Παιδεύσεως γραμματεύς Ν. Χρυσόγελος πληροφορούσε "ευχαρίστως" το κοινό ότι τον Ιανουάριο του νέου έτους 1830 θα άρχιζε να λειτουργεί ένα νέο κατάστημα, ανώτερο από τα ήδη λειτουργούντα, "το της Αιγίνης Κεντρικόν Σχολείον". Η αρχη θα γινόταν με δύο διδασκάλους, τον Γεώργιο Γεννάδιο και τον Ιωάννη Βενθύλο, που θα παρέδιδαν Αρχαια Ελληνικά, Ιστορία, Γεωγραφία, Φιλοσοφία και Γαλλικά· θα προσλαμβάνονταν αργότερα κι άλλοι διδάσκαλοι, αφού το πρόγραμμα θα έπρεπε να συμπληρωθεί και με άλλα μαθήματα, απαραίτητα για όσους επρόκειτο να "αναδεχθώσιν εις την Ελλάδα το διδασκαλικόν επάγγελμα, διά τους οποίους κυρίως εσυστήθη το σχολείον τούτο". <o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white;">
<span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 10.5pt;">Η ανακοίνωση, γραμμένη και δημοσιευμένη για να προσελκύσει μαθητές από όλη την επικράτεια, κατέληγε: " Προσκαλούνται διά ταύτα οι μαθητιώντες νέοι και όσοι έχουν έφεσιν να αναδεχθώσιν το διδασκαλικόν επάγγελμα εις τα συστηθησόμενα τυπικά Σχολεία να ευρεθώσιν εις Αίγιναν εντός του εγγίζοντος Ιανουαρίου, ότε οι διδάσκαλοι θέλουν κάμει αρχήν των μαθημάτων. Απ' αυτούς όμως ελπίζει η Κυβέρνησις διαγωγήν και επιμέλειαν εις τας σπουδας των, αξίαν της ευεργεσίας ητις γίνεται εις αυτούς διά της αμισθί προσφερόμενης διδασκαλίας " 1. Επτακόσιοι, περίπου, έφηβοι και νέοι έσπευσαν να εγγραφούν και να φοιτήσουν, οι περισσότεροι πολύ λίγο, σ' αυτό το πρώτο ανώτερο κρατικό σχολειό, μοναδικό ως το 1834, όποτε άρχισαν να ιδρύονται κι άλλα παρόμοια, τα γυμνάσια του Ναυπλίου, της Ερμούπολης, της Πάτρας. Τότε, το 1834, το Κεντρικό Σχολείο μεταφέρθηκε από την Αίγινα στην Αθήνα και λειτούργησε ως το πρώτο γυμνάσιο της νέας πρωτεύουσας. <o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white;">
<span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 10.5pt;">Οι επτακόσιοι μαθητές που πέρασαν από το Κεντρικό Σχολείο, είχαν μάθει γράμματα λίγο πριν, κατά και μετά την Επανάσταση και ήθελαν τώρα, δηλαδή μεταξύ 1830 και 1834, να γίνουν διδάσκαλοι η διοικητικοί υπάλληλοι η, τέλος, να ετοιμασθούν για να μπορέσουν αργότερα να κάνουν πανεπιστημιακές σπουδές. η συγκέντρωση των πληροφοριών, που τους αφορούν, και η παρουσίαση τους στο ανά χείρας βιβλίο επιχειρήθηκε με την ελπίδα να προστεθούν κι άλλα χρώματα, ίσως και περισσότερο βάθος, στην εικόνα της αναστατωμένης και από πολλές απόψεις νέας ελληνικής κοινωνίας, την εποχή που σχηματιζόταν, όπως σχηματιζόταν, το μικρό ελληνικό κράτος. Νομίζω ότι είναι πολλά και ενδιαφέροντα όσα μπορεί να μάθει κανείς, εξετάζοντας έναν-έναν και όλους μαζί αυτούς τους εφήβους και νέους των αρχών της δεκαετίας του 1830, ως μαθητές ενός σχολείου, που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον τόσο λόγω της μοναδικότητας του και της θέσης του στο εκπαιδευτικό σύστημα, που προσπάθησαν να οργανώσουν οι πρώτες ελληνικές κυβερνήσεις, όσο και λόγω του τρόπου με τον όποιο το αντιμετώπισαν η το χρησιμοποίησαν όσοι σχετίσθηκαν με αυτό καθ' οιονδήποτε τρόπο: κυβέρνηση, αντιπολίτευση, διδάσκαλοι, μαθητές, γονείς, τύπος, τοπικές κοινωνίες. </span><span lang="EN-US" style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 10.5pt; mso-ansi-language: EN-US;"><o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; margin-left: 36pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18pt;">
<span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 10.5pt; mso-fareast-font-family: Arial;"><span style="mso-list: Ignore;">1.<span style="font: 7pt 'Times New Roman';"> </span></span></span><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 10.5pt;">Το έγγραφο συντάχθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 1829 και δημοσιεύθηκε στο φύλλο 87 (22.12.1829) της Γενικής Εφημερίδος. Βλ. και Δασκαλάκης 572-573<o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white;">
<span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 10.5pt;">ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ <o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white;">
<span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 10.5pt;">ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΝΕΑΣ ΓΕΝΙΑΣ <o:p></o:p></span></div>
<div style="border-bottom: windowtext 1pt solid; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; mso-border-bottom-alt: solid windowtext .75pt; mso-element: para-border-div; padding-bottom: 1pt; padding-left: 0cm; padding-right: 0cm; padding-top: 0cm;">
<div class="MsoNormal" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; margin: 0cm 0cm 10pt; mso-border-bottom-alt: solid windowtext .75pt; mso-padding-alt: 0cm 0cm 1.0pt 0cm; padding-bottom: 0cm; padding-left: 0cm; padding-right: 0cm; padding-top: 0cm;">
<span style="font-family: Calibri;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ολόκληρο το βιβλίο στη διεύθυνση </span><a href="http://www.iaen.gr/oi_mathites_tou_kentrikou_sholeiou__1830_1834_-b-48*13.html?search_string=Αιγίνης+Αίγιναν+Αίγινα"><span style="color: purple;"><span style="font-family: Calibri;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">http</span>://<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">www</span>.<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">iaen</span>.<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">gr</span>/<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">oi</span>_<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">mathites</span>_<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">tou</span>_<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">kentrikou</span>_<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">sholeiou</span>__1830_1834_-<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">b</span>-48*13.<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">html</span>?<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">search</span>_<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">string</span>=Αιγίνης+Αίγιναν+Αίγινα</span></span></a></div>
</div>
</div>
Historyhttp://www.blogger.com/profile/12718414756256106743noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6930516211303878908.post-29902868464934213822012-09-06T17:48:00.000+03:002012-09-06T17:48:31.319+03:00Η δημιουργία του δήμου το 1835 και οι πρώτες εκλογές<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span lang="EN-US" style="font-size: 11pt; mso-ansi-language: EN-US;"><o:p> <span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 12pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: 'Times New Roman'; mso-fareast-language: EN-US;">του ιστορικού-ερευνητή κ. Ελευθέριου Σκιαδά</span></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPxjrIG9wQljCS6KGQmo_vxjMkOfl8QQU3L8oF7dLfl6OSghvDFaq_UKHnH3HmqBcS4lH7S1cUIviz_D-91zL3aNSjuhaIeg2eYlHMRoH1sV5DQYI3fYVR-EiNO3B4YlsfdeSQGQ_YOdg/s1600/sfragida.GIF" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" hea="true" height="305" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPxjrIG9wQljCS6KGQmo_vxjMkOfl8QQU3L8oF7dLfl6OSghvDFaq_UKHnH3HmqBcS4lH7S1cUIviz_D-91zL3aNSjuhaIeg2eYlHMRoH1sV5DQYI3fYVR-EiNO3B4YlsfdeSQGQ_YOdg/s320/sfragida.GIF" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: 11pt;">"Στις 8 και 20 Απριλίου (παλιό και νέο ημερολόγιο) του 1835 υπογράφεται επιτέλους το Β.Δ. για το σχηματισμό των δήμων στους οποίους περιλαμβάνεται και ο δήμος Αιγίνης Το διάταγμα όμως αυτό συνοδευόταν και από πολύτιμα στοιχεία που<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>έφτιαξε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>η στατιστική υπηρεσία την οποία δημιούργησαν οι Βαυαροί. Ήταν τα στοιχεία που έδιναν την ταυτότητα κάθε τόπου. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: 11pt;">Σχηματίζεται λοιπόν με αυτό το διάταγμα ένας δήμος ο οποίος κατατάσσεται στην β΄ τάξη με 2.777 κατοίκους και 1354 οικογένειες και προσδιόριζαν ότι ο κάτοικος πρέπει να ονομάζεται Αιγινίτης. Τίποτα δεν άφηναν στην τύχη τους εκείνη την εποχή. Έδρα του δήμου ήταν η Αίγινα με 204 οικογένειες και συνολικά 806 κατοίκους. Οι οικισμοί που αποτελούσαν τον δήμο Αιγίνης ήταν ο Ασώματος, οι γνωστοί μας Αγιοι Ασώματοι, με 64 οικογένειες και 280 κατοίκους, η Χαλασμένη ή τα Χαλασμένα με 125 οικογένειες και 520 κατοίκους, ο Άγιος Ιωάννης Βαθέος ή Βαθύς με 44 οικογένειες και 170 κατοίκους, ο Μεσαγρός, Μισαγρός ή Μουγράς με 67 οικογένειες και 293 κατοίκους, η Πέρδικα με 55 οικογένειες και 248 κατοίκους η Παχειά ή Παχειαράχη με 43 οικογένειες και 181 κατοίκους, ο Ανίκεος ή Ανικέως με 23 οικογένειες και 104 κατοίκους και ο Κύλινδρος με 33 οικογένειες. Αργότερα μπήκαν και διάφοροι τόποι οι οποίοι κατοικήθηκαν εν τω μεταξύ. Ως προς την προέλευση του ονόματος δεν χρειάζεται να κάνουμε κανένα σχόλιο. Ωστόσο για να είναι συμπληρωμένη η ταυτότητα του δήμου έπρεπε να έχει και φωτογραφία, το έμβλημα του. Ήταν απαραίτητο, νομικό στοιχείο να υπάρχει το έμβλημα του δήμου. Η συνήθης διαδικασία ήταν να εισηγούνται οι αρχαιολόγοι ή οι αρχαιολογούντες της περιοχής αλλά και στις περισσότερες περιπτώσεις οι ιερείς που είχαν την δυνατότητα να διαβάζουν και να γράφουν. Και σε αυτή την περίπτωση ο δήμος Αιγίνης αποτέλεσε την εξαίρεση, ενώ για όλους τους δήμους της χώρας υπήρξε Β.Δ.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>το οποίο καθόριζε το έμβλημα του,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>για τον δήμο Αιγίνης ποτέ δεν εξεδόθει τέτοιο διάταγμα… </span></div>
<span style="font-size: 11pt;"><o:p><a name='more'></a><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
</div>
</o:p></span> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: 11pt;">Οι διαδικασίες, αφού υπογράφτηκε το Β.Δ.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>για τον σχηματισμό του δήμου, συνέχισαν να αργούν οπότε το συμβούλιο της αντιβασιλείας επέπληξε αυστηρότατα τον Ιωάννη Κωλέττη διότι καθυστερούσε αφού υπεγράφει το διάταγμα να φτάσει και να εφαρμοστεί. Πολύ παρασκήνιο… Ευρεία συμμετοχή, ποικίλες παρεμβάσεις αλλά και θερμότερος προεκλογικός αγώνας είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά των πρώτων εκλογών που έγιναν το 1835 στην Αίγινα. Αρκούμαστε προς το παρόν να αναφέρουμε τον πρώτο δήμαρχο<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>που δεν ήταν άλλος από τον παλιό δημογέροντα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ήρωα της ελληνικής επανάστασης τον οπλαρχηγό Γεώργιο Λογιωτατίδη ή Λογιωτάτου ή<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Λογιώτατο… <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: 11pt;">Παρά τις όποιες δυσκολίες αντιμετώπισε ο δήμος Αιγίνης ήταν ένας από τους πλέον ευημερούντες δήμους της χώρας. Αρκεί να αναφερθεί ότι ο πρώτος προϋπολογισμός του δήμου Αιγίνης ήταν διπλάσιος από εκείνον του δήμου Αθηναίων. Το διοικητικό, κοινωνικό<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και εκπαιδευτικό του έργο πλουσιότατο και σπουδαιότατο. Σημαντικό στοιχείο για την πρόοδο που παρουσίασε ο τόπος ήταν οι εγγράμματοι και διακεκριμένοι δημότες του. Πολλοί από τους οποίους είχαν πρόσβαση στο<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>παλάτι. Πληροφορίες για τον ακμαίο εκείνο δήμο Αιγινητών μας δίνει και ένας άλλος επιφανής άνδρας ο Ιάκωβος Ρίζος Λαγκαδής<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>βασισμένος σε μια επίσημη απογραφή στα μέσα περίπου του 19ου αιώνα, 1853 νομίζω, δημοσιεύει στατιστικά στοιχεία των δήμων Αιγινητών ο οποίος διέθετε ήδη 9 ενοριακές εκκλησίες. Είναι εξαιρετικής σημαντικότητας να τονιστεί το γεγονός όταν περίπου ισάριθμες διέθετε και ο δήμος Αθηναίων... <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: 11pt;">Τα προϊόντα που παρήγαγε η Αίγινα ήταν το κριθάρι, σιτάρι, λάδι, αμύγδαλα, κρασί, λίγα λαχανικά και όσπρια, λεμόνια, ερυθρόδανο δηλαδή η γνωστή ρουβιά που χρησιμοποιείται<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>για τις βαφές, βαμβάκι, μέλι και σύκα…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: 11pt;">Δυστυχώς ο δήμος Αιγινητών θα πέσει θύμα της μεγάλης αλλαγής που έγινε στο σύστημα της Αυτοδιοίκησης το 1912. Υποβαθμίστηκε σε κοινότητα, το νησί απώλεσε την ενιαία διοικητική του διοίκηση και ενεπλάκει σε περιπέτειες και εσωτερικές έριδες που διήρκεσαν πολλές δεκαετίες. Το σύστημα αυτό της δημιουργίας δήμων και κοινοτήτων το 1912 είναι γνωστό ότι απέτυχε παταγωδώς<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και περισσότερο πολιτικούς<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>παρά διοικητικούς λόγους είχε που αναπτύχθηκε. Έτσι έχουμε την<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>υποτίμηση του δήμου Αιγίνης ο οποίος, μετά από 77 χρόνια λαμπρής πορείας -φανταστείτε ότι το 1894 δήλωνε 9.800 εγεγραμμένους -<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>υποβαθμίζεται σε κοινότητα. Για να καταλάβουμε αυτή την υποβάθμιση θα πούμε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Όταν ξεκίνησαν οι διαδικασίες των εκλογών εκείνων των πρώτων κοινοτήτων<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ανάμεσα στις οποίες είχε δημιουργηθεί και η κοινότητα Πέρδικας - αυτά έγιναν τον Φεβρουάριο του 1914 - ούτε υποψηφίους δεν έβρισκαν για τις εκλογές. Ο Νομάρχης Αττικής και Βοιωτίας έστελνε έγγραφα και αντιπροσώπους επί τόπου. Προφανέστατα οι κάτοικοι της Πέρδικας αρνούνταν να ενταχθούν στην λογική της εποχής εκείνης. Ήθελαν να παραμείνουν προσκολλημένοι στην Αίγινα. Πέντε φορές εκδόθηκαν εκλογικά προγράμματα μέχρι το 1916 αλλά πουθενά υποψήφιοι. Είδε κι αποείδε ο Νομάρχης<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και το 1917, μετά από 3 χρόνια προσπαθειών για να φτιάξουν κοινότητα, αποφάσισε να προσαχθεί στην κοινότητα Πέρδικας στην κοινότητα Αιγινητών. Είναι και η πρώτη μεταρρύθμιση διοικητική συγχώνευσης κοινοτήτων που γίνεται. Βέβαια αργότερα το 1926 καταργούνταν και η κοινότητα Ανιτσαίου και η διοικητική της περιφέρεια επέστρεφε στην κοινότητα Αιγινητών. Για την ιστορία να πούμε 20 χρόνια αργότερα το 1933 σχηματίστηκε τελικά η αυτόνομη κοινότητα Πέρδικας η οποία για να επιβιώσει πήρε και το Σφεντούριον.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: 11pt;">Η αναβίωση του δήμου έγινε ακριβώς πριν από 60 χρόνια το 1946. Ένας νόμος ιδιαίτερα λιτός προσαρμοσμένος στις δύσκολες συνθήκες της εποχής θα αποκαταστήσει τα πράγματα Θα αναβιώσει τον δήμο Αιγίνης. Είναι αναγκαστικός νόμος κι είναι υπογεγραμμένος από τον αντιβασιλιά Δαμασκηνό, το Θεμιστοκλή Σοφούλη και όλο το υπουργικό<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>συμβούλιο. Με αυτόν τον νόμο αναβίωσε ο μέχρι σήμερα υφιστάμενος δήμος. Η Χαλασμένη το 1950 μετονομάστηκε σε Κυψέλη. Χρειάστηκε να περάσουν 60 χρόνια για να έρθει ο δήμος στην μορφή που είχε στην εποχή του Όθωνα δηλαδή να αποκτήσει διοικητικά όρια όλο το νησί και να βλέπει το μέλλον με πάρα πολύ καλό μάτι".<o:p></o:p></span></div>
Historyhttp://www.blogger.com/profile/12718414756256106743noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6930516211303878908.post-10109616611977706282012-09-04T11:48:00.000+03:002012-09-04T11:48:17.179+03:00Ι. Καποδίστριας: “ο φιλήκοος των ξένων είναι προδότης” <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvlq8kHcRTd23BpBCVpGRRhgr3Q94LjbkoqwJGtZknWzjWAFdoaPTd7iDtIlERBGKkPQzjiK076Zrv4VuVBTREMTp8fpJpxB6-i_oZ928dM8T9iwrfzDQDmLDLa3W-g4I3h-C0oq_rhas/s1600/kapodistrias_1.gif" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" hea="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvlq8kHcRTd23BpBCVpGRRhgr3Q94LjbkoqwJGtZknWzjWAFdoaPTd7iDtIlERBGKkPQzjiK076Zrv4VuVBTREMTp8fpJpxB6-i_oZ928dM8T9iwrfzDQDmLDLa3W-g4I3h-C0oq_rhas/s1600/kapodistrias_1.gif" /></a></div>
11 Ιανουαρίου 1828 ο Καποδίστριας απεβιβάσθη στην Αίγινα. Ο Γ. Τερτσέτης στα «Απόλογα για τον Καποδίστρια» περιγράφει<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"> </span> συνομιλία του Κυβερνήτη με τον Γεωργάκη Μαυρομιχάλη:<br />«Είναι καιροί πού πρέπει να φορούμε όλοι ζώνη δερματένια και να τρώμε ακρίδες και μέλι άγριο. Είδα πολλά είς την ζωή μου, αλλά σαν το θέαμα όταν έφθασα εδώ εις την Αίγινα δεν είδα τί παρόμοιο ποτέ, και άλλος να μην το ιδή… «Ζήτω ο κυβερνήτης ο σωτήρας μας, ο ελευθερωτής μας!» εφώναζαν γυναίκες αναμαλλιάρες, άνδρες με λαβωματιές πολέμου, ορφανά κατεβασμένα από τις σπηλιές. <strong>Δεν ήταν το</strong><strong><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"> </span> Μαυροφορεμένες γυναίκες, γέροντες μου εζητούσαν να αναστήσω τους πεθαμένους τους, μανάδες μου έδειχναν εις το βυζί τα παιδιά τους και μου έλεγαν να τα ζήσω </strong>και ότι δεν τους απέμειναν παρά εκείνα κι εγώ και με δίκαιο μου εζητούσαν όλα αυτά, διότι εγώ ήλθα και σεις με προσκαλέσατε να οικοδομήσω, να θεμελιώσω κυβέρνησιν και κυβέρνησις και ως πρέπει ζει, ευτυχεί τους ζωντανούς, ανασταίνει και αποθαμένους διατί διορθώνει την ζημία του θανάτου και της αδικίας. Δεν ζει ο άνθρωπος, ζει το έργο του, καρποφορεί, αν ο διοικητής είναι δίκαιος, αν το κράτος έχη συνείδησι, ευσπλαχνία, μέτρα σοφίας.<br />“…Ώς ψάρι εις το δίχτυ σπαράζει είς πολλούς κινδύνους ακόμη ή ελληνική ελευθερία. Μου εδώσατε τους χαλινούς του κράτους. Τίνος κράτους; Μετρούμε είς τα δάκτυλα την επικράτειάν μας. Τ’ Ανάπλι, την Αίγιναν, Πόρο, Ύδρα, Κόρινθο, Μέγαρα, Σαλαμίνα. Ο Ιμπραΐμης κρατεί τα κάστρα και το μεσόγειο της Πελοποννήσου, ο Κιουτάγιας την Ρούμελη, πολλά νησιά βασανίζονται από αυτεξούσιο στρατό καί από πειρατείαν, τα δύο μεγάλα πολεμικά καράβια μας είναι αραγμένα ξαρμάτωτα εις τον Πόρο, η Αθήνα έφαγε πέρυσι τους ανδρειότερους των Ελλήνων. Που το θησαυροφυλάκιον του έθνους; Ακούω επουλήσατε και την δεκατία του φετεινού έτους πρίν σπαρθή ακόμα το γέννημα, ο τόπος είναι χέρσος, σπάνιοι οι κάτοικοι; σκόρπιοι είς τα βουνά και εις τα σπήλαια. Το δημόσιο είναι πλακωμένο από δυο εκατομμύρια λίρες στερλίνες χρέος, άλλα τόσα ζητούν οι στρατιωτικοί, η γη είναι υποθηκευμένη είς τους Άγγλους δανειστάς, ανάγκη να την ελευθερώσωμε με την ίδια απόφασι ως την ελευθερώσαμε καί από τα άρματα του Κιουτάγια και του Αιγυπτίου. Δεν λυπούμαι, δεν απελπίζομαι, προτιμώ αυτό το σκήπτρο του πόνου καί των δακρύων παρά άλλο. Ο θεός μου τάδωσε, το παίρνω, θέλει να με δοκιμάση. Είμαι από τη φυλή σας, είς ένα μνήμα μαζί με σας θα θαφτώ, ό,τι έχω, ζωή, περιουσία, φιλίες είς την Ευρώπην, κεφάλαια γνώσεων αποκτημένα από τόσα θεάματα και ακροάματα συμβάντων του κόσμου είς τάς ημέρας μου, τα αφιερώνω είς την κοινήν πατρίδα… Κατεβαίνω πολεμιστής είς το στάδιον, θα πολεμήσω ως κυβέρνησις, δεν λαθεύομαι τον έρωτα των προνομίων πού είναι φυτευμένες είς ψυχές πολλών, τα ονειροπολήματα των λογιωτάτων, ξένων πρακτικής ζωής, τοφιλύποπτο, κυριαρχικό και ανήμερο αλλοεθνών ανδρών. Η νίκη θα είναι δική μας, αν βασιλεύση είς την ακαρδίαν μας μόνο το αίσθημα το ελληνικό,<span style="color: navy;"> ο φιλήκοος των ξένων είναι προδότης.</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="font-family: Calibri;">(πηγή: </span></span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><a href="http://www.24grammata.com)/"><span style="font-family: Calibri;">www.24grammata.com)</span></a></span></div>
</div>
Historyhttp://www.blogger.com/profile/12718414756256106743noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6930516211303878908.post-33738157564289389882012-09-03T23:35:00.000+03:002012-09-03T23:35:35.310+03:00Αρχαιότητες σε ξένα μουσεία<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: center;">
<span><strong><span style="font-size: large;">O θησαυρός από τον ναό της Αφαίας, μοναδικά αγγεία και χρυσά κοσμήματα σε μουσεία του εξωτερικού<o:p></o:p></span></strong></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;">
<span style="font-size: 11pt;">της Ε. Σημαντώνη - Μπουρνιά</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<br /></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguMClusPEnd-zFKCtiS8iyEp7jLbgszWPo7Iy8wxXy7mKuHXc0f16nsVQsqOgEgAOlqTK5-0kwRUWUuWTTtcl3z55R5hDiA2EhMmI5dQ2MdN4bnty7L5exGgkc41VefPCBF58HbKW0mN4/s1600/polh_10.bmp" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" fea="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguMClusPEnd-zFKCtiS8iyEp7jLbgszWPo7Iy8wxXy7mKuHXc0f16nsVQsqOgEgAOlqTK5-0kwRUWUuWTTtcl3z55R5hDiA2EhMmI5dQ2MdN4bnty7L5exGgkc41VefPCBF58HbKW0mN4/s1600/polh_10.bmp" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: x-small;"><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.25pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">Σχεδιαστική</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.25pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.25pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">απόδοση</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.25pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.25pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">της</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.25pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.25pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">διακόσμησης</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.25pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.25pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">μεγάλου</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.25pt;"> </span></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: x-small;"><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.25pt;"></span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.25pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">κρατήρα</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.25pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.25pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">από</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.25pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.25pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">την</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.25pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.25pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">Αίγινα</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.25pt;">, </span></i></b><b><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt;">660-650 </span></b><b><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">π</span></b><b><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt;">.</span></b><b><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">Χ</span></b><b><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt;">. </span></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: x-small;"><b><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt;"></span></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">Παλιότερα</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">βρισκόταν</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">στο</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">Ανατολικό</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">Βερολίνο</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt;">. </span></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: x-small;"><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt;"></span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">Εικονίζεται</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">ο</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">φό</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.1pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">νος</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.1pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.1pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">του</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.1pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.1pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">Αίγισθου</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.1pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.1pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">από</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.1pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.1pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">τον</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.1pt;"> </span></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: x-small;"><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.1pt;">O</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.1pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">ρέστη</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.1pt;">, </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.1pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">ενώ</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.1pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.1pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">η</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.1pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.1pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">Κλυταιμνήστρα</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.1pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.1pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">φεύγει</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.1pt;"> </span></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: x-small;"><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.1pt;"></span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.1pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">έντρομη </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">προς</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.2pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">τα</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.2pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">δεξιά</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.2pt;">. </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">Κάτω</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.2pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">από</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.2pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">τη</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.2pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">λαβή</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.2pt;">, </span></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: x-small;"><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.2pt;"></span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">περίεργος</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.2pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">τριχωτός</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.2pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">δαίμονας</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.2pt;">.</span></i></b><b><i><span lang="EN-US" style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.2pt; mso-ansi-language: EN-US;"><o:p></o:p></span></i></b></span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: 11pt;">Η ΑΙΓΙΝΑ πριν ακόμα από τον αγώνα τής ανεξαρτησίας και μέχρι πολύ πρόσφατα υπήρξε επανειλημμένα πεδίο έντονης αρχαιοκαπηλικής δραστηριότητας. Oι συνθήκες κάτω από τις οποίες φυγαδεύθηκαν λαθραία από το νησί τρία αρχαιολογικά σύνολα διαφορετικών περιόδων και μεγάλης αισθητικής και επιστημονικής σημασίας θα εκτεθούν στη συνέχεια. Αναρωτιέται, κανείς, πόσα ακόμα μνημεία της αιγινήτικης πολιτιστικής κληρονομιάς κατέληξαν σε Μουσεία του εξωτερικού ή, ακόμα χειρότερα, σε ιδιωτικές συλλογές, στερώντας έτσι το νησί και τους κατοίκους του από κάτι εξαιρετικά πολύτιμο: από τα υλικά κατάλοιπα της ιστορικής τους μνήμης.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; mso-layout-grid-align: none;">
<span style="font-size: 11pt;">Γύρω στο 1810 μία ομάδα φιλάρχαιων Ευρωπαίων, ανάμεσα τους ο μετέπειτα διάσημος αρχιτέκτονας </span><span style="font-family: HelveticaGreek-Upright; font-size: 11pt; mso-bidi-font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-fareast-language: EL;">Charles Robert Cockerell, o John</span><span style="font-size: 11pt; mso-bidi-font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-fareast-language: EL;"> </span><span lang="EN-GB" style="font-family: HelveticaGreek-Upright; font-size: 11pt; mso-ansi-language: EN-GB; mso-bidi-font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-fareast-language: EL;">Foster</span><span style="font-family: HelveticaGreek-Upright; font-size: 11pt; mso-bidi-font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-fareast-language: EL;">,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ο βαρώνος <span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span lang="EN-GB" style="font-family: HelveticaGreek-Upright; font-size: 11pt; mso-ansi-language: EN-GB; mso-bidi-font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-fareast-language: EL;">Carl</span><span lang="EN-GB" style="font-family: HelveticaGreek-Upright; font-size: 11pt; mso-bidi-font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-fareast-language: EL;"> </span><span lang="EN-GB" style="font-family: HelveticaGreek-Upright; font-size: 11pt; mso-ansi-language: EN-GB; mso-bidi-font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-fareast-language: EL;">Haller</span><span lang="EN-GB" style="font-family: HelveticaGreek-Upright; font-size: 11pt; mso-bidi-font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-fareast-language: EL;"> </span><span lang="EN-GB" style="font-family: HelveticaGreek-Upright; font-size: 11pt; mso-ansi-language: EN-GB; mso-bidi-font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-fareast-language: EL;">von</span><span lang="EN-GB" style="font-family: HelveticaGreek-Upright; font-size: 11pt; mso-bidi-font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-fareast-language: EL;"> </span><span lang="EN-GB" style="font-family: HelveticaGreek-Upright; font-size: 11pt; mso-ansi-language: EN-GB; mso-bidi-font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-fareast-language: EL;">Hallerstein</span><span lang="EN-GB" style="font-family: HelveticaGreek-Upright; font-size: 11pt; mso-bidi-font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-fareast-language: EL;"> </span><span style="font-size: 11pt;">τη σχεδιαστική δεινότητα του οποίου θαυμάζουμε ακόμη και σήμερα, και ο </span><span style="font-family: HelveticaGreek-Upright; font-size: 11pt; mso-bidi-font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-fareast-language: EL;">Jacques Linckh, </span><span style="font-size: 11pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>έγιναν μέλη μιας εταιρίας γνωστής με το όνομα </span><span style="font-family: HelveticaGreek-Upright; font-size: 11pt; mso-bidi-font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-fareast-language: EL;">Societa dei Dilettanti, </span><span style="font-size: 11pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>που είχε ευγενή σκοπό τη μελέτη της κλασικής αρχαιότητας. Η βίαιη απόσπαση των αρχαίων ελληνικών μνημείων, ιδιαίτερα γλυπτών και επιγραφών, από την αρχική τους θέση δεν ερχόταν καθόλου σε αντίθεση με τα ιδανικά της εταιρίας, ιδιαίτερα αν συνδυαζόταν με καλή προοπτική εμπορικού κέρδους. Μεταξύ 1811 και 1816 οι λαμπροί αυτοί νέοι, μέλη της Εταιρίας των Ερασιτεχνών, περιηγήθηκαν την Ελλάδα. Τα αποτελέσματα της δραστηριότητας που ανέπτυξαν, ειδικότερα στην Αίγινα και στο ναό του Επικουρίου Απόλλωνα στις Βάσσες της Αρκαδίας, μπορούμε σήμερα να «θαυμάσουμε» στη Γλυπτοθήκη του Μονάχου και στο Βρετανικό Μουσείο αντίστοιχα.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-size: 11pt;"><strong><a name='more'></a><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
</div>
</strong></span> </div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: 11pt;"><strong>Το κυνήγι του θησαυρού<o:p></o:p></strong></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; mso-layout-grid-align: none;">
<span style="font-size: 11pt;">Στα απείραχτα ακόμα ερείπια του ναού της Αφαίας έφθασαν τον Απρίλιο του 1811. Η </span><span style="font-family: HelveticaGreek-Upright; font-size: 11pt; mso-bidi-font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-fareast-language: EL;">Morgenblatt fur gebildete Stande τ</span><span style="font-size: 11pt;">ης 11-10-1811 δημοσίευσε το χρονικό της εύρεσης των αετωματικών γλυπτών. Γράφουν οι πρωταγωνιστές της ιστορίας: «Στις 22 Απριλίου πήγαμε να ψάξουμε τα ερείπια του ναού και να βρούμε, αν ήταν δυνατό, τμήματα του αετώματος και κοσμήματα (προφανώς εννοούσαν τον υπόλοιπο γλυπτό αρχιτεκτονικό διάκοσμο)... Oι έρευνες μας απλώθηκαν με κοπιαστικό σκάψιμο σε όλες τις πλευρές (του ναού). Την τέταρτη μέρα είχαμε την τύχη να βρούμε αγάλματα από παριανό μάρμαρο στην ανατολική πλευρά. Αντιληφθήκαμε ότι ανήκουν σε σύνολο, για το οποίο συμπεράναμε ότι προερχόταν από το αέτωμα».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; mso-layout-grid-align: none;">
<span style="font-size: 11pt;">Το κυνήγι του θησαυρού από τον </span><span style="font-family: HelveticaGreek-Upright; font-size: 11pt; mso-bidi-font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-fareast-language: EL;">Cockerell </span><span style="font-size: 11pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και τους συντρόφους του κράτησε συνολικά ένα εικοσαήμερο κατά το οποίο ήλθαν σε φως 17 σχεδόν ακέραια αγάλματα. Η λεία φυγαδεύθηκε με καΐκι από τον κόλπο της Αγ. Μαρίνας, πριν προλάβει να επέμβει (για να εξασφαλίσει το μερίδιο του στη λεία) ο εκπρόσωπος της τουρκικής εξουσίας στο νησί. Πρώτος σταθμός των κλεμμένων αετωματικών γλυπτών ήταν η Ζάκυνθος, που βρισκόταν τότε υπό αγγλική προστασία. Από εκεί πέρασαν στην Iταλία, όπου μετά πρόχειρη συντήρηση εκτέθηκαν προς πώληση. Στη δημοπρασία που έγινε το 1813 πλειοδότησε ο τότε διάδοχος και μετέπειτα βασιλιάς της Βαυαρίας Λουδοβίκος, ο πατέρας του Oθωνα, του πρώτου βασιλιά της Ελλάδας. Τη συμπλήρωση τους ανέθεσε στον μεγάλο Δανό γλύπτη </span><span style="font-family: HelveticaGreek-Upright; font-size: 11pt; mso-bidi-font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-fareast-language: EL;">Thorwaldsen </span><span style="font-size: 11pt;">, ο οποίος μεταξύ 1816 και 1818 αποκατέστησε τα αετώματα όπως πίστευε σωστότερα, συμπληρώνοντας τα χρώματα τους, που τότε ακόμα σώζονταν αρκετά. O Λουδοβίκος μετέφερε τα δεκαεπτά αγάλματα στο Μόναχο, όπου εξετέθησαν από το 1828 σε ειδική αίθουσα της Γλυπτοθήκης, την οποία τότε εγκαινίασε ο φιλάρχαιος και ελληνολάτρης Βαυαρός. Τα δύο αετωματικά σύνολα αποτέλεσαν την πρώτη επαφή των Ευρωπαίων με την αρχαϊκή ελληνική τέχνη και έκαναν μεγάλη εντύπωση στους φιλότεχνους όταν δημοσιεύθηκαν, έγχρωμα, σε μνημειακές εκδόσεις του 19ου αι. Στη Γλυπτοθήκη του Μονάχου παραμένουν μέχρι σήμερα, έχοντας στο μεταξύ αποκαθαρθεί από τις επεμβάσεις του </span><span style="font-family: HelveticaGreek-Upright; font-size: 11pt; mso-bidi-font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-fareast-language: EL;">Thorwaldsen </span><span style="font-size: 11pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και με διαφορετική διάταξη στον τριγωνικό χώρο του αετώματος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: 11pt;"><strong>Σημαντικά αγγεία<o:p></o:p></strong></span></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj56DvJbM0LeR1vM_JQmYxmnFTFL1ur38pJogpbKCPONvykd1MM07hRLIemR9kp5-grvtpzwTr75KmxzBdwWgbf7BL6PMWSDF_hpqwnySOChSVWy0sufg4qsanUeczsdlb802maXh2JoMs/s1600/polh_11.bmp" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" fea="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj56DvJbM0LeR1vM_JQmYxmnFTFL1ur38pJogpbKCPONvykd1MM07hRLIemR9kp5-grvtpzwTr75KmxzBdwWgbf7BL6PMWSDF_hpqwnySOChSVWy0sufg4qsanUeczsdlb802maXh2JoMs/s1600/polh_11.bmp" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span><span style="font-size: x-small;">Χρυσό περίαπτο με παράσταση «πόσιος θηρών», </span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span><span style="font-size: x-small;">1800-1700 π.Χ. από το «Θησαυρό της Αίγινας». </span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span><span style="font-size: x-small;">Λονδίνο, Βρετανικό Μουσείο (φωτ.: «Εκδοτική Αθηνών»).<o:p></o:p></span></span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: 11pt;">Πολύ λιγότερο γνωστή είναι μια δεύτερη περίπτωση λαθρανασκαφών και παράνομης εξαγωγής αρχαιοτήτων από την Αίγινα. Πρόκειται για ένα σύνολο αγγείων χρονολογημένων από το 675 έως το 600 π.Χ., μερικά από τα οποία είναι έργα των πιο σημαντικών Αθηναίων αγγειογράφων της περιόδου και εικονίζουν τις πρωιμότερες βεβαιωμένες απεικονίσεις μυθικών επεισοδίων και επικών σκηνών στη γραπτή κεραμεική. Η σημασία τους για την κατανόηση της εξέλιξης της ελληνικής αγγειογραφίας και ζωγραφικής είναι κεφαλαιώδης. </span><span lang="EN-US" style="font-size: 11pt; mso-ansi-language: EN-US;">O</span><span style="font-size: 11pt;">ι αγγειογράφοι αυτοί είναι από τους λίγους τεχνίτες της εποχής τους που μπορούμε να αντιμετωπίζουμε ως αυτόνομους καλλιτέχνες και όχι ως χειρώνακτες. Ας μην ξεχνάμε ότι η Αίγινα γνώρισε κατά τον 7ο αι. π.Χ., τη μεγαλύτερη ακμή της. </span><span lang="EN-US" style="font-size: 11pt; mso-ansi-language: EN-US;">O</span><span style="font-size: 11pt;">ι πλούσιοι ναυτικοί και έμποροι που την κατοικούσαν όχι μόνο έφερναν στο νησί θησαυρούς από όλα τα μέρη της γης, αλλά προσήλκυαν τους μεγαλύτερους τεχνίτες της εποχής, αφού εδώ μπορούσαν να πουλήσουν εύκολα τη δουλειά τους. Συχνά μάλιστα οι Αιγινήτες αγοραστές επέβαλλαν και το θέμα που θα απεικονιζόταν στα αγγεία, συνήθως παρμένο από τους σχετικούς με το νησί μύθους.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; mso-layout-grid-align: none;">
<span style="font-size: 11pt;">Μια ομάδα σαράντα έξι αγγείων σε σχετικά καλή κατάσταση και άλλων εκατό περίπου σε θραύσματα που βρέθηκαν στην Αίγινα, φυγαδεύθηκαν κάτω από άγνωστες μέχρι σήμερα συνθήκες. </span><span lang="EN-US" style="font-size: 11pt; mso-ansi-language: EN-US;">H</span><span style="font-size: 11pt;"> κεραμεική αυτή έφτασε γύρω στο 1916 στη Φλωρεντία όπου και συντηρήθηκε. Την ίδια χρονιά εκτέθηκε στο </span><span style="font-family: HelveticaGreek-Upright; font-size: 11pt; mso-bidi-font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-fareast-language: EL;">Robertinum της<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; mso-layout-grid-align: none;">
<span style="font-family: HelveticaGreek-Upright; font-size: 11pt; mso-bidi-font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-fareast-language: EL;">Halle. </span><span style="font-size: 11pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Τελικά το σύνολο αγοράσθηκε το 1936 από το Μουσείο του Βερολίνου, όπου και εκτέθηκε. Κατά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο χάθηκαν μερικά από τα σημαντικότερα αγγεία αυτού του «ευρήματος της Αίγινας». Σήμερα μπορούμε να τα θαυμάσουμε μόνο από τις φωτογραφίες τους.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; mso-layout-grid-align: none;">
<span style="font-size: 11pt;">Για κανένα από τα πιο πάνω έργα δεν ήταν γνωστή η ακριβής θέση εύρεσης, παρά μόνο μια γενική πληροφορία «από την Αίγινα». Νεότερες συστηματικές ανασκαφές στο νησί, έφεραν σε φως κομμάτια ζωγραφισμένα από τους Ίδιους αγγειογράφους, που συχνά συμπληρώνουν τα αγγεία του Βερολίνου. </span><span lang="EN-US" style="font-size: 11pt; mso-ansi-language: EN-US;">O</span><span style="font-size: 11pt;">ι έρευνες του </span><span style="font-family: HelveticaGreek-Upright; font-size: 11pt; mso-bidi-font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-fareast-language: EL;">G. Welter, </span><span style="font-size: 11pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>από το 1926 έως το 1938, στο πρώιμο νεκροταφείο της αρχαίας πόλης, που αργότερα καταστράφηκε από την ανέγερση του κλασικού τείχους, έριξαν αρκετό φως στην προσπάθεια για ακριβή εντοπισμό της θέσης όπου βρέθηκαν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; mso-layout-grid-align: none;">
<span lang="EN-US" style="font-size: 11pt; mso-ansi-language: EN-US;">O</span><span style="font-size: 11pt;"> πλούτος των αρχαίων αιγινητικών νεκροταφείων σε αγγεία προκάλεσε τις άνομες ορέξεις πολλών και από πολύ νωρίς. </span><span lang="EN-US" style="font-size: 11pt; mso-ansi-language: EN-US;">O</span><span style="font-size: 11pt;">ταν ο </span><span style="font-family: HelveticaGreek-Upright; font-size: 11pt; mso-bidi-font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-fareast-language: EL;">Ludwig Ross, </span><span style="font-size: 11pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ο θεμελιωτής της αρχαιολογίας στην Ελλάδα και πρώτος καθηγητής της αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, επισκέφθηκε την Αίγινα το 1832, ανέφερε ότι περισσότεροι από 1.000 αρχαίοι τάφοι είχαν συληθεί. Γράφει με απόγνωση για την κατάσταση που είχε δημιουργηθεί: «</span><span lang="EN-US" style="font-size: 11pt; mso-ansi-language: EN-US;">O</span><span style="font-size: 11pt;">ι θησαυροί των αιγινητικών τάφων σε γραπτά αγγεία, ειδώλια, μερικά χρυσά κοσμήματα και άλλα, έχουν διασκορπισθει, με λίγες ασήμαντες εξαιρέσεις, σε όλο τον κόσμο».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: 11pt;"><strong>Χρυσά κοσμήματα<o:p></o:p></strong></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; mso-layout-grid-align: none;">
<span style="font-size: 11pt;">Το 1891 μια πλούσια συλλογή αρχαίων χρυσών κοσμημάτων και αγγείων προτάθηκε προς πώληση στο Βρετανικό Μουσείο από τον Αγγλο αντιπρόσωπο στην Αίγινα της φίρμας </span><span style="font-family: HelveticaGreek-Upright; font-size: 11pt; mso-bidi-font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-fareast-language: EL;">Cresswell Brothers, </span><span style="font-size: 11pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>που ασχολιόταν με το εμπόριο σφουγγαριών. Περιελάμβανε τρία χρυσά διαδήματα, δύο ζεύγη εξαιρετικά εργασμένων χρυσών σκουλαρικιών, ένα χρυσό επιστήθιο κόσμημα, ένα χρυσό βραχιόλι, πέντε χρυσά δαχτυλίδια με ένθετες πέτρες, 54 χρυσά κοσμήματα για ράψιμο πάνω σε ένδυμα και άλλα. Η πληροφορία που συνόδευε τα ευρήματα ήταν ότι η συλλογή των κοσμημάτων είχε βρεθεί σε αρχαίο τάφο, στο νησί Αίγινα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; mso-layout-grid-align: none;">
<span style="font-size: 11pt;">Κατά τη συνέλευση των Επιτρόπων του Βρετανικού Μουσείου της 11 Ιουλίου 1891, ο τότε έφορος Ελληνικών και Ρωμαϊκών αρχαιοτήτων </span><span style="font-family: HelveticaGreek-Upright; font-size: 11pt; mso-bidi-font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-fareast-language: EL;">A.S. Murray </span><span style="font-size: 11pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πρότεινε ένθερμα στη διοίκηση του Μουσείου την αγορά του θησαυρού. Αντιγράφουμε από την αναφορά του: «</span><span lang="EN-US" style="font-size: 11pt; mso-ansi-language: EN-US;">O</span><span style="font-size: 11pt;"> κ. </span><span style="font-family: HelveticaGreek-Upright; font-size: 11pt; mso-bidi-font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-fareast-language: EL;">Murray </span><span style="font-size: 11pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>έχει την τιμή να παρουσιάσει στους Επιτρόπους μια θαυμάσια συλλογή χρυσών κοσμημάτων που βρέθηκαν πρόσφατα σε τάφο στην Αίγινα». </span><span lang="EN-US" style="font-size: 11pt; mso-ansi-language: EN-US;">O</span><span style="font-size: 11pt;">ι αρχαιότητες αυτές προσφέρονται προς πώλησιν μέσω των κ. κ. </span><span style="font-family: HelveticaGreek-Upright; font-size: 11pt; mso-bidi-font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-fareast-language: EL;">Cresswell, 2, Red Lion Square, </span><span style="font-size: 11pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Λονδίνο. Η τιμή που ζητούν είναι 6.000 λίρες Αγγλίας. </span><span lang="EN-US" style="font-size: 11pt; mso-ansi-language: EN-US;">O</span><span style="font-size: 11pt;"> κ. </span><span style="font-family: HelveticaGreek-Upright; font-size: 11pt; mso-bidi-font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-fareast-language: EL;">Murray</span><span style="font-size: 11pt;"> <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>προσπάθησε να κατεβάσει το ποσόν, αλλά ο ιδιοκτήτης των αντικειμένων ισχυρίζεται ότι τα κεφάλαια που διέθεσε για την ανασκαφή και ο προσωπικός κίνδυνος τον οποίο διέτρεξε δικαιολογούν αυτήν την τιμή. Αλλωστε, τα ίδια τα αντικείμενα πιστεύει ότι ξεπερνούν σε αξία ακόμη και αυτά που βρήκε ο Δρ Σλίμαν στις Μυκήνες. Αρνείται επομένως να μετριάσει τις οικονομικές του απαιτήσεις...».<o:p></o:p></span></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMOk70vk-24nG_pMVQ1v9ahlBakhRsBUwgX-DZ3SpDAyRnjo2EUky_AdKdUzd1CvlysT7Es-0769BAvzT2Drmomy9LQu9n2Pp_fGQHtUqsftSav4DlRsc34p-N-jK3fyTl4xypteYkAmc/s1600/polh_12.bmp" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" fea="true" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMOk70vk-24nG_pMVQ1v9ahlBakhRsBUwgX-DZ3SpDAyRnjo2EUky_AdKdUzd1CvlysT7Es-0769BAvzT2Drmomy9LQu9n2Pp_fGQHtUqsftSav4DlRsc34p-N-jK3fyTl4xypteYkAmc/s320/polh_12.bmp" width="256" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: x-small;"><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">«Θνήσκων»</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">πολεμιστής</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt;">. </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">Από</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">το</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">ανατολικό</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt;"> </span></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: x-small;"><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt;"></span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">αέτωμα</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">του</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">ναού</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">της</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">Αφαίας</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt;">, </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">στην</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">Αίγινα</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt;">. </span></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: x-small;"><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt;"></span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">Μάρμαρο</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt;">. </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">Περίπου</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt;"> 490-480 </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">π</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt;">.</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">Χ</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt;">. </span></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: x-small;"><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.3pt;"></span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">Γλυπτοθήκη</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.2pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">του</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.2pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">Μονάχου</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.2pt;">.</span></i></b><b><i><span lang="EN-US" style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: -0.2pt; mso-ansi-language: EN-US;"><o:p></o:p></span></i></b></span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; mso-layout-grid-align: none;">
<span lang="EN-US" style="font-size: 11pt; mso-ansi-language: EN-US;">O</span><span style="font-size: 11pt;">ι Επίτροποι ενέκριναν καταρχήν την αγορά του θησαυρού και προσπάθησαν να συγκεντρώσουν το ποσό από διάφορες πηγές. Τελικά στις 14 Μαΐου 1892, ο διευθυντής του Βρετανικού ανακοίνωσε στους Εταίρους ότι ο θησαυρός της Αίγινας αποτελούσε στο εξής περιουσία του Μουσείου έναντι 4.000 λιρών Αγγλίας, που κατεβλήθησαν στον κ. </span><span style="font-family: HelveticaGreek-Upright; font-size: 11pt; mso-bidi-font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-fareast-language: EL;">F. Cresswell, </span><span style="font-size: 11pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ποσό σημαντικό για την εποχή εκείνη. Σύμφωνα με τα αρχαιοκαπηλικά ήθη, που δεν έχουν αλλάξει πολύ από τότε, σε κανένα έγγραφο, που θα μπορούσε να πέσει στην αντίληψη περισσοτέρων, δεν αποκαλύφθηκε η ταυτότητα του πωλητή ούτε η τιμή αγοραπωλησίας. Ακόμη και ο τόπος εύρεσης δε σημειώνεται στη σχετική αναφορά που υπεβλήθη το 1892 προς το Αγγλικό Κοινοβούλιο. Αναφέρεται</span><span style="font-size: 11pt; mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span style="font-size: 11pt;">ως</span><span style="font-size: 11pt; mso-ansi-language: EN-GB;"> </span><span lang="EN-GB" style="font-family: HelveticaGreek-Upright; font-size: 11pt; mso-ansi-language: EN-GB; mso-bidi-font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-fareast-language: EL;">«a tomb in one of </span><span lang="EN-GB" style="font-family: HelveticaGreek-Upright; font-size: 11pt; mso-ansi-language: EN-GB; mso-bidi-font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-fareast-language: EL;">the Greek islands</span><span lang="EN-GB" style="font-family: HelveticaGreek-Upright; font-size: 11pt; mso-bidi-font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-fareast-language: EL;"> </span><span lang="EN-GB" style="font-size: 11pt; mso-ansi-language: EN-GB;">».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: 11pt;">Σχεδόν αμέσως το ελληνικό κράτος άρχισε να ψάχνει την υπόθεση. Πρώτος ο Βαλέριος Στάης, το 1894, οδηγημένος από φήμες, προσπάθησε να εντοπίσει τον τάφο από τον οποίο προέρχονταν τα κοσμήματα στα βόρεια της Κολώνας, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Πιο τυχερός στάθηκε ο Α. Κεραμόπουλος. Εσκαψε στη νότια πλαγιά του λόφου ΒΑ της Κολώνας και αποκάλυψε τρεις ασύλητους μυκηναϊκούς τάφους που περιείχαν μόνον αγγεία και έναν συλημένο.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; mso-layout-grid-align: none;">
<span style="font-size: 11pt;">Τις έρευνες στην περιοχή συνέχισε ο </span><span style="font-family: HelveticaGreek-Upright; font-size: 11pt; mso-bidi-font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-fareast-language: EL;">G. Welter, </span><span style="font-size: 11pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>βρίσκοντας ακόμα περισσότερους μυκηναϊκούς τάφους, αλλά μόνο πήλινα κτερίσματα. O έφορος της συλλογής Ελληνικών και Ρωμαϊκών αρχαιοτήτων του Βρετανικού Μουσείου </span><span style="font-family: HelveticaGreek-Upright; font-size: 11pt; mso-bidi-font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-fareast-language: EL;">R. Higgins, </span><span style="font-size: 11pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ειδικός στην αρχαία κοσμηματική, άρχισε να μελετά το θησαυρό από το 1956. Πολύ γρήγορα αντελήφθη ότι δεν επρόκειτο για μυκηναϊκά, όπως πίστευαν μέχρι τότε, αλλά για μινωικά έργα τέχνης, της περιόδου 1700 -1500 π.Χ. Συγχρόνως επανέλαβε την προσπάθεια να ανακαλύψει τις ακριβείς συνθήκες εύρεσης των κοσμημάτων, πιάνοντας το νήμα από εκεί που το είχε αφήσει ο </span><span style="font-family: HelveticaGreek-Upright; font-size: 11pt; mso-bidi-font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-fareast-language: EL;">G. Welter </span><span style="font-size: 11pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και οι Ελληνες αρχαιολόγοι των αρχών του αιώνα. Τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξε, μαζί με νεότερη δημοσίευση των χρυσών αντικειμένων, παρουσίασε το 1979 σε βιβλίο που επιγράφεται: «O θησαυρός της Αίγινας. Ενα αρχαιολογικό μυστήριο».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; mso-layout-grid-align: none;">
<span style="font-size: 11pt;">Μένει να καταλάβουμε πώς ένα σύνολο κοσμημάτων φτιαγμένων στην Κρήτη του 1700-1500 π.Χ.βρήκε το δρόμο του σε έναν μυκηναϊκό τάφο της Αίγινας, που δεν μπορεί να κατασκευάσθηκε πριν το 1350 π.Χ. Η παρουσία Κρητών στην Αίγινα είναι βεβαιωμένη από σημαντικό ποσό μινωικής<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κεραμεικής<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>που<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>βρήκε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ο </span><span style="font-family: HelveticaGreek-Upright; font-size: 11pt; mso-bidi-font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-fareast-language: EL;">Welter </span><span style="font-size: 11pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στις ανασκαφές της Κολώνας. Είναι πολύ πιθανό λοιπόν τα κοσμήματα να ανήκαν σε Κρητικούς, που ζούσαν στην πλούσια και κοσμοπολίτικη Αίγινα του πρώτου μισού της Β' χιλιετίας π.Χ., τους οποίους συνόδευσαν στην τελευταία τους κατοικία. Τετρακόσια χρόνια αργότερα Μυκηναίοι τυμβωρύχοι βρήκαν τα κοσμήματα, πιθανότατα σε περισσότερους από έναν τάφους και τα έκρυψαν, όλα μαζί, σε έναν θαλαμοειδή μυκηναϊκό τάφο, στο λόφο ΒΑ της Κολώνας, τον οποίο είχαν επίσης συλήσει. Δεν γύρισαν όμως ποτέ για να ξεθάψουν τη λεία τους. Iσως οι τυμβωρύχοι σκοτώθηκαν σε μάχη ή τους έπιασαν να κλέβουν άλλους τάφους και τιμωρήθηκαν με το σκληρό τρόπο που προέβλεπε το έγκλημα τους. Δυστυχώς, όπως στην αρχαιότητα έτσι και στις μέρες μας το μάτι του νόμου δεν είναι πανταχού παρόν: για το θησαυρό της Αίγινας ο δρόμος θα ήταν ακόμα μακρύς. Τριάντα δύο αιώνες αργότερα του έμελλε να ταξιδέψει -ίσως μέσα σε σφουγγάρια;-στη μακρινή Aγγλία.<o:p></o:p></span></div>
(πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 7-9-1997)Historyhttp://www.blogger.com/profile/12718414756256106743noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6930516211303878908.post-58765236043638358452012-09-03T12:50:00.000+03:002012-09-03T12:50:10.065+03:00Η πόλη των ιστορικών χρόνων<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<strong><span style="font-size: large;">Η πόλη-κράτος της Αίγινας, απέκτησε πλούτη και φήμη με τη ναυτιλία και το εμπόριο<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><o:p></o:p></span></span></strong></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><strong>Tης Ελένης Παπασταύρου<o:p></o:p></strong></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Αρχαιολόγον της Β' Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Αττικής<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<br /></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzDl0rLnuAMgUYiGPFM7TfSrVccOPbaRAM9vq2D3zqVOKBvC0xwsV4LaS6lBkarb8y0j1GYeAtLMQdujoti1nIhKpZvPMWJ1z-olNOhc2cjR-BZUAIsLd2tDp95VHKW8Ei0xDly8pLx8g/s1600/polh_1.bmp" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" fea="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzDl0rLnuAMgUYiGPFM7TfSrVccOPbaRAM9vq2D3zqVOKBvC0xwsV4LaS6lBkarb8y0j1GYeAtLMQdujoti1nIhKpZvPMWJ1z-olNOhc2cjR-BZUAIsLd2tDp95VHKW8Ei0xDly8pLx8g/s1600/polh_1.bmp" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: small;"><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">Σύνολο</span></i><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif';"> </span></i><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">ομαδικών</span></i><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif';"> </span></i><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">τάφων</span></i><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif';">, </span></i><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">αρχές</span></i><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif';"> </span></i><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">του 5ου πΧ αι.</span></i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: small;"><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">οικόπεδο Μ. Μπουσέκα</span></i></span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Η ΠΟΛΗ των ιστορικών χρόνων κτίζεται κοντά στο λιμάνι, στη θέση όπου βρίσκεται και η σύγχρονη πρωτεύουσα του νησιού. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">O</span> λόφος της «Κολώνας» (όπως ονομάζεται σήμερα), όπου υπήρχαν οι διαδοχικοί προϊστορικοί οικισμοί, μετατρέπεται σε τόπο ιερό, τόπο «κατοικίας» των θεών και ιδρύονται σ' αυτόν οι ναοί.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Η οργάνωση της πόλης - κράτους τοποθετείται στο πρώτο μισό του 7ου αι. π.Χ. Πρόκειται για πόλη άρρηκτα δεμένη με τη θάλασσα. Ως νησί και μάλιστα χωρίς πολλές καλλιεργήσιμες εκτάσεις στράφηκε πολύ νωρίς στη ναυτιλία και το εμπόριο. Από αυτές τις δραστηριότητες απέκτησε πλούτη και φήμη. Ενα απόσπασμα του Ησιόδου περιγράφει τους Αιγινήτες ως τους πρώτους θαλασσοπόρους, ως κατασκευαστές των ιστιοφόρων και κωπηλατών πλοίων.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Σύμφωνα με τις αρχαίες πηγές η Αίγινα συγκαταλέγεται στις πόλεις, που υπήρξαν για κάποιο χρονικό διάστημα θαλασσοκράτορες. Η φήμη του νησιού γύρω από τα ναυτικά πράγματα αποτυπώνεται και σε ύμνους, που συνέθεσε ο Πίνδαρος προς τιμήν Αιγινητών αθλητών, οι οποίοι νίκησαν σε διάφορους αγώνες. Με την ευκαιρία της εξύμνησης τους γίνεται αναφορά στην πόλη που τους ανέθρεψε και συχνά της αποδίδεται το επίθετο «ναυσικλυτός»: ονομαστή για τα πλοία της. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">O</span> Ηρόδοτος μιλάει με θαυμασμό για τον Αιγινήτη έμπορο Σώστρατο, που απέκτησε μυθώδη πλούτη από τα μακρινά του ταξίδια.</div>
<a name='more'></a><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">O</span> 7ος και 6ος αι. π.Χ. αποτελούν εποχή συνεχούς προόδου, που οδηγεί το νησί στα τέλη του 6ου και τα πρώτα χρόνια του 5ου αι. π.Χ. στη μεγάλη του ακμή.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<strong>Δ ιαμετακομιστικό εμπόριο</strong></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Τα πλοία των Αιγινητών ταξιδεύουν σε ανατολή και δύση, μεταφέροντας εμπορεύματα για τις ελληνικές πόλεις. Το εμπόριο τους είναι διαμετακομιστικό. Εφόσον το νησί δεν παράγει αγαθά, ενεργεί ως μεταφορέας προϊόντων άλλων πόλεων. Η θέση του στο κέντρο του Σαρωνικού είναι κατάλληλη για την αναδιανομή των εμπορευμάτων. Εκτός από κοντινά αναλαμβάνει και μακρινά ταξίδια στο χώρο της Μεσογείου. Μεταφέρει κυρίως πρώτες ύλες, όπως σιτηρά, μέταλλα, ξυλεία, μαλλί, πάπυρο, και από την ανατολή, αρώματα και εξωτικά είδη. Επίσης, εμπορεύεται κεραμικά από τα μεγάλα ελληνικά κέντρα παραγωγής, όπως την Κόρινθο και την Αθήνα. Από την ποικιλία και πληθώρα των ειδών που μετέφεραν οι Αιγινήτες, ο φόρτος των πλοίων με μικροεμπορεύματα ονομάσθηκε «Αιγιναία εμπολή».</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Εκτός από το σημαντικό ρόλο της Aίγινας στη διακίνηση αγαθών και στην επικοινωνία των γύρω από τη Μεσόγειο λαών ήταν και μία από τις πρωτοπόρες πόλεις που συνέβαλαν στη μεταφορά προς την ηπειρωτική Eλλάδα ιδεών και γνώσεων κυρίως από την ανατολή, που διέθετε προηγμένο πολιτισμό.</div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgn7zzeoLoZaen5OyGZEXlbqVIGPqmVM7ud3upCMoAh-wu9e1ucdrixgijqzYO1puSX2wkcWRuf0wIeDi3rivx_y4PVmctotdhMeFQw7lYBeVSkEHdKxFp-qsivUUiui5SBdrXkBF0V1ks/s1600/polh_2.bmp" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" fea="true" height="230" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgn7zzeoLoZaen5OyGZEXlbqVIGPqmVM7ud3upCMoAh-wu9e1ucdrixgijqzYO1puSX2wkcWRuf0wIeDi3rivx_y4PVmctotdhMeFQw7lYBeVSkEHdKxFp-qsivUUiui5SBdrXkBF0V1ks/s320/polh_2.bmp" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: small;"><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: 0.25pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">Τμήμα</span></i><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: 0.25pt;"> </span></i><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: 0.25pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">του</span></i><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: 0.25pt;"> </span></i><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: 0.25pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">οχυρωματικού</span></i><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: 0.25pt;"> </span></i><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: 0.25pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">τείχους</span></i><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: 0.25pt;">, </span></i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: small;"><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: 0.25pt;"></span></i><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: 0.25pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">αρχές</span></i><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: 0.25pt;"> </span></i><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: 0.25pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">του</span></i><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: 0.25pt;"> 5</span></i><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: 0.25pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">ου</span></i><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: 0.25pt;"> </span></i><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: 0.25pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">αι</span></i><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: 0.25pt;">. </span></i><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: 0.25pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">π</span></i><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: 0.25pt;">.</span></i><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: 0.25pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">Χ</span></i><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: 0.25pt;">. </span></i><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: 0.25pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">Οικόπεδο</span></i><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: 0.25pt;"> </span></i><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: 0.25pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">Β</span></i><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: 0.25pt;">. </span></i><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: 0.25pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">Ευ</span></i><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: 0.15pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">δαίμονος</span></i></span><i><span lang="EN-US" style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; letter-spacing: 0.15pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';"><o:p></o:p></span></i></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
O Ηρόδοτος αναφέρει ότι η Αίγινα ήταν η μόνη πόλη από αυτές που βρίσκονταν κοντά στην ηπειρωτική Ελλάδα που συμμετείχε στην Ίδρυση (γύρω στα 570 π.Χ.) του εμπορίου στη Ναύκρατη της Αιγύπτου και ότι ανήγειρε εκεί δικό της ξεχωριστό ιερό.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Για τη διευκόλυνση των εμπορικών της συναλλαγών πολύ νωρίς κυκλοφόρησε μέτρα και σταθμά. Oι αρχαίες πηγές μας πληροφορούν ότι εδώ κόπηκε το πρώτο ασημένιο νόμισμα. Ως έμβλημα του είχε τη θαλάσσια χελώνα.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Oι δούλοι την εποχή εκείνη ήταν προσοδοφόρος παράγων και εμπορεύσιμο είδος, που απέφερε μεγάλα κέρδη. O Αριστοτέλης (2) σημειώνει ότι η Αίγινα διακινούσε 470.000 δούλους. Αριθμός που θεωρείται εξαιρετικά υψηλός για το νησί. Αν σκεφθεί όμως κανείς ότι για την επάνδρωση των πλοίων και την ανάπτυξη του εμπορίου ήταν απαραίτητοι, μπορεί να δικαιολογήσει αυτόν τον αριθμό. Το εκτεταμένο δουλεμπόριο που διενεργούσε, την κατέστησε μισητή ανάμεσα στους Ελληνες.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; mso-layout-grid-align: none;">
Εκτός από την Αίγυπτο αναπτύσσει εμπορικές σχέσεις με άλλες περιοχές της Ανατολής, τη βόρειο Συρία, τη Φοινίκη, με ενδιάμεσους σταθμούς τη Ρόδο και την Κύπρο. Για την προστασία των εμπορικών της δρόμων προς την Ανατολή, αναγκάζεται να συγκρουσθεί με τους Σαμίους τους οποίους νικά και εκδιώκει από την Κυδωνιά της δυτικής Κρήτης, όπου ενισχύει τη θέση της. Παράλληλα, αναπτύσσει εμπορικές δραστηριότητες στη Μαύρη θάλασσα. O Ηρόδοτος αναφέρει ότι ο Ξέρξης είδε αιγινήτικα πλοία φορτωμένα με σιτάρι να διαπλέουν τον Ελλήσποντο με προορισμό την Αίγινα και την Πελοπόννησο. Στη Δύση επίσης σημειώνεται<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>η<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>παρουσία<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>της.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>O Στράβων γράφει ότι έστειλε αποίκους στους Ομβρικούς (βόρεια <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">A</span>δριατική). Στη <span style="font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-bidi-font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-fareast-language: EL;">Gravisca (Porto</span><span style="mso-bidi-font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-fareast-language: EL;"> </span><span style="font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-bidi-font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-fareast-language: EL;">Clementino)</span><span style="mso-bidi-font-family: HelveticaGreek-Upright; mso-fareast-language: EL;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span>της Ετρουρίας, στο κλασικό ιερό της Ηρας, βρέθηκε εντοιχισμένο τμήμα άγκυρας με αφιερωματική επιγραφή κάποιου Σώστρατου προς τον Απόλλωνα της Αίγινας. Το εύρημα αυτό αποτελεί ακράδαντη απόδειξη για την αιγινητική παρουσία στην Ετρουρία.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">O</span>ι επαφές των Αιγινητών με διάφορες περιοχές της Μεσογειακής λεκάνης αποδεικνύεται και από την πληθώρα εισαγωγών στο ίδιο το νησί. Αντικείμενα από την Αίγυπτο, βόρεια Συρία, Φοινίκη, Κύπρο, Ρόδο, παραλία <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">M</span>ικράς <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">A</span>σίας, <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">K</span>υκλάδες, Αργος, Κόρινθο, Αττική, Λακωνία, <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">I</span>ταλία κατακλύζουν το νησί.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Η εποχή ακμής της αντικατοπτρίζεται ιδιαίτερα στα μνημεία της. Στα δύο σημαντικότερα ιερά του ναού την Αφαία και την «Κολώνα» κατά τους χρόνους αυτούς, ανοικοδομούνται, στη θέση των παλαιοτέρων, μνημειωδέστεροι ναοί, ενώ ιδρύονται και νέοι προς τιμήν διαφόρων θεών. Στην πόλη κτίζεται ισχυρό τείχος, κατασκευάζονται εντυπωσιακά λιμενικά έργα, δαιδαλώδες υδραγωγείο και δαπανηροί τάφοι.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Στην αρχή των μηδικών πολέμων προσπάθησε να αποφύγει τη ρήξη με την Περσία, προφανώς για να μην πληγούν τα εμπορικά της συμφέροντα στην ανατολική Μεσόγειο. Τελικά η συμβολή της στη ναυμαχία της Σαλαμίνας ήταν αποφασιστική και επαινέθηκε πολύ για την ανδρεία, που επέδειξαν οι Αιγινήτες.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<strong>Αντιζηλία με την <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">A</span>θήνα</strong></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Η Αθήνα, ισχυρή πόλη - κράτος, ήταν η μεγαλύτερη αντίζηλος της Αίγινας. O Ηρόδοτος κάνει εκτενή αναφορά στον μεταξύ τους πόλεμο, τον οποίο χαρακτηρίζει μακροχρόνιο και ως ένα από τους μεγαλύτερους της εποχής. Η θέση της Αίγινας και η ενασχόληση των δύο πόλεων - κρατών με τη ναυτιλία και το εμπόριο, με κοινούς δηλαδή στόχους, είχαν ως αναπόφευκτο αποτέλεσμα τον ανταγωνισμό και τις μεταξύ τους συγκρούσεις. O χαρακτηρισμός του Περικλή για την Αίγινα ως «λήμης ("τσίμπλας") του Πειραιώς» αποδίδει με ενάργεια τις σχέσεις τους. Η αποφασιστικής σημασίας σύγκρουση για την Αίγινα έγινε το 457 π.Χ.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Oι δύο πόλεις ναυμάχησαν λίγο έξω από το νησί και οι Αιγινητικές δυνάμεις νικήθηκαν κατά κράτος. Αυτή η ήττα στάθηκε μοιραία για την τύχη του νησιού και έφερε την παρακμή από την οποία δεν ανέκαμψε ποτέ. Αναγκάστηκε να κατεδαφίσει το τείχος, να παραδώσει το στόλο και να πληρώνει βαρύτατο ετήσιο φόρο στους Αθηναίους.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Από τις αρχές ακόμη του Πελοποννησιακού πολέμου (431 π.Χ.) επειδή οι Αθηναίοι θεωρούσαν την Αίγινα ως απειλή, εξαιτίας της θέσης της, επέτυχαν να διώξουν τους Αιγινήτες από το νησί τους και εγκατέστησαν σ' αυτό Αθηναίους κληρούχους. Oι διωγμένοι Αιγινήτες κατοίκησαν με τη βοήθεια των Σπαρτιατών στη θυρέα, κοντά στο σημερινό Αστρος. Στα τέλη του Πελοποννησιακού πολέμου (404 π.Χ.) ο νικητής Σπαρτιάτης στρατηγός Λύσανδρος επανέφερε τους επιζήσαντες Αιγινήτες στο νησί τους.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Από την εποχή αυτή και ύστερα η τύχη της Αίγινας ακολουθεί αυτήν των άλλων ελληνικών πόλεων και υπάγεται στην εκάστοτε ισχυρότερη δύναμη (ηγεμονία Σπάρτης, Θηβών, Μακεδονίας, Περγάμου) έως ότου περιέρχεται με διαθήκη του Αττάλου Γ (133 π.Χ.) στη Ρώμη.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Γύρω στα 155 μ.X. την επισκέπτεται ο περιηγητής Παυσανίας ο οποίος περιγράφει τα εναπομείναντα μνημεία της, μάρτυρες της παλιάς της δόξας.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<strong>Σωστικές ανασκαφές</strong></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Η εικόνα της αρχαίας πόλης -εκτός από το ιερό στο λόφο της «Κολώνας»- ανασυντίθεται τα τελευταία χρόνια χάρις στις σωστικές ανασκαφές. Oι ανασκαφές αυτές είναι περιστασιακές και περιορισμένης έκτασης, αλλά αποβαίνουν πολύ σημαντικές για την έρευνα διότι αποκαλύπτουν και διασώζουν πέτρα - πέτρα τα αρχαία κατάλοιπα, τα οποία στη συνέχεια εντάσσονται στο χάρτη της περιοχής και αποδίδουν την αρχαία τοπογραφία. Επειδή στη σύγχρονη πρωτεύουσα του νησιού, που είναι κτισμένη επάνω στην αρχαία πόλη και περιλαμβάνει πολλά διατηρητέα νεοκλασικά σπίτια, η οικοδομική δραστηριότητα είναι περιορισμένη, η εικόνα του αρχαίου οικισμού παραμένει έως σήμερα αποσπασματική.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Με την ευκαιρία ανέγερσης οικοδομών σε διάφορα ιδιωτικά οικόπεδα ήρθαν στο φως αρχαία οικιστικά λείψανα. Τα περισσότερα τοποθετούνται στα αρχαϊκά, κλασικά και ρωμαϊκά χρόνια. Αποκαλύφθηκαν επίσης κατάλοιπα από το πολύπλοκο υδρευτικό σύστημα του νησιού, το οποίο κατασκευάσθηκε στους χρόνους ακμής της Αίγινας και ήταν απαραίτητο για το νησί, που υποφέρει από λειψυδρία. Το νερό διοχετεύεται διά μέσου λαξευτών ή κτιστών αγωγών, με πολλές διακλαδώσεις σε μεγάλες κωδωνόσχημες δεξαμενές, επιχρισμένες με ισχυρό υδραυλικό κονίαμα. Τα πηγάδια στις αυλές που συχνά περιέχουν πλούσια θραύσματα αγγείων, συμπληρώνουν την εικόνα της κατοίκησης. Σε δύο οικόπεδα μέσα στην πόλη εντοπίσθηκαν τμήματα λουτρών της ύστερης ρωμαιοκρατίας.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Oι ανασκαφές στα οικόπεδα είναι πολλές και απαιτούν χρόνο, με αποτέλεσμα να επιβαρύνουν τους ιδιοκτήτες, οι οποίοι όμως συμβάλλουν έμμεσα στην αποκάλυψη και γνώση των μνημείων του τόπου τους.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<strong>Ρωμαϊκό οδικό δίκτυο</strong></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Στη ρωμαϊκή εποχή χρονολογείται τμήμα του οδικού δικτύου της πόλης. Αποτελείται από τρεις λιθόστρωτους από αργούς λίθους δρόμους που τέμνονται. Από τον προσανατολισμό τους γίνεται φανερό ότι ο ένας διέσχιζε το εσωτερικό της πόλης, ο δεύτερος ερχόταν από την παραλία, ενώ ο τρίτος τους συνέδεε με το λόφο της Κολώνας. Στους χώρους ανάμεσα στους δρόμους εντοπίστηκαν οικιστικά λείψανα.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Η αποκάλυψη τμήματος του αρχαίου τείχους στην οδό Τελαμωνος αποτελείτο σημαντικότερο εύρημα. Το τείχος περιέβαλλε την πόλη. Χρονολογείται στις αρχές του 5ου αι. π.Χ. εποχή ακμής της Αίγινας, αλλά συγχρόνως και εποχή ανόδου της αθηναϊκής δημοκρατίας και της αυξανόμενης απειλής από αυτήν. O κίνδυνος των Αθηνών πρέπει να υπήρξε από τους σημαντικότερους λόγους που υπαγόρευσαν την κατασκευή του τείχους. Oπως μας πληροφορεί ο Θουκυδίδης οι Αιγινήτες υποχρεώθηκαν να το κατεδαφίσουν μετά την ήττα τους από τους Αθηναίους (457 π.Χ.). Πρόκειται για πολύ επιμελημένο έργο. Oι όψεις του έχουν κατασκευασθεί από μεγάλους πωρόλιθους με άριστη προσαρμογή. Εσωτερικά υπάρχει γέμισμα από χώμα και πέτρες διαφόρων μεγεθών. Εγκάρσιοι πωρόλιθοι τοποθετήθηκαν κατά διαστήματα για ενίσχυση του. Το τμήμα, που ανασκάφηκε εντάσσεται στο σκέλος του τείχους, που ορίζει το ανατολικό όριο της αρχαίας πόλης. Το σκέλος αυτό κατέβαινε, έως τη θάλασσα, όπου σε συνδυασμό με τις σύγχρονες λιμενικές εγκαταστάσεις παρείχε εξαιρετική οχύρωση στην πόλη.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<strong>Το αρχαίο νεκροταφείο</strong></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Με τη συνεχή επέκταση της σημερινής πόλης και την ανέγερση νέων οικοδομών, πέρα από τον κεντρικό πυρήνα του λιμανιού, διερευνάται ο χώρος, που περιέβαλλε την αρχαία πόλη. Εντοπίστηκαν μεγάλα τμήματα του αρχαίου νεκροταφείου, που βρισκόταν έξω από το τείχος. Αποκαλύφθηκαν τάφοι, που καλύπτουν την εποχή από τα τέλη του 8ου αι. π.Χ., έως και τα ρωμαϊκά χρόνια. Oι περισσότεροι ανάγονται στα χρόνια ακμής του νησιού κατά τα οποία είχε αυξηθεί πολύ ο πληθυσμός του. Είναι κυρίως υπόγειοι θαλαμωτοί, λαξευμένοι στο μαλακό υπόστρωμα του βράχου. Η πρόσβαση σε αυτούς γίνεται είτε από κάθετη, ορθογώνια είσοδο ή λαξευτή κλίμακα. Αυτοί οι τάφοι είναι οικογενειακοί. Επειδή ήταν δαπανηροί, χρησιμοποιήθηκαν για επανειλημμένες ταφές στο πέρασμα των αιώνων. Τα κτερίσματα τους δείχνουν την πλούσια ποικιλία των εισαγωγών στο νησί, με κυρίαρχες τις εισαγωγές από την Κόρινθο και την Αττική. Εκτός από τους οικογενειακούς συναντώνται και οι απλοί ορθογώνιοι, επιφανειακοί, λακκοειδείς τάφοι, που προορίζονταν για μεμονωμένη ταφή.</div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJNrv2de8hdE4f3L0Hek0dPLZI6f0BXNFSImF8MoIvkVc_xnFadYLdnsEhIAhCc3_nXnwgsVlDiaqEgukgdQbml8TvBrqpfJ1Lziq1G3O06mBdk1dNXUeacZoL8J0bgeHX7iIAbUPnogA/s1600/polh_3.bmp" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" fea="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJNrv2de8hdE4f3L0Hek0dPLZI6f0BXNFSImF8MoIvkVc_xnFadYLdnsEhIAhCc3_nXnwgsVlDiaqEgukgdQbml8TvBrqpfJ1Lziq1G3O06mBdk1dNXUeacZoL8J0bgeHX7iIAbUPnogA/s1600/polh_3.bmp" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: small;">Αττικός μελανόμορφος αμφορέας<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: small;">στον οποίο απεικονίζεται<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: small;">συμπλοκή πολεμιστών.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: small;">Πρώτο τέταρτο 5ου αι. πΧ<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: small;">οικόπεδο Π Κουλικούρδη</span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Μεγάλο κτιριακό συγκρότημα με είκοσι πέντε περίπου δωμάτια αποκαλύφθηκε στην περιοχή του αρχαϊκού - κλασικού νεκροταφείου στον Κάμπο - Μύλων. Επειδή γειτνιάζει με αυτό οδηγούμαστε στην υπόθεση ότι είχε σχέση με το νεκροταφείο. Πιθανόν τα δωμάτια του χρησίμευαν ως χώροι εμπορίας κεραμικής ή εργαστήρια κατασκευής διαφόρων αντικειμένων.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Εξήντα ένας λακκοειδείς τάφοι, που ανασκάφηκαν σε ιδιωτικό οικόπεδο, στο Μεριστό, αποτελούν ξεχωριστό και ιδιαίτερο σύνολο, μέσα στο νεκροταφείο. Η πυκνότητα, ο προσανατολισμός και η ομοιότητα των τάφων, καθώς και η επιλογή του ιδιαίτερα σαθρού πετρώματος, για να επιτευχθεί η εύκολη και γρήγορη διάνοιξη τους, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι στη θέση αυτή έγινε κάποιος σύγχρονος και ομαδικός ενταφιασμός. Από τον συσχετισμό των ανασκαφικών δεδομένων, που τοποθετούν τον ενταφιασμό των νεκρών στις αρχές του 5ου αι. π.Χ., με την εξιστόρηση των γεγονότων από τον Ηρόδοτο διατυπώνεται η άποψη ότι εδώ ενταφιάστηκαν οι δημοκρατικοί Αιγινήτες, που επαναστάτησαν εναντίον των αριστοκρατών.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Η επανάσταση τους, όμως, απέτυχε, επειδή καθυστέρησε να φτάσει η συμφωνημένη βοήθεια του αθηναϊκού στόλου. Τότε πολλοί δημοκρατικοί οδηγήθηκαν έξω από την πόλη και θανατώθηκαν.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Αρχαία λατομεία</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Στην περιοχή Βάρδια εντοπίστηκαν κτιστοί, καμαροσκεπείς τάφοι της ύστερης ρωμαιοκρατίας. Η θέση αυτή, κατά τους κλασικούς χρόνους, ήταν περιοχή κατοίκησης, ενώ κατά την ύστερη ρωμαιοκρατία μετατρέπεται σε τόπο ενταφιασμού, γεγονός που μαρτυρεί την παρακμή και συρρύκνωση της πόλης στους χρόνους αυτούς.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Μακρύτερα από τα νεκροταφεία και κυρίως στο βορειότερο τμήμα του νησιού εντοπίστηκαν αρχαία λατομεία. Είναι γνωστό ότι οι Αιγινήτες κατά την κλασική εποχή εξήγαν πωρόλιθο από τον οποίο κατασκευάσθηκαν και σημαντικά κτίσματα της Αττικής. Σημαντικό λατομείο αποκαλύφθηκε πιο κοντά στην πόλη, στην περιοχή Λειβάδι. Από μετρήσεις που έγιναν, προέκυψε ότι οι ογκώδεις πωρόπλινθοι, που εξορύχθηκαν από αυτό, χρησιμοποιήθηκαν στα θεμέλια του ναού του Απόλλωνα, στην Κολώνα. Η μεταφορά των ογκολίθων από το λατομείο στην περιοχή της Κολώνας για την κατασκευή του ναού γινόταν από τη θάλασσα. Διακρίνεται ο λαξευμένος στο βράχο κατωφερικός δρόμος για τη μεταφορά των ογκολίθων ώς την ακτή, όπου γινόταν η φόρτωση.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">O</span>ι σωστικές ανασκαφές λοιπόν, ξαναζωντανεύουν το παρελθόν του νησιού. Τα αρχαία κατάλοιπα, που έρχονται στο φως είναι οι ορατές και χειροπιαστές αποδείξεις της ιστορίας του. Διαλαλούν τη συμβολή της Αίγινας και το δυναμικό ρόλο της στο ιστορικό γίγνεσθαι της αρχαίας <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">E</span>λλάδας.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Σημειώσεις<span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; mso-layout-grid-align: none;">
<i><span lang="EN-GB" style="font-family: TimesTenGreek-Inclined; mso-ansi-language: EN-GB; mso-bidi-font-family: TimesTenGreek-Inclined; mso-fareast-language: EL;">1) R. Merkelbach, M. West, Fr. Hesiodea,<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; mso-layout-grid-align: none;">
<i><span lang="EN-GB" style="font-family: TimesTenGreek-Inclined; mso-ansi-language: EN-GB; mso-bidi-font-family: TimesTenGreek-Inclined; mso-fareast-language: EL;">Oxford 1967, </span></i><i><span style="font-family: TimesTenGreek-Inclined; mso-bidi-font-family: TimesTenGreek-Inclined; mso-fareast-language: EL;">αρ</span></i><i><span lang="EN-GB" style="font-family: TimesTenGreek-Inclined; mso-ansi-language: EN-GB; mso-bidi-font-family: TimesTenGreek-Inclined; mso-fareast-language: EL;">. 205.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; mso-layout-grid-align: none;">
<i><span lang="EN-GB" style="font-family: TimesTenGreek-Inclined; mso-ansi-language: EN-GB; mso-bidi-font-family: TimesTenGreek-Inclined; mso-fareast-language: EL;">2) A</span></i><i><span style="font-family: TimesTenGreek-Inclined; mso-bidi-font-family: TimesTenGreek-Inclined; mso-fareast-language: EL;">ριστ</span></i><i><span lang="EN-GB" style="font-family: TimesTenGreek-Inclined; mso-ansi-language: EN-GB; mso-bidi-font-family: TimesTenGreek-Inclined; mso-fareast-language: EL;">. Fragmenta, 472. A</span></i><i><span style="font-family: TimesTenGreek-Inclined; mso-bidi-font-family: TimesTenGreek-Inclined; mso-fareast-language: EL;">θήναι</span></i><i><span lang="EN-GB" style="font-family: TimesTenGreek-Inclined; mso-ansi-language: EN-GB; mso-bidi-font-family: TimesTenGreek-Inclined; mso-fareast-language: EL;">_</span></i><i><span style="font-family: TimesTenGreek-Inclined; mso-bidi-font-family: TimesTenGreek-Inclined; mso-fareast-language: EL;">ς</span></i><i><span lang="EN-GB" style="font-family: TimesTenGreek-Inclined; mso-ansi-language: EN-GB; mso-bidi-font-family: TimesTenGreek-Inclined; mso-fareast-language: EL;"> 6. </span></i><i><span style="font-family: TimesTenGreek-Inclined; mso-bidi-font-family: TimesTenGreek-Inclined; mso-fareast-language: EL;">172d.</span></i><span style="font-family: TimesTenGreek-Inclined; mso-bidi-font-family: TimesTenGreek-Inclined; mso-fareast-language: EL;"><o:p></o:p></span></div>
(πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 6-9-1997)</div>
Historyhttp://www.blogger.com/profile/12718414756256106743noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6930516211303878908.post-1645913574537026852012-09-02T23:51:00.000+03:002012-09-02T23:51:07.887+03:00Παραδοσιακός Αιγινήτικος Οικισμός<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-size: 18pt;"><span style="font-size: small;">
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: center;">
<span style="font-size: 18pt;"><strong>Λαϊκά, προνεοκλασικα και νεοκλασικά σπίτια κοσμούνται με πανέμορφες αυλόθυρες, αίθρια και χρώματα</strong></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;">
<span>Tης Μαρίας Π. Σπέντζα </span><span>Ζωγράφου</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
</div>
</span></span> </div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYoUCv1k7mhlCgi-2HPAnQ0RlpYV80RS3WitsbcStkUDNpevXJxtw-7HLtSROium73IpscDbddy9k6d9vB3rQFgnsz0i20xfrt5HMUgDCFiMpoIclj7DxYF2oYIZ6af2YW0ExjIZXjRIE/s1600/karapanoy.bmp" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" fea="true" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYoUCv1k7mhlCgi-2HPAnQ0RlpYV80RS3WitsbcStkUDNpevXJxtw-7HLtSROium73IpscDbddy9k6d9vB3rQFgnsz0i20xfrt5HMUgDCFiMpoIclj7DxYF2oYIZ6af2YW0ExjIZXjRIE/s320/karapanoy.bmp" width="253" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: 11pt;">Oικία Καραπάπου στην... «Περιβόλα» </span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: 11pt;">(φωτ.: Δημ. Μωραΐτης).</span><span lang="EN-US" style="font-size: 11pt; mso-ansi-language: EN-US;"><o:p></o:p></span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: 18pt;"><span style="font-size: small;">ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ αιγινίτικο σπίτι είναι χτισμένο σε βράχια -ακόμα και στον κάμπο- που ισοπεδώνονται, γι' αυτό δεν έχει ανάγκη από θεμέλιο για να στεριώσει ή όταν χρειάζεται γίνεται σε μικρό βάθος με ίδιο τοίχωμα ανωδομής.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span>Στα παράλια της πόλης και τα νεότερα ακόμα σπίτια είναι χτισμένα κατά το συνεχές σύστημα με ίδια όψη ενώ στην πρωτεύουσα επικρατεί γενικά το κατά πτέρυγες οικοδομικό σύστημα. Καθώς απομακρύνονται από το κέντρο, στους μικροσυνοικισμούς, στα χωριά και στις ακτές ακόμα, τα σπίτια κτίζονται ελεύθερα σε μεγάλες εκτάσεις γης και αποστάσεις μεταξύ τους.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span>Δυο βασικοί τύποι, το ισόγειο σπίτι και το δίπατο, δημιούργησαν στην εξέλιξη τους τις συνθετότερες παραλλαγές και τις αστικές μορφές του παραδοσιακού Αιγινήτικου σπιτιού.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span>O αρχικός τύπος είναι το μονόχωρο ισόγειο με τρία τυπικά επίπεδα <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>το χαμηλοτάβανο αμπάρι στη μεγαλύτερη κλίση του εδάφους, την ισόγεια μεγάλη κάμαρα και το υπερυψωμένο χτιστό ή ξύλινο πατάρι που έπιανε τη μια στενή πλευρά του σπιτιού και χρησίμευε για τον ύπνο - ο κράβατος. Η παλιά στενόμακρη κάτοψη υπαγορευόταν από το κοντό μήκος που κόβανε τότε τα ξύλα για το δώμα που τη σκέπαζε, ενώ οι νεότερες κατόψεις με την τεχνολογική πρόοδο γίνανε πιο φαρδιές.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<br /></div>
<span><o:p><a name='more'></a><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
</div>
</o:p></span>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span>Το πατάρι αργότερα με τις ταράτσες που εξελίχθηκε σε στοιχείο πρωταρχικής σημασίας του σπιτιού, πήρε μεγαλύτερες διαστάσεις, και περισσότερο ύψος - δημιουργήθηκε το δίπατο σπίτι. Η πάνω και η κάτω κάμαρα συνδέονταν κι επικοινωνούσαν αρχικά μ' εσωτερική, πάντοτε πέτρινη σκάλα σαν ένας χώρος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span>Συνθετική αρμονία, άνεση σχέδιου, εκτελεστική ακρίβεια και φανταστική ποικιλία μοτίβων χαρακτηρίζουν τις πολλές σιδεριές στα όμορφα παλιά μπαλκόνια της Aίγινας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span><strong>Η πρόσοψη<o:p></o:p></strong></span></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAix_SnDa-j_W74JpFHzgn8puIASow5UGXxMbCdEHFbkbDKZFpRJMJOJfkNC0NlIF-P8ePTJTEceDxBVhBZBOOaqt13wv9eHuk6Xscth1Vag992ftM8JoD1PRI9Hh-1AUGHQt2kb2ZsTw/s1600/oikiaBogiatzh.bmp" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" fea="true" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAix_SnDa-j_W74JpFHzgn8puIASow5UGXxMbCdEHFbkbDKZFpRJMJOJfkNC0NlIF-P8ePTJTEceDxBVhBZBOOaqt13wv9eHuk6Xscth1Vag992ftM8JoD1PRI9Hh-1AUGHQt2kb2ZsTw/s320/oikiaBogiatzh.bmp" width="253" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: 11pt;">Το εσωτερικό της οικίας Βογιατζή </span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: 11pt;">(φωτ.: Δημ. Μωραΐτης).</span><span lang="EN-US" style="font-size: 11pt; mso-ansi-language: EN-US;"><o:p></o:p></span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span>Η βαριά κυβική μορφή και η απλότητα της στενόμακρης πρόσοψης διακόπτεται από τα ανοίγματα της πόρτας -που συνήθως ήταν στη μέση της πλατύ μετώπης όψης- και από τα παράθυρα που ήταν μικρά γενικά για λόγους ασφάλειας και χωρίς φεγγίτες, ορθογώνια, με ισομετρικές αποστάσεις από ένα ή και δύο αριστερά και δεξιά στην πόρτα. Στο πατάρι τα ανοίγματα ήταν μικρότερα με διαφορετικά ύψη και συμμετρικές διατάξεις, δημιουργώντας έτσι φυγοκεντρες κινήσεις και με το καμπυλωτό σαμάρι τις τετραγωνισμένες καμινάδες στο δώμα του σπιτιού, με την καμπυλόγραμμη πλαστικότητα στην κατάληξη τους που χαρακτηρίζει ιδιαίτερα το λαϊκό αιγινίτικο σπίτι.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span>Η λιτή αυτή πρόσοψη που θυμίζει την αιγαιοπελαγίτικη οικοδομική παράδοση παίρνει άλλη μορφή, καθώς διαδίδεται και επικρατεί στα νέα κτίσματα όλης της χώρας ο νεοκλασικός ρυθμός. Και τα παλιά σπίτια ιδιαίτερα στην πρωτεύουσα του νησιού, διαφοροποιούν </span><span>τον αρχικό τους χαρακτήρα. Τα μέχρι τώρα μικρά ανοίγματα στα πορτοπαράθυρα μεγαλώνουν σε μήκος και σε ύψος, η καμπυλωτή σαμαρωτή στέγη γίνεται κεραμιδωτή και τα κοσμητικά νεοκλασικίστικα στοιχεία που προσθέτουν στις όψεις τους αλλοιώνουν την απλή πλαστική υπόσταση της πρόσοψης.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span><strong>Μπαλκόνια -φουρούσια<o:p></o:p></strong></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span>Τα μπαλκόνια στις λιτές επιφάνειες του αιγινιτικου σπιτιού είναι ανύπαρκτα ή απλά με κτιστά ή χοντρόξυλα καγκελώματα. Εξελικτικά, στις νεοκλασικές όψεις το μπαλκόνι μαζί με τα πέτρινα κτιστά ή ξύλινα φουρούσια που το υποβαστάζουν εμφανίζει μια δυναμική παρουσίαση. Τα σιδερένια -χυτά συνηθέστερα- κιγκλιδώματα του είναι βαμμένα μαύρα ή γκρίζα με μικρούς τονισμούς κάποτε του χρυσού ή στη διαβάθμιση του μπλε. Εντυπωσιάζει η εκτελεστική τους ακρίβεια, η άνεση του σχεδίου, η φαντασία, η συνθετική αρμόνια με τη διακοσμητική ποικιλία μοτίβων: γεωμετρισμένα σχήματα, μαίανδροι, φυτικός και ζωικός στυλιζαρισμός.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span>Xαρακτηριστικά είναι και τα σιδερένια υπόστεγα των μαγαζιών και οι μεγάλοι περιστρεφόμενοι σιδερένιοι έλικες που ακουμπάνε όπως και οι προστατευτικές σιδεριές -κάγκελα- στα υπόγεια ή και στα ισόγεια παράθυρα με διακοσμητικούς και χρωματικούς γραφικούς τονισμούς.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span><strong>Βοηθητικά κτίσματα<o:p></o:p></strong></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span>Αισθητικό δομικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα βοηθητικά κτίσματα στην εξωτερική και εσωτερική τους όψη που συχνά είναι προσάρτιση μιας πλευράς του σπιτιού και κάποτε κι από τις δυο πλευρές του ή ακόμα και διάσπαρτα όπως οι απομακρυσμένοι πάντα από το σπίτι χώροι υγιεινής.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span>Σταύλοι, όμορφα φουρνόσπιτα με ιδιότυπους καπνοδόχους, πατητήρια, λιοτρίβια, αποθήκες - κελάρια και παράσπιτα, που κάποια απ' αυτά κρατάνε μέχρι σήμερα τα εργαλεία και την οικοσκευή τους, μαρτυρούνε τον τρόπο ζωής των πρώτων ιδιοκτητών τους. Τα περισσότερα από τα κτίσματα αυτά έχουν μετατραπεί πια σε κατοικήσιμους χώρους.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span><strong>Τα χρώματα<o:p></o:p></strong></span></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhB_mZ39HEYl5Q0EJCtPqE_yUMMsGwUauryGEKbp5K-JkMxZiJC-7EpHMlTJtpw8yk5Zu0I2T-5C2bF_0h8_fVFcvJIfJxF-iEc_f2qyD5Fk_7SMJbiSLGwkOWE5DsDaE2WJOccPnuAfLI/s1600/mailhs.bmp" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" fea="true" height="199" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhB_mZ39HEYl5Q0EJCtPqE_yUMMsGwUauryGEKbp5K-JkMxZiJC-7EpHMlTJtpw8yk5Zu0I2T-5C2bF_0h8_fVFcvJIfJxF-iEc_f2qyD5Fk_7SMJbiSLGwkOWE5DsDaE2WJOccPnuAfLI/s320/mailhs.bmp" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 11pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: 'Times New Roman'; mso-fareast-language: EN-US;">Ενα από τα ωραιότερα σπίτια της Αίγινας </span><br />
<span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 11pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: 'Times New Roman'; mso-fareast-language: EN-US;">είναι αυτό του Γιάννη Μαΐλλη, που </span><br />
<span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 11pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: 'Times New Roman'; mso-fareast-language: EN-US;">στη φωτογραφία θαυμάζουμε την </span><br />
<span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 11pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: 'Times New Roman'; mso-fareast-language: EN-US;">εσωτερική αυλή του.</span><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'; font-size: 18pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: 'Times New Roman'; mso-fareast-language: EN-US;"> </span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span>Τα χρώματα της πρόσοψης του παλιού πέτρινου παραδοσιακού σπιτιού ήταν περιορισμένα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span>Το λευκό υποχωρούσε στον κυρίαρχο χρωματικό τόνο που έδινε η ωχροκίτρινη διαβάθμιση του αιγινίτικου πωρόλιθου που έβγαζαν τα λατομεία στα Πλακάκια ή το Παγώνι και χρησιμοποιούσαν στο χτίσιμο των σπιτιών.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span>Ξανθιά απόχρωση είχανε και τα ξύλινα πορτοπαραθυρόφυλλα που μένανε άβαφα στο φυσικό χρώμα του τσαντρού - κέδρου - που υπήρχε σε μεγάλες εκτάσεις στην Aίγινα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span>Oι ωχροκίτρινοι πέτρινοι τοίχοι βασικά μένανε ανεπίχριστοι κι όταν πολύ σπάνια σοβατίζονταν βάφονταν με αποχρώσεις χοντροκόκκινου ή βαθυκόκκινου προς το καρμίνι που σε μεγάλη ποσότητα ανάμιξης με γαλάκτωμα του ασβέστη έφτανε ώς το ροζ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span>Το χρώμα του λουλακιού και του πράσινου εμερόντ ήταν λιγότερο διαδομένα στις όψεις.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span>Iδια χρώματα λαδομπογιάς βάφτηκαν και τα ξύλα στα πορτοπαραθυρόφυλλα για να προστατευθούν από τις καιρικές συνθήκες προσθέτοντας το γκρίζο χρώμα και το γαλανό ή την ανάμιξη τους σε αρμονική αντίθεση με το ξανθόχρωμα των τοίχων. Με τις νεοκλασικές προσαρμογές οι όψεις των σπιτιών τονίστηκαν χρωματικά σε πολλά κοσμητικά στοιχεία σε εσοχές ή προεξοχές όπως γείσα, γεισοπόδια, ταινίες, τρίγλυφα, ανάγλυφα ανθέμια, κολονάκια και άλλα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span><strong>Αυλόθυρες και αίθρια<o:p></o:p></strong></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span>Το στενόμακρο ορθογώνιο παραλληλεπίπεδο Αιγινήτικο σπίτι μονώροφο ή διώροφο, μόνο του ή με βοηθητικά κτίσματα στη σύνθεση του, έχει μπροστά του στη μακριά πλευρά αυλή περιτοιχισμένη με ψηλό χαρακτηριστικό μαντρότοιχο κυρίως μέσα στην πόλη και μεγάλο οικόπεδο φυτεμένο όσο απομακρύνεται από το κέντρο. Πολλές γλάστρες και φροντισμένα λουλούδια δίνουν μια ιδιαίτερα ευχάριστη αίσθηση στην υποδοχή του σπιτιού και το πηγάδι, οι πέτρινες γούρνες και ο ανεμόμυλος παλιά, ήταν τα κύρια στοιχεία της πλακόστρωτης αυλής μαζί με τις μεγάλες ισόγειες βεράντες, το πλατύσκαλο και τα χωρίς κάγκελα πέτρινα σκαλιά που οδηγούνε στο σπίτι.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span>Χαρακτηριστικά ιδιόμορφη και εντυπωσιακή είναι η ψηλή και επιβλητική αυλόθυρα -ακόμη και σε απλά λαϊκά αιγινίτικα σπίτια- ιδιαίτερα μέσα στην πόλη, περιτοιχισμένη με ψηλούς μαντρότοιχους.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span>Η παλιά παραδοσιακή αυλόθυρα ήταν συχνότερα μονόφυλλη ενώ οι νεότερες είναι δίφυλλες με νεοκλασικές επιδράσεις.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span>Πλαισιώνονται με ορθογώνιες ατόφιες πουρένιες παραστάδες ή και κτισμένες κάποτε που έχουν βάση επίκρανο και οριζόντιο ή οξυκόρυφο επιστύλιο διαμορφωμένο σαν αέτωμα με δωρικά ή ιωνικά χαρακτηριστικά παραλλαγμένα από τον απλό λαϊκό μάστορα. Πολλές φορές τα οριζόντια υπέρθυρα καταλήγουν σε όμορφο σαμαρωτό κυκλικό όγκο. Γείσα, ανάγλυφες κυματιστές ταινίες, τυποποιημένα κοσμητικά στοιχεία -συνήθως ανθέμια και ροζέτες- τονισμένα κλειδιά ή και πήλινα ακροκέραμα στην πρόσοψη της φανερώνουν το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του Αιγινίτη για την πρώτη είσοδο στο σπίτι του.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span><strong>Διακοσμητικά<o:p></o:p></strong></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span>Η λαϊκή έκφραση στα προνεοκλασικά σπίτια μέσα στην πόλη χώρα Αίγινας σαν αρχιτεκτονικό κοσμητικό στοιχείο είναι πολύ περιορισμένη. Διαφαίνεται όμως στη συνολική όψη του σπιτιού, στο καμπυλωτό του περίγραμμα στο δώμα, στις καμινάδες, τις διπλές ταράτσες του, την αυστηρή λιτή γραμμή στα ανοίγματα, στη χάρη που 'χουνε οι στολισμένες αυλές, οι μαντρότοιχοι με τις ιδιαίτερα προσεγμένες αυλόθυρες που στα καμαρόκλειδα ή τις παραστάδες τους υπάρχουν κάποτε πέτρινα ανάγλυφα λαϊκής έκφρασης με φυτική ή ζωϊκή θεματολογία.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span>Η νεοκλασική αισθητική της, αντίθετα από τη λαϊκή παρουσιάζει στην πρόσοψη τ' αρχιτεκτονικά μέλη της με πολλά πλαστικά κοσμητικά στοιχεία που παίζουνε με το φως και τη σκιά και το χρωματικό τους δέσιμο. Ακροκέραμα, ορθοκέραμα και ακρωτήρια με στυλιζαρισμένα φυλλώματα ή προσωπεία του Ερμή, κυμάτια ταινίες με σταγόνες ή στυλιζαρισμένους λωτούς ανθέμια μαιάνδρους, γείσα και γεισιπόδια, παραστάδες με βάσεις και κορινθιακά ή αττικά κιονόκρανα, επίκρανα και υπέρθυρα τονισμένα κουφώματα στα παράθυρα, μπαλκόνια και θυρώματα με εντυπωσιακή διακοσμητική, δίνουν τη γνώριμη φυσιογνωμία του νεοκλασικού σπιτιού. Στην Αίγινα όμως επικρατεί η λιτότητα της φόρμας τους και με την αρμονική τους ενότητα εκφράζουν ευχάριστα κι απλά την ελληνική τους γνησιότητα απαλλαγμένα από την πολυπλοκότητα και το βάρος του νεοκλασικισμού που παρατηρείται σε άλλους χώρους.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span><o:p>(Δημοσιεύτηκε στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 7/9/1997)</o:p></span></div>
Historyhttp://www.blogger.com/profile/12718414756256106743noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6930516211303878908.post-48171622687817331142012-08-18T11:08:00.004+03:002012-09-04T17:48:30.674+03:00Ναός της Αφαίας - Αετώματα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h1 style="margin: 22.5pt 0cm 9pt;">
<span style="font-family: 'Verdana','sans-serif'; mso-bidi-font-family: Tahoma;"><span style="font-size: small;"><span style="color: #c00000;">Χρωματική αναπαράσταση του Δυτικού Αετώματος<o:p></o:p></span></span></span></h1>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQCya7jTA1ka_tAeaoZJ4FOrOO2tHFI3zkmvINBVtV1GTLYvOVOEJAqFFI6u3jSxsDo9btqYEJEHkV6RHFF_UUcKHn0uLIBaRnlX8mDx0YW2XqylbNZeGv2N_-k8TPO8EgMeiOsFTY5qc/s1600/afaia21.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" mda="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQCya7jTA1ka_tAeaoZJ4FOrOO2tHFI3zkmvINBVtV1GTLYvOVOEJAqFFI6u3jSxsDo9btqYEJEHkV6RHFF_UUcKHn0uLIBaRnlX8mDx0YW2XqylbNZeGv2N_-k8TPO8EgMeiOsFTY5qc/s1600/afaia21.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span class="phototitle1"><span style="font-family: 'Verdana','sans-serif'; font-size: 9pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US;"><span style="color: #186eba;">Δυτικό Αέτωμα Ναού της Αφαίας</span></span></span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-family: 'Verdana','sans-serif'; font-size: 8.5pt; mso-bidi-font-family: Tahoma;">Μετά από τον εντοπισμό ιχνών χρώματος στα αρχιτεκτονικά μέλη του ναού της Αφαίας το 1811, έγιναν πολλές προσπάθειες για την αναπαράσταση των χρωμάτων που αυτά είχαν. <o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: 'Verdana','sans-serif'; font-size: 8.5pt; mso-bidi-font-family: Tahoma;">Το 1901 ο Αdolf Furtwängler, διευθυντής τότε της Γλυπτοθήκης του Μονάχου, βρήκε τα σημεία στερέωσης των μορφών των αετωμάτων, που έκαναν δυνατή την ασφαλή αναπαράσταση της διάταξης των μορφών. Ο Furtwängler ανέθεσε στον γλύπτη Κarl Βaur την κατασκευή προπλασμάτων και των δύο αετωμάτων σε κλίμακα 1:5. Με τα προπλάσματα αυτά αναπαραστάθηκε η διάταξη των μορφών και ο πλούσιος χρωματικός διάκοσμός τους. Το τελευταίο τρίτο του 19ου αι. είχε αυξηθεί σημαντικά ο αριθμός των ευρημάτων αρχαίας πλαστικής με ίχνη χρώματος. Με βάση τα νέα ευρήματα κατασκευάστηκαν οι μορφές των προπλασμάτων σε γύψο και επιζωγραφίστηκαν με μπλε, κόκκινο και χρυσό χρώμα. <o:p></o:p></span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-family: 'Verdana','sans-serif'; font-size: 8.5pt; mso-bidi-font-family: Tahoma;">Επειδή ο Furtwängler δεν είχε στη διάθεση του επαρκείς πληροφορίες σχετικά με τη διακόσμηση των ενδυμάτων και των όπλων των εναέτιων μορφών, χρησιμοποίησε ως πηγή άντλησης πληροφοριών, όχι μόνο τα νέα ευρήματα της αρχαϊκής περιόδου από την Ακρόπολη της Αθήνας, αλλά και τις αττικές αρχαϊκές αγγειογραφίες. Από τη διάσημη κύλικα του Ευφρόνιου δανείστηκε τη μορφή του φτερωτού κάπρου ως έμβλημα μιας ασπίδας. Αν και ορισμένα στοιχεία των μορφών των προπλασμάτων δεν ήταν απόλυτα τεκμηριωμένα, ο Furtwängler φρόντισε για τη μεγαλύτερη δυνατή αυθεντικότητα και επιστημονική αρτιότητα. Τα προπλάσματα ήταν εκτεθειμένα στην «Αίθουσα των Αιγινητών» της Γλυπτοθήκης του Μονάχου και καταστράφηκαν κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. <o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: 'Verdana','sans-serif'; font-size: 8.5pt; mso-bidi-font-family: Tahoma;">Μια δεύτερη εκδοχή του προπλάσματος του δυτικού αετώματος βρίσκεται σήμερα στη Ζυρίχη.<o:p></o:p></span><br />
<h1 style="margin: 22.5pt 0cm 9pt;">
<span style="font-family: 'Verdana','sans-serif'; mso-bidi-font-family: Tahoma;"><span style="font-size: small;"><span style="color: #c00000;">Χρωματική αναπαράσταση κεφαλής πολεμιστού του Ανατολικού Αετώματος<o:p></o:p></span></span></span></h1>
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicc9_F7PNNqZoF8BpkhKYMnUyS6e03q5_1oZISyaPBQHTVfBLaJiz5EWIDWMsEJRK26hvKKxkXn4LqLvRaE6Yiut2n90tuWqz99Hg0oy_VXlKC41J6QVNbauKqv1xjlCB-0r_spdOkmOY/s1600/afaia26.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" mda="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicc9_F7PNNqZoF8BpkhKYMnUyS6e03q5_1oZISyaPBQHTVfBLaJiz5EWIDWMsEJRK26hvKKxkXn4LqLvRaE6Yiut2n90tuWqz99Hg0oy_VXlKC41J6QVNbauKqv1xjlCB-0r_spdOkmOY/s1600/afaia26.jpg" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-family: 'Verdana','sans-serif'; font-size: 8.5pt; mso-bidi-font-family: Tahoma;">Ο πολεμιστής (περ. 490 π.Χ) παριστανόταν σε στάση επίθεσης, με λυγισμένο τον κορμό και το κεφάλι ελαφρά σκυμμένο προς τα εμπρός να σπεύδει σε βοήθεια ενός συντρόφου του. Φορεί κράνος με επιρρίνιο (προστατευτικό στέλεχος για τη μύτη) και παραγναθίδες, οι οποίες είναι ανασηκωμένες. Στο κράνος διακρίνεται ρομβοειδές πλέγμα, το οποίο με τη χρήση υπεριώδους ακτινοβολίας φαίνεται ότι αποτελεί τμήμα μιας ζωγραφικής διακόσμησης με φολίδες. Επειδή τα ανθεκτικότερα χρώματα είναι το κόκκινο και το μπλε και σε αρκετές φολίδες διατηρούνται ίχνη μπλε χρώματος, θεωρείται πολύ πιθανόν ότι οι ενδιάμεσες φολίδες θα ήταν κόκκινες. Για το καταυχένιο (το τμήμα του κράνους που προστάτευε τον αυχένα) είχε χρησιμοποιηθεί το διακοσμητικό θέμα των ανθεμίων και λουλουδιών λωτού, όπως στο κράνος της Αθηνάς. Εδώ παρουσιάζεται μια απλούστερη χρωματική σύνθεση, η οποία φαίνεται πιθανή από την κατάσταση διάβρωσης της επιφάνειας του μαρμάρου.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<br />
<br />
<span style="font-family: 'Verdana','sans-serif'; font-size: 8.5pt; mso-bidi-font-family: Tahoma;">(πηγή: Με περισσότερες φωτογραφίες </span><a href="http://www.windmillstravel.com/gr/"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="color: purple; font-family: Calibri; font-size: small;">http://www.windmillstravel.com/gr/</span></span></a>)</div>
</div>
Historyhttp://www.blogger.com/profile/12718414756256106743noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6930516211303878908.post-51113374601136729952012-08-18T10:27:00.000+03:002012-08-18T10:32:56.166+03:00Ναός τnς Αφαίας <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span class="apple-style-span"><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;">Η παράδοση: Ο Παυσανίας έχει αφήσει μερι κές πληροφορίες για την Αφαία, η οποία προήλθε από κάποιες παραδόσεις της Κρήτης. Ο Δίας και η Κάρμη είχαν μια κόρη που ονομάζονταν Βριτόμαρτις. Εκείνη αγαπούσε το κυνή γι και γι' αυτό τον λόγο η Θεά Αρτέμιδα της έδειχνε ιδιαίτερη προτίμηση. Αλλά ο Μίνωας την ερωτεύθηκε κι ενώ εκείνη προσπαθούσε να ξεφύγει πήδηξε στη θάλασσα και πιάστηκε στα δίχτυα ενός ψαρά που την περιμάζεψε στο καράβι του. Έπειτα ένας από τους ναύτες την ερωτεύθηκε. Εκείνη προσπάθησε να δραπετεύσει ξανά, πήδηξε μέσα στη θάλασσα και κολύμπησε μέχρι την Αίγινα. Αμέσως πήρε το δρόμο προς τα βορειοανατολικά όπου υπήρχε το άλσος του νησιού. Οι ναύτες την παρακολουθούσαν που χάνο νταν σιγά σιγά και γι' αυτό το λόγο την ονόμασαν Αφαία = Άφαντη (εξαφανίζομαι), και από ότι μας λέει η παράδοση, εκείνη κρύφτηκε σε ένα σπήλαιο στον περίβολο του αρχαϊκού ναού. Κατά τη διάρκεια των ανασκαφών που πραγματοποιήθηκαν εκεί το 1901, πολλά ευρήματα της Μυκηνοϊκής εποχής ήρθαν στο φως. Έτσι μπορούμε να συμπεράνουμε ότι οι κάτοι κοι αυτής της περιοχής λάτρευαν αυτή τη θεότητα από την προϊστορική εποχή. Οι Κρήτες αποκαλούσαν την Αφαία "Δίκτυννα".</span></span><br />
<span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;"><o:p><a name='more'></a></o:p></span> </div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span class="apple-style-span"><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;">Αφαία και Αθηνά: Πρωτίστως υπέθεταν πως ο ναός ήταν αφιερωμένος στην Αθηνά λόγω της μορφής της που δέσποζε στα αετώματα. Κατά τις ανασκαφές που πραγματοποίησε ο αρχαιολόγος Furtwangler το 1911, ανακάλυψε στα ευρήματα του αρχαϊκού Ναού μια επιγραφή όπου ανάφερε ότι ο ''οί κος" ήταν αφιερωμένος στην Θεά Άφα και θεμελιώ θηκε την εποχή που ήταν ιερέας ο Κλεοίτας. Η επι γραφή εκτίθεται στο μουσείο της Αίγινας. Η Αθηνά προστέθηκε μόλις στον δεύτερο και τελευταίο Ναό το 500 π.α.χ.χ., σαν μια μεγαλοπρεπής σύνοικος.</span></span><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span class="apple-style-span"><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;">Ο Ναός: Ο πρώτος ναός, αφιερωμένος στην Θεά Άφα, ήταν χτισμένος πάνω σε ύψωμα από τον οποί ον σώζονται μόνο ίχνη θεμελίωσης. Αρχικά, ξεκίνη σε σαν ένα ανοιχτό μέρος λατρείας με ένα βωμό και κάποια στιγμή τον 6ο αιώνα π.αχ.χ. χτίστηκε ο ναός. Σε αυτή την περιοχή που βρίσκεται σήμερα η Αγία Μαρίνα υπήρχε μια αποικία από ψαράδες, έτσι είναι πολύ πιθανόν, η λατρεία της Αφαίας να είχε ξεκινήσει από αυτή την ιδιαίτερη αποικία. Σύμφωνα με την παράδοση η νύμφη Αφαία σχετίζονταν με τους ψαράδες και τη θάλασσα, από όπου αυτή είχε έρθει και διάλεξε αυτό από όλα τα μέρη του νησιού για εγκατάσταση. Τα παλιότερα ερείπια χρονολογούνται από τον 8ο αι π.α.χ.χ. και δείχνουν να είναι συγκρο τημένα από σχεδόν ακατέργαστες στρώσεις από πέτρες. Τα θεμέλια ενός κτίσματος αποτελούμενου από μια σειρά δωματίων έχουν επίσης βρεθεί. Το κτίσμα πιθανόν να στέγαζε διοικητικές υπηρεσίες. Τον 7ο αιώνα π.α.χ.χ. το πέτρινο περιβάλλον του ιερού δεν άλλαξε. Τα υπολείμματα του πρώτου Πρόπυλου (πύλη) από το 600 π.α.χ.χ δείχνει ότι υπήρχε εκεί ένας τείχος που περιέκλειε μόνο την πιο ανυψωμένη βορινή πλευρά. Η είσοδος και το κτίσμα δίπλα του είχε χτιστεί από ορθογώνιες πέτρινες πλάκες που εί χαν σχηματίσει την βάση για υψηλά τείχη φτιαγμένα από πλίθρες. Στην αρχή του 6ου αιώνα π.α.χ.χ. έγι ναν αρκετές ανακαινίσεις. Η θέση προεκτάθηκε τό σο όσο να απλωθούν τα εξωτερικά όρια των βράχων από τα δυτικά και το Ιερό έφτασε στο ίδιο επίπεδο αργότερα, όταν οι Αιγινήτες έφεραν περισσότερα λάφυρα και κατασκεύασαν εκεί έναν διάδρομο.</span></span><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span class="apple-style-span"><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;">Ένα τείχος ανεγέρθη από πέτρινα υπολείμματα ορίζοντας τα όρια της νέας περιοχής από τον έναν βράχο στα βόρεια μέχρι τον άλλον στα νότια έτσι ώστε να σχηματίζουν ένα μεγάλο τόξο. Ο πρώτος μνημειακός πέτρινος ναός κατασκευάστηκε προς τιμήν της Θεάς Αφαίας. Είναι πιθανόν να υπήρχαν κο λώνες τριγύρω του, αλλά επίσης και στο εσωτερικό και στην πρόσοψη. Το μισό από το πίσω μέρος του ναού επικοινωνούσε προς τη δυτική πλαγιά και τα υπολείμματα σχηματίζουν ένα βάθρο, έτσι μια προέ κταση του Ιερού είχε κατασκευαστεί. Αυτός ο ναός, κατασκευάστηκε σύμφωνα με τον Δωρικό ρυθμό, είχε πολλά κοινά χαρακτηριστικά με τον δεύτερο και τελευταίο ναό της Αφαίας. Προ της ανατολικής πρόσοψης ο πέτρινος ναός είχε έναν επιμήκη μεγενθυμένο τρίτο βωμό (50 αιώνα π.α.χ.χ) τοποθετημένο παράλληλα κατά μήκος του άξονα του ναού με λιθόστρωτο προαύλιο περίπου στο ίδιο σημείο όπου ο δεύτερος βωμός του 600 π.α.χ.χ υπήρχε. Οι βράχοι που υπήρχαν μεταξύ του ναού και του βωμού σχημάτιζαν μια οριζόντια λιθόστρωτη επίστρωση η οποία χρησιμοποιούνταν για διάφορες τελετές. Κάποια στιγμή μετά την ανα κατασκευή του Ιερού από την ανέγερση του πρώτου Βραχο-ιερού κα τασκευάστηκε η κολώνα που στήριζε την μαρμάρινη Σφίγγα. Η κολώνα ήταν η υψηλότερη κατασκευή στην περιοχή και το ύψος της υπερέβαινε ακόμα και αυτό από τον τελευταίο ναό της Αφαίας και αυτό ήταν ακρι βώς που συμβόλιζε η κολώνα. Αυτή έστεκε εκεί, σαν να έδειχνε προς τον ουρανό, ωθούσε το φτερωτό δημιούργημα, ένα είδος φύλακα αγγέλου του ναού, όπως ακριβώς και στον ναό του Απόλλωνος στους Δελφούς.</span></span><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span class="apple-style-span"><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;">Το άγαλμα της Αφαίας, πιθανόν μια αρχαϊκή τεχνοτροπία, φτιαγμένο από ελεφαντόδοντο ήταν κατασκευασμένο πάνω σε μια ξύλινη βάση. Το βάθρο από μόνο του δεν έχει διασωθεί και μόνο τα υπολείμματα του έχουν βρεθεί. Τέσσερις τετραγωνισμένες οπές στο πάτωμα του σηκού αποδεικνύει την ύπαρξη παλαιών δικτυωτών σιδεροκατασκευών. Ακόμα, μια επιγραφή που ανήκει στον ναό ανακαλύφτηκε το 1811 στον Πρόναο που μιλούσε περί "των δικτυωτών σιδεροκατασκευών γύρω από το άγα λμα". Κάποιος μπορεί να φανταστεί ολόκληρο το άγαλμα από τη γνήσια μαρμαρογλυπτική της ακρολιθικής τεχνικής η οποία βρίσκεται στο Εθνι κό Αρχαιολογικό Μουσείο των Αθηνών. Το χέρι, απαράμιλλο, χωρίς υπολείμματα διάβρωσης, προσαρτημένο στον κορμό και συνδεμένο στην θήκη από μια μπρούτζινη πανοπλία που βρέθηκε μέσα στα πλαίσια των συντριμμιών του ναού.</span></span><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span class="apple-style-span"><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;">Το απλό ασβεστολιθικό βάθρο ανακαλύφθηκε από την πρώτη τοπογραφική επιθεώρηση η οποία έγινε, το οποίο ήταν στο τέλος του σηκού, συνόδευε ένα βαθύ τετραγωνικό άνοιγμα που εξυπηρετούσε για να συγκρατεί στέρεα ξύλινα στηρίγματα απαραίτητα για το φτιάξιμο ξύλινων αγαλμάτων. Το μέγεθος του μικρού αγάλματος μπορεί με δυσκολία να διακριθεί στο πίσω μέρος του σηκού, κοντά σε μια μικρή ξύλινη πόρτα. Στο κοκκινωπό τμήμα του τείχους υπήρχε ένα ράφι που πιθανόν χρησιμοποιούνταν για πολύ μεγάλες αναθηματικές προσφορές ίσως για ένα πέτρινο ανάγλυφο ή για ένα μπρούτζινο κεφάλι Γοργούς με φιλντισένια μάτια.</span></span><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span class="apple-style-span"><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;">Το 510π.α.χ.χ., μια μεγάλη πυρκαγιά πιθανόν από κεραυνό κατέστρεψε την στέγη του πρώ του ναού σχεδόν ολοκληρωτικά γι' αυτό οι Αιγινήτες αποφάσι σαν να τον καταστρέψουν. Όσα αγάλματα σώθηκαν στήθηκαν στον περίβολο του ναού ενώ όσα καταστράφηκαν τάφηκαν κατά την συνήθεια των αρχαίων και ο Μεγάλος Βωμός σιγά σιγά κατα κρημνίσθηκε. Ο νέος ναός που χτίστηκε ακριβώς εκεί που βρί σκονταν ο παλιός, θα έπρέπει να ανεγερθεί πάνω σε μια μοναδική πλατφόρμα και τα όρια του ιερού να εκτείνονταν τόσο μακριά όσο μια κατάλληλη απόσταση γύρω από τον ναό στη δεξιά γωνία. Αξιοσημείωτη περιοχή προστέ θηκε στα βορειοδυτικά και δυτι κά του ναού.</span></span><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span class="apple-style-span"><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;">Επίσης, οι επιμήκης άξονες του ναού και του ιερού θα συνέ πιπταν και αυτή η αξονική συμ μετρία θα έπρεπε να υπολογίσει το βωμό που ήταν κατασκευα σμένος πάνω στον ανατολικό προστατευτικό άξονα του ναού. Φυσικά, τέτοιος σχεδιασμός συνέθετε περισσότερη αποσαφήνιση και υψομετρική εργασία στα βόρεια, δυτικά και νότια του ναού. Δεδομένου ότι ο βράχος ήταν ανοιχτός μόνο προς το βορρά πάνω από το επίπεδο του Ιερού, αν και από κει υπήρχε μια ελαφριά κλίση προς τα βόρεια, το ιερό μέρος θα έπρεπε να ενι σχυθεί προς τις ανατολικές και νοτιοανατολικές πλευρές.</span></span><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span class="apple-style-span"><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;">Τα ανατολικά όρια του ιερού δεν ήταν σε συμφωνία με την αξονική συμμετρία του ναού, του ιερού και του βωμού. Ένα νέο διαδοχικό υποστύλωμα που ανεγέρθη σε αυτό το σημείο, ακολούθησε την επικλινής άκρη του βράχου. Ετσι το βούλιαγμα που παρουσίαζε ο βράχος εξαφανίστηκε και την ίδια στι γμή προστέθηκε περισσότερος χώρος στο Ιερό. Σε αυτό το ισχυρό υπόστρωμα κατασκευάστηκε, σαν να ήταν ένα συμπλήρωμα, ο Περίβολος, ο κυκλικός τοί χος που περιέκλειε ολόκληρη την ιερή τοποθεσία. Ο Περίβολος φτιάχτηκε πάνω σε μια πέτρινη βάση από μικρότερα τμήματα που υποστήριζε κεραμίδια που είχαν στεγνώσει από τον αέρα, αν και η κορυφή καλύπτονταν με ψημένα κεραμίδια.</span></span><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span class="apple-style-span"><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;">Λίγο πιο μακριά από τον ανηφορικό ανατολικό διάδρομο, πάνω στην υπερυψωμένη βραχώδεις επι φάνεια, υπήρχε ένα κτίριο που χρησίμευε σαν ένας χώρος των εργασιών των ιερέων, των διοικητικών επι μελητών του ναού και των συναδέλφων τους. Όταν ο ναός χτίστηκε αυτός ο διάδρομος ήταν ανάμεσα στο Ιερό, μέσα στον Περίβολο. Μια απλή προσθήκη έγινε στο κτίριο με την κάθε πόρτα να χρησιμεύει σαν λουτρό. Αυτό περιείχε τρία σταθεροχτισμένα καθιστά λουτρά, ένα χτιστό νιπτήρα και μια πέτρινη λεκάνη. Αυτή η πέτρινη λεκάνη που βρέθηκε στα ερείπια ενός μικρού λουτρού στο Αμφιπόλειο και την έκλεψαν λίγο καιρό αργότερα, εκσκάφτηκε το 1911. Ο πρόναος, ο οποίος ήταν χτισμένος πάνω σε παραλληλεπίπεδη πέτρα, είχε και στην μία και στην άλλη είσοδο μια ανοιχτή πόρτα με ένα ζευγάρι από οκταγωνικές κολώνες. Γύρω τους τα υποστηρίγματα ήταν φτιαγμένα από ξύλο. Το κέντρο της οροφής ήταν διακοσμημένο με ένα όμορφο ακρωτήριο που έμοιαζε με ανθέμιο. Το μεγάλο πέτρινο ανθέμιο της εισόδου ήταν σε αρμονία με την επικλινής επιφάνεια της στέγης. Αυτό το ανθέμιο εκτίθεται στο μουσείο της Αίγινας. Πρόναος, του οποίου το πάτωμα ήταν κόκκινο, ήταν ένας τόπος λατρείας. Αφού διέσχιζαν αυτό το επίπεδο οι λατρευτές ανέβαιναν 4 σκαλιά και έφταναν στην μεγάλη πλατεία του ναού που ήταν ο βωμός, κοντά στα ανατολικά όρια του ναού. Μπροστά από το ναό υπήρχε μια ορθογώνια λιθόστρωτη πλατφόρμα με μεγάλες πλάκες, που καθόριζαν τις τελετουργικές δραστηριότητες. Ένας λιθόστρωτος δρόμος ξεκινούσε από την πλατφόρμα και οδηγούσε στο κέντρο από μπροστά από τον ναό. Συνεπώς, ο ναός, ο δρόμος και ο βωμός συγκροτούσαν μια στε νή ενότητα.</span></span><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span class="apple-style-span"><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;">Στην δυτική άκρη από την πλατφόρμα του βωμού υπήρχαν 4 βάθρα, τα οποία πιθανόν να χρησιμο ποιούνταν σαν βάσεις για αγάλματα. Νότια και βόρια από τον βωμό υπήρχαν δυο μεγάλα δωμάτια όπου διάφορες αναθηματικές προσφορές και σύνολο από μαρμάρινες μορφές κρατούνταν. Οι τελευταίες ήταν πιθανόν καθορισμένες για αετώματα αλλά τελικά παρέμειναν μέσα στο δωμάτιο. Ο ναός της Αφαίας, ήταν χτισμένος σε μια οριζόντια πλατφόρμα σε συ μφωνία με τα στοιχεία και τους κανόνες του Δωρικού ρυθμού. Το υλικό του κτιρίου ήταν κυρίως ασβεστόλι θος, και καθώς οι εργασίες προχωρούσαν, καλύφθη κε με ένα λεπτό στρώμα επιχρίσματος στο περισσότερο μέρος. Στο Μουσείο του Μονάχου υπάρχει σε έκθεση ένα κιονόκρανο που ανήκει στο σηκό του ναού πάνω στον όποιο μπορεί κανείς ακόμα και σή μερα να δει το καλοδιατηρημένο του επίχρισμα.</span></span><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span class="apple-style-span"><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;">Η βάση του ναού αποτελούνταν από τρία σκαλο πάτια. Τα θεμέλια ήταν περιτριγυρισμένα από τείχη και σύμφωνα με μία ή περισσότερες στρώσεις που εξαρτιόταν από τις ανωμαλίες του πετρώδους υπόβαθρου. Το επάνω στρώμα των θεμελίων κατασκευ άστηκαν οριζοντίως όσο περισσότερο ήταν δυνατό και επικοινωνούσαν με την εξωτερική επιφάνεια όσο περισσότερο χρειάζονταν για το διαβαθμισμένο υπό βαθρο του ιερού μέρους να είναι ορατό πάνω από τις μικρές ανωμαλίες ή το γρασίδι. Το τρίτο και τελευ ταίο σκαλοπάτι του υπόβαθρου ήταν ο στυλοβάτης που υποστήριζε τις κολώνες περιβάλλοντας τον ναό τριγύρω από τις τέσσερις πλευρές του. Οι διαστά σεις του στυλοβάτη ήταν 13.80 Χ 28.80 μ. Υπήρχαν 32 κολώνες στο σύνολο, από 12 στα πλάγια και από 6 μπροστά και πίσω. Οι στενές πλευρές του ναού σχημάτιζαν την πρόσοψη. Τα αετώματα και οι μετώ πες από την οροφή ήταν διακοσμημένα με γλυπτά φτιαγμένα από μάρμαρο όπως με τα δυο σύνολα αε τωμάτων, με την διακόσμηση από τα ακρωτήρια και μια μορφή που αντιπροσώπευε την Σφίγγα σε κάθε πλευρά της οροφής. Ωστόσο, ήταν η ανατολική πρό σοψη η κύρια είσοδο του ναού. Από την πρόσοψη ένας λιθόστρωτος επικλινής διάδρομος οδηγούσε πάνω στα σκαλιά.</span></span><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span class="apple-style-span"><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;">Οι κολώνες του ναού είναι κομμένες σε κάθετες ραβδώσεις. Οι μετώπες δεν ήταν επιφανειακά κατα σκευάσματα αλλά απλά γέμιζαν τα ανοίγματα μετα ξύ των τρίγλυφων. Αυτά περισσότερα σχετίζονταν με τις επιχρισμένες ξύλινες, είτε χρωματισμένες είτε άσπρες, πλάκες. Οι μετώπες φτιάχτηκαν από πέτρα τετραγωνισμένου σχήματος, δείχνουν να είναι απών από τον ναό της Αφαίας μολονότι υπάρχουν στους Δωρικούς ναούς. Ο πρώτος ναός, ωστόσο, είχε με τώπες επιχρισμένες με άσπρο κονίαμα. Πάνω από τα τρίγλυφα υπήρχε ένα γείσο που προεξείχε γύρω από τον ναό. Το γείσο είχε στο πάνω τελείωμα ένα πλαί σιο, η βασική επιφάνεια από το οποίο καλύπτονταν με πλάκες. Από τις μπροστινές και πίσω πλευρές τα γείσα του θριγκού, κεκλιμένα και κρατημένα από ένα πλαίσιο, έφταναν πάνω στα ακρωτήρια. Μαζί με τα γείσα του θριγκού, ήταν εγκατεστημένα μέ σα στο τύμπανο του πλαισίου, που ήταν η τριγωνική πρόσοψη από το αέτωμα το οποίο είχε χωριστεί από την οροφή από ένα τείχος φτιαγμέ νο από μεγάλα οικοδομικά υλικά.</span></span><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span class="apple-style-span"><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;">Μπροστά από το τύμπανο υπήρχε ένας στενός χώρος, ένα είδος πλαι σίου που διάφορες ομάδες γλυπτών ήταν τοποθετημένες. Η οροφή κα λύπτονταν με πλατιά κεραμίδια. Εκτός από αυτά, ωστόσο, επίσης χρησιμοποιούνταν άλλα, στενά και γερμένα στις δυο πλευρές, που χρησίμευαν για να καλύψουν τις συ νδέσεις των επίπεδων κεραμιδιών τα οποία έχουν τοποθετηθεί το ένα δίπλα στο άλλο. Τα προστατευόμε να κεραμίδια ήταν διακοσμημένα με κατακόρυφα χρωματιστά ανθέ μια έτσι ώστε να στεφανώνουν την κορυφή της οροφής σε κάθε σημείο σαν μια κορώνα.</span></span><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span class="apple-style-span"><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;">Τα κεραμίδια ήταν φτιαγμένα από σκληρό πηλό, εκτός από αυτά που χρησιμοποιήθηκαν για την πρώτη σειρά της άκρης της οροφής του ναού και από όλες τις τέσσερις πλευρές, οι οποίες ήταν φτιαγμέ νες από μάρμαρο. Αυτό θα έδινε στην οροφή του ναού ιδιαίτερη λαμπρότητα. Τα μαρμάρινα κερα μίδια ήταν κυρτωμένα προς την πλευρά των αετωμάτων έτσι ώστε να επιτρέπουν στο νερό της βροχής να πέφτει στο έδαφος. Συνε πώς πάνω στις προσόψεις, πάνω στα κομψά γείσα του θριγκού των αετωμάτων ήταν σχηματισμένη μια ζώνη, σαν μια πλατιά φουσκωμένη λωρίδα φτιαγμένη από μάρμαρο. Τα μαρμάρινα κεραμίδια των τεσ σάρων γωνιών της οροφής ήταν φτιαγμένα με ακρίβεια σε τετραγω νισμένα βάθρα για να υποστηρίζουν κάθε ένα από τα ακρωτήρια. Αυτές οι τέσσερις μορφές ήταν επίσης φτιαγμένες από μάρμαρο. Πάνω στο εξωτερικό υπήρχαν τέσσερις κεφαλές λεόντων τοποθετημένες στη βάση τους. Το βροχόνερο έρεε από τη ζώνη και χύνονταν από το ανοιχτό στόμα τους. Στο ακρωτήριο της οροφής πάνω από τα δυο αετώματα στέκονταν ένα επιβλητικό ανθέμιο με δυο διακλαδώσεις από όπου σπείρες από τρία φύλλα φοίνικα ξεκινούσαν. Ο ναός, συμπεριλαμβανομένου και των ακρωτηρίων της ανατολικής πλευράς της οροφής, ήταν 12,4 μ ψηλότερα από την βάση τους.</span></span><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span class="apple-style-span"><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;">Πίσω από το δυτικό ακρωτήριο υπήρχε ένα ανάγλυφο. Από την χαμηλότερη στρογγυλή προεξοχή των κολώνων το πάτωμα ήταν καλυμμένο με σκληρές πλάκες και οι τοίχοι ήταν κατασκευασμένοι από ξύλινα δοκάρια και σανίδια. Ήταν δύσκολο να μετακινηθείς σε αυτή την περιοχή λόγο των ξύλινων χωρισμάτων με τα φραγμένα παράθυρα τα οποία έφταναν μέχρι τα υποστυλώματα. Τα αετώματα από το βωμό πρέπει να κατασκευάστηκαν πρώτα. Μετά, το δυτικό αέτωμα και τελευταίο το ανατολικό αέτωμα.</span></span><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span class="apple-style-span"><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;">Κοντά στο ακρωτήριο της οροφής του συμπληρωμένου ναού υπήρχαν αναπαραστάσεις από φυτά έχοντας και στις δυο πλευρές του γυναικείες φιγούρες. Υπήρχε επίσης και ένα δεύτερο ακρωτήριο κατασκευασμένο με την ίδια μέθοδο αλλά χωρίς τις φιγούρες. Αυτό το ακρωτήριο ανακαλύφθηκε μπροστά από την ανατολική πρόσοψη του ναού. Το γεγονός ότι αυτό το ακρωτήριο καθώς επίσης η αντιστοιχία ενός από τα ανατολικά αετώματα, είχαν ένα μεγάλο άνθος σαν ένα διάδημα μας κάνει να σκεφτούμε ότι αυτό πραγματικά προκαθορίζονταν για την κεντρική πρόσοψη του ναού, η οποία ήταν η ανατολική πύλη. Τα γλυπτά που βρέθηκαν κοντά στο βωμό, καθώς επίσης και το ακρωτήριο που αναφέρθηκε παραπάνω υποθέτουμε ότι ήταν διακο σμητικά του ναού.</span></span><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span class="apple-style-span"><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;">Μια σειρά από γλυπτές αναπαραστάσεις της πρό σοψης του ναού ήταν εκτεθειμένα έτσι ώστε άλλα θα χρησιμοποιήθηκαν στην θέση τους. Τα γλυπτά, καθώς αυτά ανήκαν στην Θεά, τοποθετήθηκαν τελι κά μπροστά από τον ναό της. Τα αετώματα ήταν γε μάτα από σκηνές που αφορούσαν την πολιορκία, την άμυνα και άλωση της Τροίας. Οι θεϊκοί πρόγονοι των Αιγινητών αριστοκρατών έχουν δοξαστεί σε δυο μυθικές εκστρατείες, οι οποίες, εντούτοις, οδήγησαν την πόλη τους στην καταστροφή. Οι αναπαραστά σεις του ανατολικού αετώματος σχετίζονταν με την πρώτη εκστρατεία όπου ο Τελαμώνας, εγγονός του Διός, μαζί με τον Ηρακλή είχαν φτιαχτεί. Στο δυτικό αέτωμα η δεύτερη εκστρατεία οδηγούμενη από τον Αίαντα αναπαριστάνονταν.</span></span><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span class="apple-style-span"><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;">Ο ποιητής Πίνδαρος επαινεί στους ύμνους του την λατρεία της Αφαίας στον καιρό της κορύφωσής της, τη διπλή ηρωική περιπέτεια κα τη μαχητική αρετή των προγόνων που αποδεικνύονται στις εκστρατείες τους. Στον ναό δόθηκε ιδιαίτερη μεγαλοπρέπεια στην διπλή παράσταση του ενός από τα δυο αυτά θέ ματα στο ανατολικό αέτωμα και στο δυτικό αέτωμα όπου η Αθηνά στέκονταν στη μέση σαν μια προστά τιδα των Αιγινητών. Οι Αιγινήτες ήρωες του Τρωικού πολέμου καλέστηκαν να εκπληρώσουν ένα διπλό καθήκον. Με άλλα λόγια, για να γίνουν ένα καλό παράδειγμα για την σημερινή εποχή και να προστα τεύσουν τον θεσμό της ολιγαρχίας από τον κίνδυνο της Αθηναϊκής δημοκρατίας. Τα γλυπτά των αετωμά των του ναού της Αφαίας που αποτελούν δείγματα της τελειότητας της Αιγινήτικης πλαστικής τέχνης, βρίσκονται σήμερα και κοσμούν την γλυπτοθήκη του Μονάχου. Οι "φιλέλληνες" αρχαιολόγοι, Χάλερ, Λίνκ, Φόστερ και Κόκελερ, αφού επισκέφτηκαν το νησί και έκαναν ανασκαφές στο vαό της Αφαίας, βρήκαν τα αγάλματα και τον Απρίλιο του 1811 τα φυγάδευσαν. Στην αρχή τα πήγαν στην Αθήνα και κατόπιν στην Ζάκυνθο όπου τα δημοπράτησαν. Στη δημοπρασία πλειοδότησε ο Λουδοβίκος βασιλιάς της Βαυαρίας. Κι έτσι από τότε τα γλυπτά των αετωμάτων του ναού, στολίζουν τη γλυπτοθήκη του Μονάχου, που λέγεται ότι οικοδομήθηκε για τη φύλαξή τους και μόνο. Η εφημερίδα "Καθημερινή", σε άρθρο της (22.3.2000), γράφει: 'Ή γλυπτοθήκη του Μονάχου, που κρατεί σαν κόρη οφθαλμού τους Αιγινήτες της, ... αποφάσισε να δωρίσει πιστά αντίγραφά τους στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αίγινας ... " ... ωστόσο, για την επιστροφή των γνήσιων γλυπτών δεν γίνεται λόγος από κανέναν ..</span></span><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span class="apple-style-span"><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;">Τα τρία χωρίσματα στο μπροστινό του ναού είχαν δυο πόρτες που ήταν ανοιχτές και κλειστές ανάλο γα την περίπτωση διαφόρων τελετών. Οι εξωτερικές διαστάσεις των τοίχων του ναού ήταν 8 Χ 25 μ, ήταν ανεγειρόμενοι πάνω σε μια βάση σχηματισμένη από μεγάλες κάθετες τετραγωνισμένες πέτρες καλυμμέ νες με ένα συμμετρικό στρώμα από παραλληλεπίπε δα. Ανατολικά και δυτικά των τοίχων προεξείχε έτσι ώστε να σχηματίζει δυο πρόσθετους διαδρόμους, οι οποίοι είχαν ένα ζευγάρι από κίονες στην ανοιχτή τους πλευρά.</span></span><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span class="apple-style-span"><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;">Ο χαμηλότερος ανατολικός διάδρομος ήταν ο Πρό ναος , ο οποίος περιβάλλονταν από δυο κίονες. Κάθε κίονας από τον Πρόναο, καθώς επίσης και οι εξωτερι κοί κίονες, είχαν ένα επιστύλιο και μια ζωφόρο από τρίγλυφα και μετώπες. Το έδαφος του Πρόναου ήταν καλυμμένο με σκληρές πέτρινες πλάκες διακοσμημέ νες με κόκκινο δάπεδο. Κατά το άνοιγμα της βαριάς ξύλινης πόρτας με τα μπρούντζινα ενισχυμένα φύλ λα κάποιος μπορούσε να δει το κεντρικό τμήμα του σηκού του ναού. Δεν είχε παράθυρα και ήταν συνε χώς φωτισμένος με μικρές λάμπες λαδιού. Τα διά φορα χρώματα των αρχιτεκτονικών λεπτομερειών και οι τοίχοι έλαμπαν στο φως της λάμπας. Ο σηκός δεν ήταν ένα επαρκής δωμάτιο, ούτε καν ένα δωμάτιο που να προορίζετε να παρέχει χώρο για συνάθροιση λατρευτών. Αυτό μπορεί απλά να περι γραφεί σαν ένα ευρύχωρο και ψηλό δωμάτιο περι βαλλόμενο από κίονες. Οι κίονες που στέκονταν στη χαμηλότερη κλίμακα είχαν ένα ενδιάμεσο επιστύλιο, το οποίο υποστήριζε τους κίονες. Τα δοκάρια των κιό νων προεκτείνονταν μέχρι την οροφή του σηκού υπο στηρίζοντάς το. Ο ναός είχε συνολικά 56 κίονες, από τους οποίους 20 υπήρχαν μέσα στο εσωτερικό, δυο στο μπροστινό και πισινό και 32 στο εξωτερικό. Ανάμεσα στους κίονες και στους τείχους του σηκού στο ύψος των διαμέσου επιστυλίων ξύλινες πλατφόρμες ήταν κατασκευασμένες, οι οποίες θα μπορούσαν να προεκτείνονται μέχρι μια επικλινής πρόσοψη.</span></span><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span class="apple-style-span"><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;">Η παρουσία των ξύλινων εξέδρων στον ναό αποδει κνύεται από τις οπές των δοκών στο ενδιάμεσο επι στύλιο. Μπορούμε να εντοπίσουμε την πορεία τους στις τομές που βρέθηκαν πάνω στο πάτωμα του ση κού. Αυτές οι πλατφόρμες ήταν κατασκευασμένες ακριβώς πίσω από τα ανοιχτά φύλλα των πόρτων της μεγάλης πύλης. Οι ξύλινες πλατφόρμες δεν χρησιμο ποιούνταν από τους ανθρώπους που συμμετείχαν στις λατρευτικές τελετές, αλλά πιο πιθανόν εξυπηρε τούσαν σαν χώροι για αποθήκευση διάφορων αντικειμένων και αναθηματικών προσφορών. Πολύτιμα δώρα, όπως πήλινα δοχεία, ήταν διατηρημένα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτό έχει αποδειχτεί από τα ευρή ματα του πρώτου πέτρινου ναού της Αφαίας.</span></span><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span class="apple-style-span"><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;">Στο μέσον του σηκού έστεκε το άγαλμα της Αθηνάς, το μέγεθος του οποίου λίγο υπέρβαινε το κανονικό μέγεθος. Τα ρούχα, το κράνος, το υψωμένο δόρυ και τα μαλλιά ήταν φτιαγμένα από χρυσό. Το πρόσωπο, τα χέρια, οι παλάμες και τα πόδια ήταν από μάρμαρο. Το άγαλμα έστεκε πάνω σε ένα βάθρο περιβαλλόμενο από σιδερόβεργες οι οποίες προστά τευαν το άγαλμα από τους επισκέπτες που ήθελαν να πάνε πολύ κοντά σε αυτό.</span></span><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span class="apple-style-span"><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;">Ωστόσο, αναπαραστάσεις που δείχνουν την Αθηνά, η οποία ήταν η προστάτιδα των Αιγινητών κατά τη διάρκεια της μυ θικής περιόδου μπορούν να βρεθούν μόνο στον κέντρο των δυτικών και ανατολικών αετωμάτων. Αυτές οι φιγούρες σκό πιμα τοποθετήθηκαν πάνω στα δυο αετώματα από τους κυ βερνήτες της Αίγινας οι οποίοι ήταν επίσης χορηγοί των εργα σιών που σκόπευαν να δείξουν ότι οι Αιγινήτες είχαν δείξει ανδρεία στους πολέμους και ότι ήταν η Θεά Αθηνά αυτή που τους είχε προστατεύσει. Κατά την περίοδο που ο ναός ήταν υπό κατασκευή, η Αίγινα ήταν ανακατεμένη σε αδιάκοπες φι λονικίες με την Αθήνα η οποία ανέτειλε πολιτικά εκείνον τον καιρό. Δεν ήταν μόνο στα αετώματα που η Αθηνά εμφανίζο νταν σαν "Θεά Προστάτιδα" αλλά επίσης στο εσωτερικό του ναού, και τι ήταν περισσότερο από την πιο προνομιούχο θέση του ναού η οποία ήταν στον κεντρικό άξονα.</span></span><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span class="apple-style-span"><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;">Μια πόρτα οδηγούσε στο πίσω μέρος του ναού, τον Οπι σθόδομο, ο οποίος ήταν όμοιος με τον Πρόναο, και είχε δυο εξωτερικές κολώνες. Ο Οπισθόδομος δεν ήταν προσβάσιμος από το εξωτερικό αλλά μόνο διαμέσου της μικρής πόρτας του σηκού. Αυτό το δωμάτιο, με το συμπαγή του ασβεστο λιθικό βωμό και τους πέτρινους τοίχους χρησιμοποιούνταν σαν ένα μέρος της λατρείας της Αφαίας και για μυστικές τε λετές. Η πόρτα που ανοίχτηκε αργότερα στον δυτικό τοίχο ήταν αντίθετο από τα μέτρα των τυπικών Δωρικών ρυθμών, σύμφωνα με τα οποία ο σηκός ήταν κλειστός από πίσω και ο Οπισθόδομος ήταν ανοιχτός μόνο στην εξωτερική του πλευρά. Ο Οπισθόδομος είχε μετατραπεί σε ένα βοηθητικό δωμάτιο του σηκού το οποίο είχε προγραμματιστεί έτσι στην πορεία. Η αλλαγή του δυτικού τοίχου του σηκού, διάφορα αντικείμενα και διακοσμητικά, καθώς το κλείσιμο του Οπισθό δομου είναι δικαιολογημένο μόνο εάν σκεφτούμε αυτά σαν αποτέλεσμα για μια ανάγκη της λατρείας που ξεκίνησε όταν ο ναός κατασκευάζονταν.</span></span><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span class="apple-style-span"><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;">Η συναθροιστική λατρεία λάμβανε μέρος, όπως συνηθίζο νταν, στον ανοιχτό αέρα ανατολικά του ναού. Οι άνθρωποι συγκεντρώνονταν μπροστά από το βωμό όπου οι ιερείς και οι βοηθοί τους πρόσφεραν θυσίες, έλεγαν προσευχές και τραγουδούσαν χορωδιακούς ύμνους. Οι χορωδιακοί ύμνοι από την λατρεία της Αφαίας δεν έχουν διασωθεί. Ήταν ο διάσημος ποιητής Πίνδαρος που είχε γράψει γι' αυτό, και πολύ πιθανόν να είχε καθοδηγήσει την χορωδία εκείνος σε μια περίπτωση.</span></span><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span class="apple-style-span"><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;">Στον πέτρινο βωμό του Οπισθόδομου υπήρχε μόνιμα τοποθετημένη, σαν να ήταν κάτι που χρησιμοποιούνταν στις τελετές, μια πολύτιμη λεκάνη φτιαγμένη από το χέρι επιδέξιου τεχνίτη. Στο εσωτερικό της αναπαρι στάνονταν σε ένα άσπρο φόντο η σκηνή της απαγωγής της Νύμφης Ευρώπης από τον Δία, μεταμορφωμένο σε ταύρο, μεταφέροντας την πάνω από τη θάλασσα. Η λεκάνη εί χε απομείνει στο τραπέζι του βωμού για του λάχιστον 200 χρόνια. Τον 3ο αιώνα π.α.χ.χ. η λατρεία της Αφαίας που είχε αρχίσει ήδη να ελαττώνεται, σταμάτησε σχεδόν τελείως. Παρά τα κενά στα ευρήματα της περιοχής του βωμού, μπορούμε να αντιληφθούμε τους θαυμάσιους μύθους που αναπαριστάνονταν εκεί.</span></span><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span class="apple-style-span"><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;">Το θέμα της μια ομάδας των γλυπτών σχε τίζονταν με την παράδοση της δημιουργίας της Αίγινας που λέγεται ότι ο Ζευς απήγαγε την Νύμφη Αίγινα, κόρη του θεού των ποτα μών της Πελοποννήσου, για να την κάνει ερωμένη του. Ο Ζευς την μετέφερε μακριά την ώρα που αυτή ήταν στο σπίτι μαζί με άλλα μέλη της οικογένειάς της, την πήγε σε ένα νησί που αργότερα ονομάστηκε από αυτή. 'Ενας γιος που ονομάζονταν Αιακός, ο πρώτος άρχοντας του νησιού και πατέρας του Τελαμώνα, γεν νήθηκε από την Νύμφη Αίγινα.</span></span><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span class="apple-style-span"><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;">Η δεύτερη ομάδα των αετωμάτων αναπαρίστανε διάφορες σκηνές από τον πόλεμο, αλλά δεν έχει γίνει δυνατόν να φτιά ξουν μια ακριβής ερμηνεία μόνο από τα κομμάτια που ανα καλύφθηκαν. Ωστόσο, μεταξύ των Αιγινητικών παραδόσεων υπήρχε επίσης μια που μιλούσε περί την εκστρατεία του Τελα μώνα και του φίλου του Ηρακλή κατά του στρατού των Αμαζό νων. Κοντά στον στύλο της Σφίγγας υπήρχε ένα κυκλικό άνοι γμα από μια βαθιά δεξαμενή που χρησίμευε για να συγκεντρώ νουν το βροχόνερο. Τα νερά που στάζουν από τη βόρεια άκρη της οροφής συγκεντρώνονται σε ένα χαντάκι που καταλήγουν στην δεξαμενή. Μόλις πριν τα νερά εισέλθουν στην δεξαμενή εξαγνίζονταν σε μια ωοειδής αποβάθρα συγκέντρωσης.</span></span><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<strong><u><span style="font-size: large;"><span class="apple-style-span"><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif';">ΝΑΟΣ ΕΛΛΑΝΙΟΥ ΔΙΟΣ</span></span><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif';"><o:p></o:p></span></span></u></strong></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span class="apple-style-span"><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;">Κάποτε στην Ελλάδα έπεσε μεγάλη ξηρασία, είχε να βρέξει τρία χρόνια σαν τιμωρία των θεών επειδή ο Πέλοπας σκότωσε τον βασιλιά Στύμφαλο. Απελπισμένοι οι 'Ελληνες πήγαν να συμβουλευτούν το Μαντείο των Δελφών όπου η Πυθία τους είπε πως μόνον αν προσευχηθεί ο Αιακός θα στείλουν οι Θεοί την πολυπόθητη βροχή. Κι έτσι οι Έλληνες έστειλαν πρεσβεία στον Αιγινήτη βασιλιά για να τον παρακαλέσουν να προσευ χηθεί. Κι έτσι ο Αιακός ανέβηκε στην πιο ψηλή κορυφή του νησιού και έκανε δέηση στον Δία. Οι θεοί έστειλαν την βροχή πριν ακόμα τελειώσει την προσευχή του ο Αιακός και εκείνος για να τους ευχαριστήσει έχτισε έναν ναό προς τιμήν του Διός, πατέρα όλων των Ελλήνων, τον Ελλάνιο Δία. Από τότε το βουνό ονομάστηκε "Ελλάνιον Όρος" αφιερωμένο στον Θεό της βροχής, τον Δία. Ο λαός πιστεύει ακόμα και σήμερα πως όταν το βουνό σκεπαστεί με σύννεφα θα βρέξει.</span></span><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span class="apple-style-span"><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;">Στην περιοχή που ήταν χτισμένος ο ναός είχε αναπτυχθεί οικισμός από πολλούς κατοίκους οι οποίοι, τον είχαν οχυρώ σει. Σε ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν στην περιοχή βρέθηκαν πολύτιμοι θησαυροί, χρυσά κο σμήματα, μεταλλικά αντικείμενα και είδη διατροφής όπως πιθάρια με στάρι.</span></span><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span class="apple-style-span"><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;">Αρχικά, στην κορυφή του Όρους κτίστη κε ο αρχαιότερος βωμός αφιερωμένος στον Δία. Εκεί, υπάρχουν κάποια κομμά τια από μάρμαρο που πιθανολογείται ότι ανήκουν στο βωμό. Ωστόσο, τα βράχια από γρανίτη, που υπάρχουν σε κάθε βήμα, δυσκόλευαν την ανάβαση των λατρευτών. Έτσι διαμόρφωσαν χώρο στους πρόποδες, φτιάχνοντας έναν νέο ναό με φαρδιά πέτρι να σκαλιά και ξενώνα για τους λατρευτές. Εκεί υπάρχουν δυο μεγάλοι ομβροδέκτες "δεξαμενές". Σε μια από αυτές, το 1906, βρέ θηκε από τους αρχαιολόγους Furtwangler και Cutrius, η χάλκινη υδρία αφιερωμένη στον Ελλάνιο Δία. Στην τελευταία έρευνα που έγινε, άδειασαν την δεξαμενή και τα ευρήματα φανέρωσαν την μακρά ιστορία του τόπου που καλύπτει όλες τις εποχές από την γεωμετρική έως την Περγαμηνή περίοδο όπου κατασκευάζονται τα κτίρια, η μεγάλη σκάλα, οι ξενώνες όπου τα ερεί πια τους μπορούμε να δούμε και σήμερα. Ο σκαλωτός πέτρινος δρόμος, της Περγαμη νής εποχής, που οδηγεί στο ιερό ήταν γεμάτος με αφιερώματα. Ο ναός του Ελλανίου Διός, καταστράφηκε από τον μισαλλόδοξο χριστιανικό όχλο κατά τους Βυζαντινούς χρόνους. Πάνω στον κατεστραμμένο ναό του Διός έχτισαν μια εκκλησία αφιερωμένη στους Ταξιάρχες και για την οικοδόμηση της χρησιμοποίησαν υλικό του ναού.</span></span><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span class="apple-style-span"><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;">Στους πρόποδες του Ελλανίου Όρους υπάρχει επιγραφή που μας κάνει γνωστή τη ύπαρξη μικρού ιερού αφιερωμένου στις Κωλιάδες Νύμφες καθώς επίσης αναφέρε ται ότι ίσως στην περιοχή που βρίσκονταν ο ναός του Ελλανίου Διός να υπήρχε και ναός αφιερωμένος στην Εκάτη.</span></span><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt;"><o:p></o:p></span></div>
(<span class="apple-style-span"><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US;">Κείµενο Έλενα Πετρή </span></span><span class="apple-style-span"><span style="color: #333333; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US;">πηγή: <a href="http://monuments-of-aegina.blogspot.gr/2009/11/n.html"><span style="font-family: Calibri; font-size: small;">http://monuments-of-aegina.blogspot.gr/2009/11/n.html</span></a>)</span></span>Historyhttp://www.blogger.com/profile/12718414756256106743noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6930516211303878908.post-69499843307319907212012-08-18T10:06:00.000+03:002012-08-18T10:07:34.832+03:00Οι κλεμμένοι «Αιγινήτες» στο Μόναχο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZaBKhu28pP4TfImUMd3sdcS9FTkIBw-0H6BIFab1uu2Dy1D3l2CmP26oVE9n9qoqsrjmnukG-LvuczAVMkGtdgAxCaaIEmONL69BO1NU9U-usYsOXU-tCr-FveVCoOh43RoM5KjQ6GgU/s1600/afaia19.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" mda="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZaBKhu28pP4TfImUMd3sdcS9FTkIBw-0H6BIFab1uu2Dy1D3l2CmP26oVE9n9qoqsrjmnukG-LvuczAVMkGtdgAxCaaIEmONL69BO1NU9U-usYsOXU-tCr-FveVCoOh43RoM5KjQ6GgU/s320/afaia19.jpg" width="312" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Helvetica','sans-serif'; font-size: 10pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: 'Times New Roman'; mso-fareast-language: EL;">Εγχρωμη αναπαράσταση γλυπτών </span><br />
<span style="font-family: 'Helvetica','sans-serif'; font-size: 10pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: 'Times New Roman'; mso-fareast-language: EL;">του δυτικού αετώματος του ναού της </span><br />
<span style="font-family: 'Helvetica','sans-serif'; font-size: 10pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: 'Times New Roman'; mso-fareast-language: EL;">Αθηνάς Αφαίας στην Αίγινα</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 15.75pt; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">«Τη δεύτερη ημέρα,ένας από τους εργάτες</span></i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"> </span><i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">που έσκαβε στο εσωτερικό κλίτος συνάντησε ένα κομμάτι μάρμαρο</span></i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"> </span><i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">της Πάρου, το οποίο τράβηξε</span></i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"> </span><i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">την προσοχή του, γιατί όλο το κτίσμα ήταν από πέτρα. Αποδείχθηκε</span></i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"> </span><i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">ότι επρόκειτο για το κεφάλι ενός πολεμιστή με περικεφαλαία, καθ΄όλα τέλειο.Κειτόταν με το πρόσωπο</span></i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"> </span><i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">προς τα επάνωκαι,καθώς τα χαρακτηριστικά αποκαλύπτονταν βαθμιαία,δεν μπορείτε να φανταστείτε</span></i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"> </span><i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">τον βαθμό της έκστασης και της συγκίνησης που νιώθαμε. Ενα τελείως νέο κίνητρο έδινε συγκεκριμένη</span></i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"> </span><i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">τροπή στη δουλειά μας.Δεν άργησε</span></i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"> </span><i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">να ξεφυτρώσει και άλλο κεφάλι,ύστερα ένα πόδι και τελικώς ανακαλύψαμε κάτω από τα γκρεμισμένα τμήματα του ναού όχι λιγότερα από 16 αγάλματα και 13 κεφάλια, χέρια, πόδια κ.λπ.». </span></i><i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"><br /></span></i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 15.75pt; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;">Ηταν Απρίλιος του 1811 όταν συνέβαιναν αυτά που περιγράφει ο βρετανός αρχιτέκτονας Τσαρλς Ρόμπερτ Κόκερελ στον ναό της Αφαίας στην Αίγινα. Μαζί με τον βαρόνο Χάλερ του Χάλερσταϊν, επίσης αρχιτέκτονα και αρχαιολόγο στην υπηρεσία του βασιλιά της Βαυαρίας, έναν ακόμη βρετανό αρχιτέκτονα, τον Τζον Φόστερ, και τον ζωγράφο Γιάκομπ Λινκ είχαν ξεκινήσει από την Αθήνα για την Αίγινα προκειμένου να μελετήσουν τον ναό του Πανελληνίου Διός, όπως θεωρούσαν τότε το ιερό της Αφαίας. </span><br />
<span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"><a name='more'></a><br /><br />Εραστές του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και της κλασικής τέχνης αλλά και ανενδοίαστοι αρχαιοθήρες- όπως και πολλοί ακόμη, εκείνη την εποχή- θα άλλαζαν αμέσως σχέδια, μόλις τα γλυπτά των αετωμάτων του ναού θα έρχονταν στο φως. Θα τα έβγαζαν με σπουδή από το χώμα, θα τα φυγάδευαν, θα τα διεκδικούσαν ο καθένας για λογαριασμό της χώρας του και τέλος θα τα πουλούσαν σε δημοπρασία, για να καταλήξουν στο Μόναχο. Από την άλλη πλευρά, η είδηση της αποκάλυψης των γλυπτών, που είχε διαδοθεί γρήγορα σε όλη την Ευρώπη, έκανε ακόμη και τον Γκαίτε να σχολιάσει το εκπληκτικό εύρημα. <br /><br />Εφέτος, 200 χρόνια ύστερα από εκείνη την άνοιξη, η Γλυπτοθήκη του Μονάχου στην οποία βρίσκονται τα περίφημα αρχαϊκά αγάλματα αποφάσισε την παρουσίασή τους. Αυτή τη φορά δίπλα στους «Αιγινήτες», όπως αποκαλούνται πλέον τα γλυπτά, θα εκτεθούν και εκμαγεία τους, συμπληρωμένα όμως όπου το πρωτότυπο έχει χαθεί, σε μια μεγάλη έκθεση που θα εγκαινιαστεί στις 13 Απριλίου. Η επέτειος της αποκάλυψής τους εορ τάζεται πανηγυρικά. Το θρίλερ που εκτυλίχθηκε το 1811 στην Αίγινα, στη συνέχεια στην Αθήνα, στη Μάλτα και στη Ζάκυνθο, είναι παρελθόν. </span><b><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Προσθήκες και ερμηνείες </span></b><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"><br />Η εφετινή έκθεση με τίτλο «Μάχες για την Τροία. Διακόσια χρόνια Αιγινήτες στο Μόναχο» είναι η τρίτη των γλυπτών της Αφαίας Αθηνάς στη Γλυπτοθήκη του Μονάχου, όπου παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά το 1830, όχι μόνα τους αλλά με προσθήκες. Τ α ακρωτηριασμένα αγάλματα έχουν συμπληρωθεί με μάρμαρο Καράρας από έναν μεγάλο δανό γλύπτη της εποχής, τον Μπέρτελ Τόρβαλντσεν. Επί έναν και πλέον αιώνα, ως τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οπότε η Γλυπτοθήκη έκλεισε, παρέμειναν έτσι. Το 1963, όταν άνοιξε εκ νέου, οι προσθήκες είχαν αφαιρεθεί. <br /><br />Οπως είπε στο «Βήμα» ο αρχαιολόγος κ. Ρέιμοντ Βούντσε, ο οποίος έχει εργαστεί στην Αίγινα- </span><i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">«ονομάζομαι</span></i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"> </span><i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">και Νεκτάριος» </span></i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;">ανέφερε χαρακτηριστικά- η έκθεση βασίζεται στις διαφορετικές αντιλήψεις παρουσίασης των αρχαιοτήτων από τον 19ο στον 20ό αιώνα. <br /><br />Η αποσπασματική διατήρησή τους άλλωστε δεν στάθηκε εμπόδιο για την ερμηνεία των αγαλμάτων και μάλιστα από την πρώτη στιγμή της ανεύρεσής τους. Οι «ανασκαφείς» είχαν διακρίνει αμέσως ότι τα θέματα των δύο πολυπρόσωπων αετωμάτων του ναού ήταν οι εκστρατείες εναντίον της Τροίας κατά τις οποίες διέπρεψαν οι μυθικοί ήρωες της Αίγινας. <br /><br />Στο ανατολικό, όπου η τέχνη παραπέμπει στις αρχές του 5ου αιώνα π.Χ., απεικονιζόταν η παλαιότερη εκστρατεία στην οποία ο Ηρακλής είχε αντιμέτωπο τον βασιλιά της Τροίας Λαομέδοντα, ενώ σε αυτήν είχε πάρει μέρος και ο Τελαμώνας, που ήταν γιος του Αιακού. Στο δυτικό αέτωμα εξάλλου, το οποίο απηχεί την αισθητική του 6ου αιώνα π.Χ., υπήρχε αναπαράσταση της δεύτερης εκστρατείας με αρχηγό τον Αγαμέμνονα και με τρεις απογόνους του Αιακού: τον Αίαντα, τον Τεύκρο και τον Αχιλλέα. Στο κέντρο και των δύο αετωμάτων εξάλλου στεκόταν η θεά Αθηνά. <br />Χώρος λατρείας ήδη από τη Μυκηναϊκή Εποχή ήταν η κορυφή του πευκόφυτου λόφου στο βορειοανατολικό τμήμα της Αίγινας, όπου αρχικά υπήρχε ιερό αφιερωμένο στη θεότητα Αφαία. Ο πρώτος ναός, ο οποίος χτίστηκε περί το 570-560 π.Χ., καταστράφηκε από πυρκαγιά το 510 π.Χ. και στη θέση του οι Αιγινήτες έχτισαν νέο (500-490 π.Χ.), επίσης δωρικό και από πωρόλιθο. <br /><br />Να σημειωθεί πάντως ότι οι Γερμανοί «επανήλθαν» στην Αίγινα το 1901, επισήμως αυτή τη φορά, με τον μεγάλο αρχαιολόγο Αντολφ Φούρτβεγκλερ, ο οποίος βρήκε ακόμη δύο κεφάλια από το ανατολικό αέτωμα, καθώς και πέντε κεφάλια από γλυπτά που βρίσκονταν στον βωμό του ναού (σήμερα βρίσκονται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο). Στις ανασκαφές, τέλος, της περιόδου 1966-1978 εντοπίστηκαν από τον Ντίτερ Ολι μόνο θραύσματα των γλυπτών. Πιθανό τητα άλλων ευρημάτων δεν υπάρχει πλέον και, ως φαίνεται, κανένας άλλος θεός ή ήρωας δεν πρόκειται να έρθει στο φως στην Αφαία. <br /><b><br /></b></span><b><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ηρωες και δημοπρασία</span></b><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"> <br />Σε βάθος </span><i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">«όχι μεγαλύτερο από τρία πόδια από την επιφάνεια του εδάφους» </span></i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;">βρέθηκαν τα γλυπτά, όπως γράφει σε επιστολή του προς τον πατέρα του ο Τσαρλς Ρόμπερτ Κόκερελ, κεντρικό πρόσωπο της ομάδας των «αρχαιοφίλων» που λεηλάτησαν τον ναό της Αφαίας- αλλά και του Απόλλωνα στις Βάσσες, λίγο αργότερα. </span><i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">«Το εύρημά μας προκάλεσε την προσοχή</span></i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"> </span><i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">των χωρικών,οι οποίοι μας έστειλαν σήμερα μερικούς από τους προκρίτους τους. Εμείς όμως είχαμε καλέσει εγκαίρως μια βάρκα στο πλησιέστερο σημείο</span></i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"> </span><i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">με την οποία αποστείλαμε τα ως τώρα ευρεθέντα κομμάτια στην Αθήνα» </span></i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;">γράφει αλλού. <br /><br />Ο ιστορικός Γιώργος Τόλιας, συγγραφέας του βιβλίου </span><i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ο πυρετός</span></i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"> </span><i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">των μαρμάρων, </span></i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;">όπου εξιστορεί την κορυφαία φάση της λεηλασίας των ελληνικών μνημείων λίγο προτού ξεσπάσει η Επανάσταση, λέει ότι </span><i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">«η ειλικρίνεια</span></i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"> </span><i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">αυτών των ανθρώπων, αν και αγγίζει τα όρια της αλαζονείας,</span></i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"> </span><i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">είναι αφοπλιστική, γιατί κανείς τους δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να συγκαλύψει ορισμένα</span></i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"> </span><i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">γεγονότα ή να δικαιολογηθεί για τις πράξεις του. Αντίθετα, ομολογούν όλες τις μεθοδεύσεις τους, τις δωροδοκίες των τούρκων</span></i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"> </span><i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">επισήμων, τις κρυφές φυγαδεύσεις</span></i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"> </span><i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">των αρχαιοτήτων, τους οικονομικούς διακανονισμούς,</span></i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"> </span><i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">τις καταστροφές για τις οποίες ήταν αμέσως ή εμμέσως υπεύθυνοι». </span></i><i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"><br /></span></i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"><br />Ετσι και στην περίπτωση αυτή, και μετά την αρχική απάτη, η ομάδα έλαβε ελευθέρας για τις ανασκαφές στην Αφαία αντί 800 πιάστρων (περίπου 40 στερλίνες). Η επιστροφή στην Αθήνα έγινε στις 3 Μαΐου και εκεί μαζί με τις προσπάθειες συγκόλλησης των γλυπτών διαφάνηκαν και οι πρώτες διαφωνίες. <br /><br />Οι Βρετανοί ήθελαν να καταλήξουν τα ευρήματα στο Βρετανικό Μουσείο και οι Γερμανοί στη Γερμανία. Επιπλέον τα αρχαία κινδύνευαν, αφού η πολιτική αστάθεια των ημερών δεν εξασφάλιζε ιδιοκτησιακά δικαιώματα. Και εκεί που ο κίνδυνος διάσπασης της συλλογής ήταν ορατός, οι τέσσερις αποφάσισαν την ίδρυση μιας εταιρείας που θα διέθετε τα αρχαία σε ανοιχτή δημοπρασία. </span><b><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Η φυγάδευση</span></b><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"><br />Νέα περιπέτεια για τα μάρμαρα ξεκίνησε καθώς φορτώθηκαν σε άλογα και μουλάρια για να φυγαδευθούν νύχτα από τη χώρα, για τον φόβο των Τούρκων. <br /><br />Αρχικά μεταφέρθηκαν συσκευασμένα σε καλάθια στο Πόρτο Γερμενό- υπάρχει μάλιστα και ένα σκίτσο του Χάλερ που δείχνει την πομπή συνοδευόμενη από ένοπλους ιππείς- και από εκεί με πλοίο στη Ζάκυνθο, όπου θα γινόταν η δημοπρασία την 1η Νοεμβρίου 1812, σύμφωνα με την αναγγελία που δημοσιεύθηκε σε αγγλικές και άλλες εφημερίδες. Τιμή πώλησης 70.000 φιορίνια. Ούτε εκεί όμως αισθάνθηκαν ασφάλεια οι συνιδιοκτήτες για τη συλλογή, δεδομένης της πιθανότητας μιας γαλλικής επιδρομής. <br /><br />Ετσι, τα αγάλματα πήραν τον δρόμο για τη Μάλτα. Αλλά η δημοπρασία έγινε όντως στη Ζάκυνθο, με τον απεσταλμένο του διαδόχου της Βαυαρίας Λουδοβίκου, Οτο Βάγκνερ, να πλειοδοτεί αλλά και να λέει ότι αναγκάστηκε να αγοράσει «γουρούνι στο σακί». Την ίδια ώρα που ο πράκτορας του Βρετανικού Μουσείου από τη Μάλτα, όπου είχε μεταβεί, θα διαμαρτυρόταν για τη μεθόδευση που τον άφησε έξω από το παιχνίδι. Γι΄ αυτό άλλωστε η βρετανική κυβέρνηση θα αρνιόταν επί δύο χρόνια να επιτρέψει την έκδοση των γλυπτών από τη Μάλτα. Και οι Ελληνες; Ο «Λόγιος Ερμής» δημοσιεύει τα εξής: </span><i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">«Τα αγάλματα ταύτα μετακομισθέντα</span></i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"> </span><i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">εις Ζάκυνθον πωλούνται εκεί διά δέκα χιλιάδας φλωρίων. Μακάριοι και τρισμακάριοι οι Ζακύνθιοι, αν έδιδαν αυτήν την ποσότητα και ηγόραζαν αυτά, και να στολίσωσι δι΄ αυτών την πόλη των, ίνα μη άλλως απομακρυνθέντα</span></i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"> </span><i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">στερηθεί η Ελλάς των τοιούτων αξιολόγων λειψάνων</span></i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"> </span><i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">της αρχαιότητος». </span></i><i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"><br /></span></i><span style="font-family: 'Georgia','serif'; font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;">Αν υπάρχει μία μεγάλη απόδειξη για τη χρωματική διακόσμηση των αρχαίων γλυπτών και των αρχιτεκτονικών στοιχείων των οικοδομημάτων,αυτή προέρχεται από τον ναό της Αφαίας στην Αίγινα. Σε μερικά μέρη του θριγκού,στα γλυπτά των αετωμάτων και στα ακρωτήρια της στέγης,τα οποία ήταν από παριανό μάρμαρο,το χρώμα διασώζεται ως σήμερα παρέχοντας σπουδαίες πληροφορίες για τη μορφή που είχαν τα μνημεία στην Αρχαιότητα.Κόκκινο για την απόδοση των λοφίων και των κρανών που φορούν οι πολεμιστές των αετωμάτων, κόκκινο και για το αίμα που ρέει από τις πληγές, γαλάζιο στα κράνη και στο τύμπανο του αετώματος πίσω από τις μορφές. Και επιπλέον, διακόσμηση όλων των επιφανειών με σχέδια που αποδίδουν τις ενδυμασίες των πολεμιστών και άλλα χαρακτηριστικά. <br /><br />Από το 1982 ασχολείται το Πανεπιστήμιο του Μονάχου με την έρευνα για τον επιχρωματισμό των αρχαίων γλυπτών αναπτύσσοντας νέες μεθόδους ανίχνευσης του χρώματος οι οποίες είχαν εντυπωσιακά αποτελέσματα. <br />Το 2007 μάλιστα αυτοί οι «πολύχρωμοι θεοί», εκμαγεία αρχαίων αγαλμάτων,μεταξύ των οποίων και οι «Αιγινήτες» της Αφαίας,παρουσιάστηκαν στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο από τη Γλυπτοθήκη του Μονάχου. <br /><br /><strong>(πηγή: </strong><span lang="EN-US" style="font-family: 'Helvetica','sans-serif'; font-size: 10pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;"><a href="http://www.tovima.gr/culture/archaeology/article/?aid=390664"><span style="color: purple;">http://www.tovima.gr/culture/archaeology/article/?aid=390664</span></a> 20-3-2011)</span></span>
</div>
</div>
Historyhttp://www.blogger.com/profile/12718414756256106743noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6930516211303878908.post-47786863869003161962012-08-17T20:09:00.002+03:002012-08-17T21:54:05.499+03:00Μυκήνες και Κρήτη ασκούσαν στο νησί συγκεκριμένη πολιτική διευρυμένου ιμπεριαλιστικού χαρακτήρα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiy-i_i4wi3foORywpFf7vQSk8ed1kF-ZB4OiJ04f4assClKuPYx7wPzFy1YFTwhyb2w0lb-vMzxkK1EqoPXuGw9IfYE081k5OFVXVWScUX9A8VZk-yATI_N0KQ9US1SMHEkdiVpNP278I/s1600/FOTOMNHMEIA31.bmp" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" mda="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiy-i_i4wi3foORywpFf7vQSk8ed1kF-ZB4OiJ04f4assClKuPYx7wPzFy1YFTwhyb2w0lb-vMzxkK1EqoPXuGw9IfYE081k5OFVXVWScUX9A8VZk-yATI_N0KQ9US1SMHEkdiVpNP278I/s1600/FOTOMNHMEIA31.bmp" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt; letter-spacing: -0.25pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">Γεφυρόστομη</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt; letter-spacing: -0.25pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt; letter-spacing: -0.25pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">πρόχους</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt; letter-spacing: -0.25pt;">, </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt; letter-spacing: -0.25pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">η</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt; letter-spacing: -0.25pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt; letter-spacing: -0.25pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">οποία</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt; letter-spacing: -0.25pt;"> </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt; letter-spacing: -0.25pt;"></span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt; letter-spacing: -0.25pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">χρονολογείται</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt; letter-spacing: -0.25pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt; letter-spacing: -0.25pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">γύρω</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt; letter-spacing: -0.25pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt; letter-spacing: -0.25pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">στο</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt; letter-spacing: -0.25pt;"> 1450 </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt; letter-spacing: -0.25pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">π</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt; letter-spacing: -0.25pt;">.</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt; letter-spacing: -0.25pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">Χ</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt; letter-spacing: -0.25pt;">. </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt; letter-spacing: -0.25pt;">(</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt; letter-spacing: -0.25pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">πρώιμος </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt; letter-spacing: -0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">ανακτορικός</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt; letter-spacing: -0.2pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt; letter-spacing: -0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">ρυθμός</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt; letter-spacing: -0.2pt;">).</span></i></b><b><i><span lang="EN-US" style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 9pt; letter-spacing: -0.2pt; mso-ansi-language: EN-US;"><o:p></o:p></span></i></b></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Η ΑΙΓΙΝΑ το 17ο και 16ο αι. π.Χ., εποχή της μινωικής θαλασσοκρατιας στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο, διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη διακίνηση των αγαθών ανάμεσα στα παράλια της Μ. Ασίας, την Αίγυπτο, τις Kυκλάδες, την Hπειρωτική Eλλάδα και την Πελοπόννησο, προετοιμάζοντας έτσι το δυναμικό της ρόλο στην επερχόμενη πολιτιστική μεταβολή. Η πλεονεκτική γεωγραφική της θέση στα προστατευμένα και προσιτά νερά του κόλπου που ενώνει την Αττική με την Αργολίδα, προσήλκυσε από πολύ νωρίς επιδέξιους ναυτικούς και δραστήριους εμπόρους.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Η εγκατάσταση και ανάπτυξη από τη νεολιθική περίοδο μιας κοινωνίας ανθρώπων που γνωρίζουν καλά τη θάλασσα και τους νόμους της συνδιαλλαγής ήταν η βάση στην οποία θεμελιώθηκαν οι δραστηριότητες για την ανάπτυξη του εμπορίου. Αυτός Ίσως είναι και ο λόγος που η Αίγινα δεν πλήττεται από τις ανακατατάξεις που συμβαίνουν στο χώρο του Αιγαίου από το τέλος της ΠΕ <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">II</span><span lang="EN-US"> </span>ώς τη ΜΕ II-III, εποχή ανόδου και πτώσης της μινωικής κυριαρχίας.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Τα κρητικά και «συμμαχικά» πλοία την περίοδο αυτή διατρέχουν όλη τη Μεσόγειο πλέοντος κυρίως κοντά στα παράλια για ασφάλεια και ανεφοδιασμό, ενώ παράλληλα δημιουργούν σχέσεις φιλίας που ισχυροποιούνται με οικογενειακούς δεσμούς για εμπορικούς και διπλωματικούς λόγους. Oι Αιγινήτες ανταποκρίνονται με ευελιξία στις απαιτήσεις των καιρών. Τους δεσμούς επικοινωνίας με την Κρήτη φανερώνει η εισηγμένη κεραμεική με τη φημισμένη τεχνοτροπία, γνωστή ως καμαραϊκός ρυθμός. Η ανάπτυξη σχέσεων σταθερότητας και ευημερίας των κατοίκων του μικρού νησιού, που όχι μόνο μιμούνται αλλά και αναπαράγουν τα κρητικά διακοσμητικά θέματα, φανερώνει ότι έχουν αφομοιώσει και συμπλέουν με τις αρχές του κρητικού πολιτισμού.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<a name='more'></a><br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<strong><u><span style="font-size: large;">Ναυτικός «σταθμός»</span></u></strong></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Η κατάσταση αυτή είναι καλά εδραιωμένη χάριν των οικονομικών συμφερόντων και φαίνεται ότι δεν αλλάζει για την Αίγινα, καθώς η ναυτική κυριαρχία στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο μετατοπίζεται από τους Κρήτες στους Μυκηναίους. Αντίθετα διακρίνουμε τώρα μια νέα άνθηση της Αίγινας αφού έστω και για λίγο είναι ο «σταθμός» εκτός των χωρικής επικράτειας της Αργολίδας που διακινεί με ευχέρεια όχι μόνο τα αγαθά αλλά και τις τάσεις, τα ήθη και τις ιδέες που κυκλοφορούν και είναι στο προσκήνιο στο χώρο της Μεσογείου.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Ετσι,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>λοιπόν,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>την<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>περίοδο<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>της προετοιμασίας και της μεγάλης ακμής των Μυκηνών τον 16ο αιώνα π.χ. (ΥΕ I) ακμάζει και η Αίγινα. Η Κολώνα που πάνω από 1.500 χρόνια συνεχώς ανοικοδομείται και μεγαλώνει αποτελεί πάντα το αστικό και εμπορικό κέντρο. Η πόλις IX και Χ επεκτείνεται προς Ανατολάς και συμπεριλαμβάνει στα τείχη της τα προάστια. Τα νεκροταφεία της εποχής έχουν εντοπιστεί στο λόφο των Ανεμόμυλων και προσέφεραν πλούσια κτερίσματα μιας ευκατάστατης κοινωνίας. Η κεραμεική, από τους πιο εύγλωττους μάρτυρες, καταδεικνύει ανεπτυγμένη επιδεξιότητα και φαντασία στη σύνθεση κοινότυπων διακοσμητικών μοτίβων.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Η πλούσια και πολύχρωμη φυσιοκρατική και πολλές φορές εξεζητημένη μινωική διάθεση στα χέρια των επιδέξιων Αιγινητών καλλιτεχνών γίνεται εργαλείο για να διευρύνει τη συγκρατημένη και διακριτική μυκηναϊκή φυσιοκρατία με έργα που φανερώνουν την ύπαρξη τοπικών εργαστηρίων.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">O</span>ι Αιγινήτες ταξιδεύουν σε όλη τη Μεσόγειο. Από τα παράλια της Συρίας, της Φοινίκης και της Αιγύπτου ώς τη Σικελία και ίσως την <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">I</span>σπανία. Η γνωριμία τους και οι σχέσεις τους με διαφορετικές ή συγγενικές πολιτισμικές ενότητες αφομοιώνονται με ευκολία και οι επιδράσεις αναγνωρίζονται κατ' αρχήν στην κεραμεική και αργότερα στην αρχιτεκτονική.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Στην Αίγινα τον 15ο αι. π.Χ., περίοδο σχηματισμού των μεγάλων μυκηναϊκών κέντρων, πλην της Κολώνας, που συνεχίζει να ακμάζει χωρίς όμως να επεκτείνεται προσαρμοσμένη στα νέα δεδομένα, δεν έχουν ώς τώρα διακριθεί πληροφορίες για άλλα κέντρα στο νησί. Αυτό δεν σημαίνει πως οι άνθρωποι δεν κατοικούν και σ' άλλα μέρη όπως τουλάχιστον μας πληροφορούν τα διάσπαρτα κεραμεικά θραύσματα από διάφορες περιοχές. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">O</span>ι Μυκήνες όπως και η Κρήτη ασκούν συγκεκριμένη πολιτική διευρυμένου όμως ιμπεριαλιστικού χαρακτήρα.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<strong><u><span style="font-size: large;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Mυκηναϊκές θέσεις</span></u></strong></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<br /></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidBTzlloYqtE2qee_aprsVek5WzMzIRY2u-ZaIJ8xIYdNA4wQxrCxpf_lHAjz3KdahRCA_8C1OUAJoTX0ka6oJe09_3LthWhfkRslTdtsO_LIo2exvEdRPm2d1JfaLtANSsxN6CqXsJ2I/s1600/FOTOMNHMEIA32.bmp" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" mda="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidBTzlloYqtE2qee_aprsVek5WzMzIRY2u-ZaIJ8xIYdNA4wQxrCxpf_lHAjz3KdahRCA_8C1OUAJoTX0ka6oJe09_3LthWhfkRslTdtsO_LIo2exvEdRPm2d1JfaLtANSsxN6CqXsJ2I/s320/FOTOMNHMEIA32.bmp" width="265" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">Τμήμα</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">πρόχου</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">με</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">απεικόνιση</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">πέρδικας</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt;">. </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt;"></span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">Χρονολογείται</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">γύρω</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">στο</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt;"> 1300 </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">π</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt;">.</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">Χ</span></i></b><b><i><span lang="EN-US" style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';"><o:p></o:p></span></i></b></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Από το 1400 π.Χ. εκτός από τις γνωστές μυκηναϊκές ακροπόλεις με τα ανάκτορα των ηγεμόνων ακμάζουν οικισμοί - πόλεις - σταθμοί - εμπορεία και διάσπαρτες ολιγομελείς εγκαταστάσεις στην ύπαιθρο οικογενειακού χαρακτήρα, που δραστηριοποιούν την ενδοχώρα, αναπτύσσουν και συντηρούν τη γεωργία, την κτηνοτροφία αλλά και τη βιοτεχνία.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Αυτός είναι και ο λόγος που βλέπουμε μια ραγδαία εμφάνιση μυκηναϊκών θέσεων υψηλού βιοτικού επιπέδου σ' όλο τον ελλαδικό χώρο αλλά και στην Aίγινα.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Δημιουργείται έτσι ένα ασφαλές δίκτυο αλληλοϋποστήριξης με συντονισμένη εμπορική δραστηριότητα που ενώνει τον ελληνικό κόσμο στο πλαίσιο της «Μυκηναϊκής κοινής».</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Η Αίγινα εντάσσεται και αυτή στο ρεύμα της ομοιογένειας που εξαπλώνεται ραγδαία. Το εμπόριο και η ναυτιλία περνούν στα χέρια έμπειρων αξιωματούχων, ενώ ευημερούν αγροτικές εγκαταστάσεις σε μικρούς οχυρωμένους οικισμούς κρυμμένους στις δασωμένες και δυσπρόσιτες απόκρημνες πλαγιές του νησιού. Την περίοδο αυτή μεταξύ του 1400 - 1200 π.Χ. (ΥΕ <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">III</span> Α-Β) στην Αίγινα εμφανίζονται οι θαλαμοειδείς τάφοι στο λόφο των Ανεμόμυλων, καθώς η Κολώνα συνεχίζει να κατοικείται αδιάληπτα. Παράλληλα έχουν έρθει στο φως τάφοι και ευρήματα που συνθέτουν ένα τόξο οικιστικής ανάπτυξης στην ανατολική πλευρά του νησιού.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Στην Αφαία, τα μυκηναϊκά ειδώλια που παριστούν την ανώνυμη προϊστορική θέα της φύσης με το βρέφος στην αγκαλιά της εκτός του ότι μαρτυρούν την αρχή και τον χαρακτήρα της λατρείας, φανερώνουν και την ύπαρξη μυκηναϊκής εγκατάστασης.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
θέσεις όπως η Βαγία, ο Κάβος, ο Κύλινδρος, οι Αλωνες και η Πέρδικα παρέχουν πληροφορίες για την περίοδο αυτή στο νησί.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Στο όρος όπου από τα γεωμετρικά χρόνια είναι γνωστή η λατρεία του Διός Ελλανίου, υπάρχει την περίοδο αυτή ψηλά στην κορυφή μυκηναϊκή οχυρωμένη εγκατάσταση.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<strong><u><span style="font-size: large;">Iερά της Αφαίας και του Ελλανίου Διός</span></u></strong></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYaYADl_FxG7dAmjbnSIlbmZb3dWeK8gq3mpnXjE4Eb-hnrXgtYJSAQn6FoeD8YuLFsZmoTC4jRMIgwNvNCf-a9esgALNCHUAQqzi_T9eHK4Wc2dvUkm3GrTDeCeAdTY2We3wyMzRddtk/s1600/FOTOMNHMEIA33.bmp" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="150" mda="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYaYADl_FxG7dAmjbnSIlbmZb3dWeK8gq3mpnXjE4Eb-hnrXgtYJSAQn6FoeD8YuLFsZmoTC4jRMIgwNvNCf-a9esgALNCHUAQqzi_T9eHK4Wc2dvUkm3GrTDeCeAdTY2We3wyMzRddtk/s320/FOTOMNHMEIA33.bmp" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">Μυκηναϊκά</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">ειδώλια</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">που</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">παριστάνουν</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">τη</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">μεγάλη</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt;"> </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt;"></span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">θεά</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">της</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">φύσεως</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt;"> - </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">μητέρας</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt;">. </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">Χρονολογούνται</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">γύρω</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt;"> </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">στα</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt;"> </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt;">1300 -1200 </span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">π</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt;">.</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt; mso-bidi-font-family: 'Times New Roman';">Χ</span></i></b><b><i><span style="color: black; font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 8pt; letter-spacing: 0.2pt;">.</span></i></b><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><o:p></o:p></span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Ανάμεσα στα δυο μεγάλα ιερά της Αίγινας απέναντι απ' την Αττική που έγιναν διάσημα στα αρχαϊκά και κλασικά χρόνια -της Αφαίας και του Ελλανίου Διός- η Αρχαιολογική Υπηρεσία είχε την τύχη να ερευνήσει ένα νέο άγνωστο ως τώρα μυκηναϊκό οικισμό. Η φιλόπονη σκαπάνη του Αλκιβιάδη Λαζάρου, ενός ρητινοσυλλέκτη των πευκώνων στις ανατολικές πλαγιές του νησιού στη θέση Λα-ζάρηδες έφερε στο φως τυχαία ένα μυκηναϊκό κτιστό θαλαμωτό τάφο και τα αρχαία που παρέδωσε άνοιξαν το δρόμο για μια πρώτη μικρή σωστική ανασκαφική έρευνα. Αποκαλύφθηκαν τρεις τάφοι από τους οποίους ο ένας είχε διαταραχθεί από τον αγρότη και οι άλλοι δύο είχαν συληθεί στην αρχαιότητα. Επίσης εντοπίστηκαν λείψανα οικισμού και αποκαλύφθηκε τμήμα κτιρίου.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Oι τάφοι είναι υπόγειοι με κτιστό θάλαμο ορθογώνιου σχήματος στον οποίο οδηγεί επίσης κτιστός δρόμος. Καλύπτονται με οριζόντιες πλάκες οι οποίες πατούν πάνω στα όρθια τοιχώματα των πλευρών του θαλάμου που συγκλίνουν ελαφρά. Η κατασκευή των τάφων φανερώνει μια συγγένεια με την Κρήτη, όπου ανάλογοι τάφοι είναι γνωστοί από τον 16ο ώς τον 13ο αι. π.Χ. και ακόμη ώς την πρωτογεωμετρική περίοδο. Τέτοιοι τάφοι είναι επίσης γνωστοί και στην πρωτοκυκλαδική εποχή στη Σύρο.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Τα πλούσια ευρήματα που μας χάρισαν είναι εξαιρετικά καλής ποιότητας και φανερώνουν στενή σχέση με την Αργολίδα. Κύλικες, κύπελλα, σκύφοι, αρτόσχημα αλάβαστρα κοσμημένα με τα χαρακτηριστικά μοτίβα του 14ου και 13ου αι. π.Χ. όπως ναυτίλοι, σχηματοποιημένα χταπόδια, παπυροειδή άνθη κ.λπ. ήσαν όλα για να τιμήσουν τους νεκρούς. Μαζί ψήφοι από περιδέραια, χάλκινο εγχειρίδιο και ειδώλιο του τόπου Φ και Ψ.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Σημαντικά είναι τα ειδώλια του τύπου της κουροτρόφου που παριστάνουν τη μεγάλη μητέρα - θεά της φύσης με το παιδί στην αγκαλιά της. Tα μικρά αυτά «λατρευτικά αγαλματίδια» είναι από τους τελευταίους αψευδείς μάρτυρες των παλιών αξιών που τιμούν και λατρεύουν στο πρόσωπο της γυναίκας τη μητέρα που ξέρει να φροντίζει, να μεγαλώνει και να προστατεύει με αγάπη ότι στηρίζει τη συνέχεια της ζωής, ουσιαστικές ιδιότητες, οι οποίες επικαλύφθηκαν και αφανίστηκαν από τα «Oλύμπια» πρότυπα που αναγνωρίζουν στη γυναίκα τα χαρακτηριστικά μιας φιλόμαχης αρρενωπής, εργατικής και παρθένου θεάς, της Αθηνάς.</div>
(Αρθρο της <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Tης Κλαίρης Ευστρατίου </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Αρχαιολόγου της Β' Εφορείας Αττικής δημοσιευμε΄νο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 7-9-1997)<o:p></o:p></span></div>
Historyhttp://www.blogger.com/profile/12718414756256106743noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6930516211303878908.post-59683824402985219372012-08-17T18:13:00.000+03:002012-08-17T18:15:31.061+03:00Γεωμορφολογία, μυθολογική παράδοση και η πρώτη κατοίκηση κατά τους νεολιθικούς χρόνους<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcmUjy2nu8zdlyhXgZgVnY2yBf36u7PCD0mHc2kdRsiKYvWG6mFudZAle_lzPPu30CBjdGZNf29s9Ila7pbxOoI-5wWRkElR-bVa3mYwWYnWh6156q1GULk7ltr1tSP_dNL2RxwqX6aGM/s1600/foto+mnhmeia21.bmp" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="205" mda="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcmUjy2nu8zdlyhXgZgVnY2yBf36u7PCD0mHc2kdRsiKYvWG6mFudZAle_lzPPu30CBjdGZNf29s9Ila7pbxOoI-5wWRkElR-bVa3mYwWYnWh6156q1GULk7ltr1tSP_dNL2RxwqX6aGM/s320/foto+mnhmeia21.bmp" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: small;">Πήλινο πρόπλασμα - </span><span style="font-size: small;">αναπαράσταση χυτηρίου </span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: small;">χαλκού από την περιοχή </span><span style="font-size: small;">της Κολώνας, 4ος οικισμός</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: small;"> (2300 - 2200 π.Χ. - Μουσείο Αίγινας).</span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Η ΘΕΣΗ της Αίγινας στη μέση του Σαρωνικού Κόλπου, ώστε να είναι ορατή απ' όλες τις πλευρές, αλλά και να ελέγχει τις θαλάσσιες οδούς, σε μια περιοχή κατοικημένη και δραστήρια ήδη από τις πρώτες φάσεις του ανθρωπίνου βίου, είναι εξαιρετικά πλεονεκτική για την καλλιέργεια πολιτιστικών και εμπορικών σχέσεων, αλλά και να δεχθεί και να αναπτύξει στα όρια της πολιτισμό. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">O</span>ι ακτές που την περιβάλλουν και απέχουν περί τα δεκαέξι μίλια η καθεμία είναι από την Ανατολική πλευρά μέχρι ΒΑ η Αττική, από τη Βόρεια έως ΒΔ οι ακτές της Μεγαρίδος και της ΒΑ Κορινθίας, από τη Δυτική μέχρι ΝΔ η Επιδαυρία και η Τροιζηνία.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Προς την πλευρά αυτή ο δρόμος από και προς την Πελοπόννησο συντομεύεται από το Αγκίστρι και τη Μονή. Η αιχμηρή νότια πλευρά του νησιού αγναντεύει το ανοιχτό πέλαγος, από όπου η θαλάσσια οδός προς τον Αργολικό Κόλπο, τις Κυκλάδες, τις δυτικές πελοποννησιακές ακτές, τα <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">K</span>ύθηρα και την <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">K</span>ρήτη.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Η Αίγινα έχει τη μορφή ισοσκελούς τριγώνου. Η έκταση της καλύπτει 82,63 τετραγωνικά χιλιόμετρα, με ανάπτυγμα ακτών 56,5 τ.χμ. Η μορφή της είναι αποτέλεσμα των τελευταίων τεκτονικών διαταραχών του καινοζωικού αιώνος. Από την Αττική χωρίσθηκε από την πλειοκαινική θάλασσα, ενώ οι βαθιές διαρρήξεις της, καθώς και της απέναντι πελοποννησιακής ακτής δημιούργησαν το ηφαίστειο της, καθώς και των Μεθάνων. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">O</span>ι δυο μεγάλες εκρήξεις του ηφαιστείου της Αίγινας, που σημειώθηκαν μέσα στα όρια του πλειόκαινου συνετέλεσαν στη διαμόρφωση των πετρωμάτων και των ακτών της.</div>
<a name='more'></a><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<strong><u><span style="font-size: large;">Καταφύγιο ναυαγών</span></u></strong></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Στην ηφαιστειακή δραστηριότητα της δευτέρας περιόδου οφείλονται οι πλούσιες σε σκουρόχρωμο ανδεσίτη (κεροστιλβικός αυγιτικός υπερσθενικός ανδεσίτης) και σε ηφαιστειακά λατυποπαγή εκτάσεις της νοτιοανατολικής, νότιας και νοτιοδυτικής πλευράς του νησιού. Η βόρεια και βορειοδυτική πλευρά καλύπτονται από παχύτατα στρώματα ψαμμιτομαργαϊκού ασβεστόλιθου, του γνωστού αιγινητικού πωρόλιθου χωρίς ή με απολιθώματα (κογχυλιάτης).</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Τα υψώματα της κεντρικής περιοχής και η νοτιότατη ακτή καλύπτονται από κεροστιλβικό δακιτοειδή της πρώτης ηφαιστειακής περιόδου. Σε ελάχιστα σημεία των ΒΑ περιοχών διακρίνονται τα παλαιότερα στρώματα ασβεστόλιθων με ενστρώ-σεις κερατολίθων, ενώ σε τρία σημεία κοντά στη Σουβάλα είναι ορατοί ασβεστολιθικοί - ψαμμιτικοί σχιστόλιθοι. Στη δυτική πλευρά και στην Αγ. Μαρίνα, στις κοίτες των ρεμάτων απαντώνται αλλουβιακές και διβουλιακές προσχώσεις, ενώ στη βορεινή σειρά λιμναίες υφάλμυρες και θαλάσσιες μάργες. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">O</span>ι πηγές και θερμοπηγές ήταν γνωστές από παμπάλαιους χρόνους. <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">O</span>ι βασικές διαμορφώσεις του εδάφους έχουν πραγματοποιηθεί πριν από την εμφάνιση του ανθρωπίνου γένους.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Παρόλο ότι οι ακτές ήταν απότομες, ιδίως στη βόρεια πλευρά, και περιβάλλονταν από υφάλους και σκοπέλους, το ήπιο κλίμα και η άφθονη πρώτη ύλη για την κατασκευή λίθινων εργαλείων και απλών μορφών κατοικήσεων και η θέση του νησιού επιτρέπει να δεχθούμε ότι από πολύ πρώιμους χρόνους άνθρωποι μπορούσαν να ζήσουν επάνω σ' αυτό. Και τούτο γιατί προσφέρεται σαν καταφύγιο ναυαγών, όταν οι άνεμοι σαρώνουν τα πελάγη αλλά και για προσωρινές και μόνιμες κατοικίες των παλαιολιθικών και νεολιθικών ανθρώπων, που πριν από τριάντα χιλιάδες χρόνια ήταν ήδη εγκατεστημένοι στις ακτές του Αργολικού Κόλπου με πλησιέστερο σημείο επαφής προς την Αίγινα την Επίδαυρο, το σπήλαιο Φράγχθι στην Κοιλάδα της Αργολίδος και στη συνέχεια το σπήλαιο Κεφαλάρι (Λέρνα), τη Ναυπλία, τα Δενδρά της Αργολίδος και περιοχές της <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">I</span>σθμίας.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Μέχρι σήμερα όμως δεν έχουν εντοπισθεί αρχαιολογικά στοιχεία κατοικήσεως στην Αίγινα πριν από τα μέσα της τέταρτης π.Χ. χιλιετίας.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Η μυθολογική παράδοση θεωρεί πρώτη κάτοικο του νησιού, που έφερε το όνομα <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">O</span>ινώνη ή Οινοπία, τη νύμφη Αίγινα, κόρη του Φλειασίου ποταμού Ασωπού. Oταν ο Ζευς, φεύγοντας την οργή του πατέρα της, την εγκατέστησε στην Oινώνη για να φέρει στον κόσμο το γιό του, το νησί ήταν έρημο ή ερημώθηκε ευθύς αμέσως από την οργή της απατημένης Ηρας, που ξέσπασε σ' αυτό. Μετά από αυτό ο πρώτος γηγενής κάτοικος υπήρξε, κατά την παράδοση πάντοτε, ο διογενής Αιακός, που έδωσε και το νέο όνομα (Αίγινα ή Αίγεινα) προς τιμή της μητέρας του στο νησί. Πρώτοι κάτοικοι του οι Μυρμιδόνες, μεταλλαγμένα σε ανθρώπους μυρμήγκια από τον Δία για το χατίρι του γιου του.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
O Αιακός, πατέρας του Πηλέως (απόγονοι Αχιλλεύς, Νεοπτόλεμος), του Τελαμώνος (απόγονοι Αίας, Τεύκρος) και του Φώκου (απόγονοι Πανοπεύς, Κρίσος) φέρεται ως γενάρχης των Θεσσαλών και των Μολοσσών (προγόνων του Μ. Αλεξάνδρου και του Πύρρου) της Ηπείρου, των Θεσσαλών, των Σαλαμινίων και των Φωκαέων. O ίδιος καθιέρωσε την πανελλήνια λατρεία του Διός Ελλανίου στην υψηλότερη κορφή της Αίγινας στο Ορος.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Μετά θάνατον, του ανατέθηκαν καθήκοντα κριτού στον Αδη, μαζί με τους Κρήτες βασιλείς Μίνωα και Ραδάμανθυ. Mε την Kρήτη συνδέεται και ο μυθολογικός του ναού της Αφαίας, όπου κατέφυγε και έγινε άφαντη (Αφα-Αφαία) η διογενής Βρι-τόμαρτις, κυνηγημένη από το Μίνωα και τους ψαράδες, που την εντόπισαν στα δίχτυα τους στη θάλασσα, κοντά στο ναό, που ιδρύθηκε σε ανάμνηση για τη λατρεία της. Οχι όμως μόνο η παράδοση αλλά και τα αρχαιολογικά ευρήματα δείχνουν τις ίδιες σχέσεις και επαφές, όχι μόνο με την Κρήτη, αλλά και με τη Θεσσαλία, τη Φωκίδα, την Αργολίδα, τις Kυκλάδες και την Aττική.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<strong><u><span style="font-size: large;">Δέκα οικισμοί</span></u></strong></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFJUwtGPhIWrL8KASGfxLvqckvultn1PPRah-kcnftukkyMHatw2Xs4Jvb6drFm8aeDut5oVbcA5OD6J0aF8EodMzuZQ28qlyRf1fXePUb-HyQdcirjzaIb35fUhe6p2Ag46nV7QYHJvM/s1600/fotomnhmeia22.bmp" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" mda="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFJUwtGPhIWrL8KASGfxLvqckvultn1PPRah-kcnftukkyMHatw2Xs4Jvb6drFm8aeDut5oVbcA5OD6J0aF8EodMzuZQ28qlyRf1fXePUb-HyQdcirjzaIb35fUhe6p2Ag46nV7QYHJvM/s320/fotomnhmeia22.bmp" width="252" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: small;">Τεράστιος πιθαμψορέας (1700 π.Χ.), </span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: small;">από την εποχή ναυτικής ακμής </span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: small;">της Αίγινας με παράσταση</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: small;"> ποντοπόρων πλοίων με κωπηλάτες </span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: small;">(Μουσείο Αίγινας).</span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Είναι προφανές ότι οι Αιακίδες όπως και οι Ηρακλείδες ήταν από τους σημαντικούς ηγεμόνες των πρωτοελληνικών κατοίκων, που διώχθηκαν λόγω δυναστειακών ερίδων για να επανέλθουν ως Δωριείς στις πατρίδες τους, επαναφέροντας πανάρχαιες λατρείες και συνήθειες.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Oπως αναφέρθηκε, ευρήματα από τις πρώτες μόνιμες εγκαταστάσεις στο νησί ανήκουν στους ώριμους νεολιθικούς χρόνους και προέρχονται από πολλές περιοχές της Αίγινας. Ανάμεσα τους ξεχωρίζουν δύο θαυμάσια στεατοπηγικά ειδώλια, το ένα από τη Βαγία, κοντά στο Μεσαγρό, και το άλλο από τις Αλωνες από τη θέση Βλυχάδα.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Ευρήματα από αυτή την εποχή, αλλά και από την πρώιμη και μέση εποχή του χαλκού έχουν σημειωθεί σε πάμπολες θέσεις της Αίγινας. Η πραγματική όμως εξέλιξη της τεχνολογίας των πολιτιστικών επαφών των κατοίκων της εμπορικής δραστηριότητας και των εθίμων φαίνεται διαχρονικά από την εξέταση των επαλλήλων διαδοχικών κατοικήσεων του λόφου της «κολώνας», κάτω από τα θεμέλια των Iερών των ιστορικών χρόνων.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Από τους δέκα οικισμούς που έ χουν ανασκαφεί, ένας (ο πρώτος) ανήκει στους ύστερους νεολιθικούς χρόνους, πέντε (δεύτερος μέχρι έκτο 2500-2000 π.Χ.) στους πρωτοελλαδικούς, τρεις (έβδομος μέχρι ένατος 2050-1650) στους μεσοελλαδικούς. Στα χίλια χρόνια που μεσολάβησαν μετά τη χρήση των μετάλλων μέχρι και τους μυκηναϊκούς οι Αιγινήτες κάτοικοι της «κολώνας» δεν εγκαταλείψαν το χώρο τους και εξακολούθησαν να κτίζουν τα στενόμακρα σπίτια τους, που μερικά από αυτά ήσαν μνημειώδη όπως το σπίτι των πιθαριών, το σπίτι του βαφέως, γεμάτο με επεξεργασμένες πορφύρες, όπως σύγχρονοι παραθαλάσσιοι χώροι στη Ναυπλία και το λεγόμενο «Ασπρο Σπίτι», αντάξιο της Oικίας των Κεράμων της Λέρνας.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<strong><u><span style="font-size: large;">Εξελιγμένος πολιτισμός<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><o:p></o:p></span></span></u></strong></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<br /></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjF36ONW6Smk99hjGPah8UKYJFESquc5eY_YpMlSVJdEU6sNP6g4NseiLQGZwod9aX6zihpRLZ6hMPW-ktaH2Zf9AjWVKy7NNZ_xwpokV8UIgPN2dS48Ar2S_x8bliNrGJfJDZBoMKpn1Y/s1600/fotomnhmeia24.bmp" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="207" mda="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjF36ONW6Smk99hjGPah8UKYJFESquc5eY_YpMlSVJdEU6sNP6g4NseiLQGZwod9aX6zihpRLZ6hMPW-ktaH2Zf9AjWVKy7NNZ_xwpokV8UIgPN2dS48Ar2S_x8bliNrGJfJDZBoMKpn1Y/s320/fotomnhmeia24.bmp" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: small;">Κολώνα: Τεμάχιο αγγείου μεσοελλαδικών χρόνων, </span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: small;">με παράσταση αγάλματος ή ανθρώπου πάνω </span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: small;">σε ψάρι ή σε ακρόπρωρο καραβιού (περί το 1700 π.Χ. - </span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-size: small;">Μουσείο Αίγινας).</span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Στην επόμενη φάση οι Αιγινήτες στον ίδιο χώρο χυτεύουν μόνοι τους και επεξεργάζονται το χαλκό, αποκτούν ισχυρότατα τείχη με πύργους και πύλες και ρυμοτομημένο χωριό, αποθήκες, φούρνο και πλούσια οικοσκευή, που δείχνει την παράλληλη ενασχόληση των κατοίκων με τη γεωργία και τη θέλασσα, από όπου έρχονται σε εμπορική επικοινωνία με Κρήτη, Κυκλάδες, Πελοπόννησο και τη Στερεά Eλλάδα.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Τα τελευταία τριακόσια πενήντα χρόνια πριν από τα μυκηναϊκά η Αίγινα εκσυγχρονίζει συνεχώς τα τείχη της, παρουσιάζει τον ίδιο εξελιγμένο ελλαδικό πολιτισμό, όπως και στο υπόλοιπο νησί και ισχυρούς ηγεμόνες, όπως είναι οι ομόλογοι τους των πελοποννησιακών ακτών. Σ' αυτούς ανήκει και ο νεκρός, που είχε ταφεί στον χώρο ανάμεσα στα τείχη του τελευταίου μεσοελλαδικού οικισμού.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Η Aίγινα είναι στα μέσα της δεύτερης π.Χ. χιλιετίας η κυρίαρχος των ανοικτών θαλασσών και τα μεγάλα αιγινήτικα καράβια, που εικονίζονται επάνω στα πιθάρια, που έχουν βρεθεί στην «κολώνα», είναι πραγματικά ποντοπόρα πλοία, οι πρώτες εξηκόντοροι με παράλληλη ύπαρξη ιστίων και συνολικό μήκος περί τα <st1:metricconverter productid="50 μέτρα" w:st="on">50 μέτρα</st1:metricconverter> και τεράστιο οιάκιο. Σε άλλη παράσταση οι κωπηλάτες είναι ένοπλοι, ενώ σε τρίτη μια ανθρώπινη μορφή με θαυμάσια κίνηση αιωρείται επάνω σε ένα δελφίνι ή δίπλα στο ακρόπρωρο σε σχήμα δελφινιού ενός μικρότερου καραβιού. Κι αυτές οι παραστάσεις προκαλούν το ίδιο δέος και τον ίδιο θαυμασμό, που προκαλούσαν τα πραγματικά πλοία, που αντιγράφουν, όταν έφθαναν στα μακρινά λιμάνια του προορισμού τους.<br />
(Αρθρο της Tης Ευαγγελίας Πρωτονοταρίου-Δεϊλάκη Επιτίμου Εφόρου Αρχαιοτήτων. Δημοσιεύτηκε στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 7-9-1997)<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><o:p></o:p></span><br />
</div>
</div>
Historyhttp://www.blogger.com/profile/12718414756256106743noreply@blogger.com0